Archiwum fotograficzne Leopolda Webera

Sygnatura
3/77/0
Liczba serii
0
Liczba skanów
0

Zawartość:

Zespół jest jednolity tematycznie. Dominują w nim fotografie dotyczące 51 Pułku Piechoty Strzelców Kresowych oraz jednostki z której się wywodził - 3 Pułku Polskiego we Włoszech. Poza tematyką wojskową ukazane są także miejscowości i architektura w Małopolsce Wschodniej i na Podolu. Pobyt pułku na Podolu ukazuje pięć fotografii. Wykonane one zostały we wsi Czołhazów we wrześniu i październiku 1919 r. Widoczni są na nich oficerowie pułku w tym ppor. Leopold Weber. Na jednym ze zdjęć ukazana jest cerkiew. W marcu 1920 r. pułk przeszedł do Międzyboża na Ukrainie. Ukazuje to mały serwis fotograficzny składający się z 10 fotografii. Widoczni są na nich oficerowie i żołnierze pułku m.in. konno. Zdjęcia ukazują także zamek Sieniawskich. Ponadto jest jeszcze jedna fotografia z Międzyboża. Oprócz oficerów polskich widoczni są niej także oficerowie francuscy. Pułk brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej na Ukrainie. Z tego okresu pochodzi m.in. zdjęcie przedstawiające oficerów 12 Dywizji Piechoty nad rzeką Seret we wrześniu 1920 r. Po zakończeniu działań wojennych, pułk od grudnia 1921 r. stacjonował w Brzeżanach. Miasto to było jego stałym miejscem pobytu do końca II RP. Fotografie zespołu ukazują uroczystości z udziałem 51 Pułku Piechoty Strzelców Kresowych w Brzeżanach, m.in. trzy zdjęcia przedstawiają obchody święta 3 Maja w Brzeżanach w 1924 r. Widoczne są na nich: defilada Pułku na Rynku, oficerowie i obywatele miasta przed kościołem Świętej Trójcy oraz msza polowa. W 1924 r. wykonano także zdjęcia we wsi Buszcze w rejonie Brzeżan. Jedno z nich ukazuje młyn wodny. Na dwóch fotografiach widoczni są oficerowie i żołnierze podczas ćwiczeń. Dwa inne zdjęcia przedstawiają festyn żołnierski 51 Pułku Piechoty podczas Święta Żołnierza 15 sierpnia. Zwraca uwagę miejscowa ludność wiejska zbratana z żołnierzami, można domniemywać, że byli to miejscowi Polacy. Fotografia z 12 marca 1925 r. ukazuje VI turnus szkoły podoficerskiej 51 Pułku Piechoty. Widoczni są na niej oficerowie i żołnierze przed komorą do ćwiczeń z maskami przeciwgazowymi. Wśród stojących jest m.in. kpt. Leopold Weber. Pięć zdjęć przedstawia czołgi Renault FT-17 w 51 Pułku Piechoty. Dwie fotografie zostały wykonane na stacji kolejowej w Siankach. Wieś ta była ośrodkiem narciarskim. Zdjęcie z lat 1928-1935 ukazuje mszę polową w 23 Brygadzie Piechoty w dniu Święta Żołnierza. Widoczne są na nim poczty sztandarowe 51 Pułku Piechoty Strzelców Kresowych i 52 Pułku Piechoty Strzelców Kresowych. Kilka zdjęć ukazuje sztandary Pułku – zarówno ufundowany przez miasto Mediolan jak i późniejszy ufundowany przez społeczeństwo Brzeżan, Rohatyna i Podhajec. Dwie fotografie z lat 1919-1920 ukazują nagrobki Sieniawskich w kościele zamkowym w Brzeżanach. Sarkofagi te nie miały odpowiednika w sztuce polskiej. W 1920 r. zostały wywiezione do Krakowa, unikając tym samym zniszczenia podczas wojny z Bolszewikami. Zespół jest cenny pod względem historycznym i archiwalnym. Jego fotografie dokumentują pułk piechoty sformowany we Włoszech i Francji, który walczył w obronie Kresów Wschodnich a potem stał na straży ich przynależności do Polski.

