Kościół pobernardyński pw. Nawrócenia św. Pawła to obecnie jeden z bardziej znanych przykładów renesansu lubelskiego. Znajdujący się przy dawnym trakcie krakowskim (obecny adres tu ul. Bernardyńska 5) murowany obiekt został wzniesiony w latach 1470-1497, tuż po przybyciu bernardynów do Lublina. Po wielkim pożarze miasta cały zespół pobernardyński odbudowano w latach 1557-1569. Wtedy też przekształcono kościół w czteroprzęsłową, trójnawową późnogotycką halę o dwuwieżowej fasadzie. Kolejny pożar, który miał miejsce w 1602 roku, wymusił następne przebudowy, kierowane przez Rudolfa Negroniego i Jakuba Balina. Wówczas to pierwotnie gotycki obiekt przekształcono w kościół bazylikowy z licznymi elementami renesansowymi. Kościół kilkakrotnie jeszcze przebudowywano w XVIII i XIX wieku, a w początkach XX wieku rozpoczęły się pierwsze prace remontowe. Źródło skanów : Urząd Wojewódzki Lubelski, Oddział budowlany, sygn. 1479