Dzieje twórcy:

Leopold Rudolf Weber urodził się 1 czerwca 1889 r. w Stryju. Jego rodzicami byli Fryderyk Weber – maszynista kolejowy i Antonina z domu Roland. Leopold Weber był absolwentem Seminarium Nauczycielskiego we Lwowie. Działał w lwowskich Polowych Drużynach Sokolich. W 1915 r. został wcielony do armii Austro-Węgier. Walczył na froncie wschodnim. Leopold Weber od listopada 1918 r. służył w Wojsku Polskim. W 1919 r. jako oficer 51 Pułku Piechoty brał udział w walkach w Małopolsce Wschodniej. 1 czerwca 1919 r. otrzymał awans na stopień kapitana. W następnych latach był: adiutantem w 23 Brygadzie Piechoty, szefem oddziału V personalnego w 12 Dywizji Piechoty, dowódcą batalionu i szkoły podoficerskiej w 51 Pułku Piechoty. W 1925 r. został przeniesiony do Dowództwa Okręgu Korpusu nr VI. Następnie krótko służył ponownie w 51 Pułku Piechoty. W 1932 r. został referentem mobilizacyjnym i zastępcą komendanta w komendzie miasta Lwowa. W sierpniu 1935 r. przeszedł w stan spoczynku. Od 1936 r. jako pracownik cywilny pełnił funkcję oficera oświatowego przy Dowództwie Okręgu Korpusu nr VI i 40 Pułku Piechoty. Podczas okupacji zagrożony aresztowaniem zmienił nazwisko. Od listopada 1941 r. działał w Związku Walki Zbrojnej. Leopold Weber był pierwszym komendantem Dzielnicy Śródmieście w Inspektoracie Lwów – miasto. W latach 1942-1944 sprawował funkcję kierownika Wydziału IV kwatermistrzowskiego w tymże Inspektoracie. Od kwietnia do lipca 1944 r. był szefem Oddziału IV kwatermistrzowskiego Komendy Okręgu Lwów Armii Krajowej. Podczas okupacji niemieckiej ukrywał Żydówkę Janinę Schwarz i jej syna. Po wkroczeniu Armii Czerwonej od listopada 1944 r. działał w Komendzie Okręgu Lwów organizacji „NIE”. W grudniu 1945 r. wyjechał do Krakowa. Od marca 1946 r. pracował jako urzędnik w krakowskim oddziale Państwowego Urzędu Repatriacyjnego. Działał nadal w podziemiu – pełnił funkcję kwatermistrza eksterytorialnego Okręgu Lwowskiego AK-WiN. 5 kwietnia 1948 r. Leopold Weber został aresztowany przez funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa w biurze Państwowego Urzędu Repatriacyjnego. Następnego dnia został przewieziony do Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego we Wrocławiu, gdzie do października tego roku był przesłuchiwany. Był torturowany psychicznie i fizycznie oraz głodzony. 29 listopada 1948 r. Wojskowy Sąd Rejonowy we Wrocławiu skazał go na 8 lat więzienia. 10 sierpnia 1954 r. zwolniono go z więzienia w Iławie, ze względu na zły stan zdrowia. Następnie pracował jako krawiec w Krakowie. Zmarł 18 kwietnia 1968 r. w Krakowie. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim. Leopold Weber wśród oznaczeń posiadał: Krzyż Orderu Virtuti Militari V klasy, Krzyż Walecznych, Srebrny Krzyż Zasługi. Był żonaty z Melanią Korab-Słoniecką, która pracowała jako nauczycielka. Miał pięcioro dzieci. Córka Maria była sanitariuszką AK we Lwowie. Został aresztowana przez NKWD i wywieziona do łagru. Syn Adam walczył w obronie Warszawy we wrześniu 1939 r., następnie służył w 1 Dywizji Pancernej gen. Stanisława Maczka. Leopold Weber był dokumentalistą dziejów 51 Pułku Piechoty. W 1928 r. opublikował „Zarys historii wojennej 51-go pułku piechoty strzelców kresowych” wydany przez Wojskowe Biuro Historyczne. Gromadził również zdjęcia dotyczące Pułku.

Daty skrajne:

1917-1939

Klasyfikacja:

Nazwa twórcy:

Daty:

1917-1939.

Nazwa dawna:

Nazwa obcojęzyczna:

Języki:

Dostępność:

Ogółem jednostek archiwalnych:

134

Ogółem opracowanych jednostek archiwalnych:

134

Ogółem jednostek archiwalnych bez ewidencji:

0

Ogółem metrów bieżących

0.0

Ogółem opracowanych metrów bieżących

0.2

Ogółem metrów bieżących bez ewidencji

0.0

Ogółem jednostek archiwalnych:

0

Ogółem plików :

0

Ogółem rozmiar (w MB):

0.0

Ogółem dokumentów

0

Ogółem spraw

0

Ogółem klas

0

Ogółem jednostek archiwalnych:

0.0

Ogółem metrów bieżących:

0.0

Daty skrajne dokumentacji niearchiwalnej:

Nazwa Inwentarz skarbowy Uwagi
indeks rzeczowy Nie
indeks geograficzny Nie
inwentarz książkowy zatwierdzony Tak
indeks osobowy Nie

fotografie