Akta Notariusza Władysława Ankiewicza w Miechowie

Sygnatura
21/231/0
Liczba serii
0
Liczba skanów
0

Zawartość:

księgi aktów, repertoria i skorowidze

Dzieje twórcy:

Powstanie instytucji notarialnych związane było z koniecznością nadania aktom tzw. dobrej woli czyli takiej cechy autentyczności jaka była przywiązywana do aktów publicznych.Ze znanych na początku XIX wieku trzech głównych systemów notarialnych :francuskiego, pruskiego i mieszanego, system francuski wprowadzony we Francji ustawą notarialną z dnia 16 marca 1803 roku uważany jest za najlepszy. Ustawa powyższa wprowadzała mianowicie notariuszy przez zwierzchnika państwa i izby notarialne w celu kontroli nad notariuszami oraz nadawała samorząd zawodowy. Odgraniczała także jurysdykcję sporną od dobrowolnej. Stała się ona wzorem do organizacji notariatu dla wielu ustawodawstw europejskich.Organizacja notariatu opracowana przez Feliksa Łubieńskiego ministra sprawiedliwości Księstwa Warszawskiego i ogłoszona w dniu 4. VIII 1808 roku oparta została również na wzorach francuskich. Wprowadzenie notariatu w Księstwie Warszawskim związane było z ogólną reorganizacją sądownictwa, z wprowadzeniem nowego kodeksu cywilnego / Kodeks Napoleona / oraz powołaniem do życia nowej instytucji hipotecznej. W 1808 roku wydane zostały : „ Przepisy tyczące się organizacji oraz atrybucji władz sądowych” , których Art. 22 stał się bezpośrednio podstawą do wydania ustawy o organizacji notariatu. Według treści wspomnianych przepisów wprowadzono trzy klasy notariuszy tj. pisarzy aktowych powołanych do działania przy Sadzie Apelacyjnym mogących spełniać powierzone im obowiązki na terenie całego kraju tzw. notariuszy I stopnia, regentów kancelarii ziemskich mogących spełniać swoje obowiązki w obrębie trybunału tzw. notariuszy II stopnia i rejentów kancelarii okręgowych, których terenem działania był teren kompetencji Okręgowego Sądu Pokoju tzw. notariuszy III stopnia. W myśl Art.1 wspomnianej wyżej ustawy obowiązki notariuszy sprowadzały się do czterech zasadniczych punktów : nadania przyjętym aktom i kontraktom cech autentyczności, ustalenia ich daty, przechowywania i wydawania odpisów. Notariusz sporządzając dany akt zobowiązany był uwzględnić w nim następujące informacje : imię i nazwisko oraz miejsce urzędowania notariusza, imiona i nazwiska świadków oraz ich miejsce zamieszkania, dzień i rok, w którym zawarto akt, imiona i nazwiska oraz powołanie i zamieszkanie stron zawierających akt. Ponadto akty powinny być spisywane jednym i tym samym ciągiem, czytelne, bez używania skrótów, miejsc pustych, opuszczeń i przerw. Sumy i daty powinny być pisane literowo, natomiast pełnomocnictwa kontraktujących miały być dołączone do zawieranego aktu. Akty miały być podpisane przez strony, świadków i notariusza, natomiast w przypadku, gdy strony nie umiały pisać notariusz zobowiązany był uczynić o tym fakcie wzmiankę na końcu aktu.Treścią wspomnianej ustawy notariusze zobowiązani byli do prowadzenia repertoriów ze streszczeniami przyjmowanych aktów według kolejności wpływów. Były one liczbowane i parafowane przez prezesa lub w jego zastępstwie przez innego sędziego trybunału cywilnego. Zawierały datę, charakter i rodzaj aktu, imiona i nazwiska stron oraz przeświadczenie zarejestrowania. Oprócz wspomnianych repertoriów notariusze prowadzili także rejestry alfabetyczne, w których uwzględnione były następujące dane : numer aktu, imiona i nazwiska stawiających się do zawarcia aktów oraz wyszczególnienie rodzaju aktu np. intercyza przedślubna, sprzedaż, odstąpienie prawa własności. Likwidacja Księstwa Warszawskiego nie pociągnęła za sobą szerszych zmian w kompetencjach notariatu. Wprawdzie ustawy i instrukcje z lat 1818-1825 wprowadziły drobne zmiany w organizacji tej instytucji to jednak nie zmieniły one ani istoty notariatu ani jej głównych zasad ustrojowych. Zmieniły się tylko szczeble urzędnicze likwidując funkcję pisarzy aktowych oraz zmieniając nazwę notariuszy powszechnych urzędujących przy hipotekach na tytuł rejentów okręgowych.Ustawa z 1808 roku została zastąpiona w 1866 roku prawem rosyjskim. W zakresie działania notariatu praktycznie jednak stosowana była w użyciu w dalszym ciągu. Nowa ustawa została przyjęta w Królestwie Polskim tylko od strony formalnej. Nastąpiły niewielkie różnice w zakresie kancelarii natomiast najistotniejszą zmianą było wprowadzenie języka rosyjskiego. Nie wprowadzono m.in. przewidzianej ustawą instytucji starszego notariusza, pozostawiono w mocy prawo hipoteczne i zachowano dla sądów dyscyplinarną władzę nad notariuszami. Organizacja notariatu zmieniła się o tyle, że na miejsce rejentów kancelarii ziemiańskich wprowadzono rejentów gubernialnych przy sądach okręgowych oraz na miejsce rejentów kancelarii okręgowych – rejentów powiatowych przy sądach pokoju. Według ustawy z 1866 roku do kompetencji notariuszy należało :przyjmowanie od osób zainteresowanych wszelkiego rodzaju aktów, wyjąwszy akta ulegające oddzielnym co do nich przepisom,wydawanie wypisów i kopii aktów,poświadczenia aktów, przyjmowanie do zachowania dokumentów składanych przez osoby prywatne,dokonywanie czynności wskazanych w ustawie postępowań rozmaitych. Władysław Ankiewicz był notariuszem przy hipotecznej kancelarii Sędziego Pokoju miasta Miechowa w latach 1898-1912. Podczas jego nieobecności zastępował go Franciszek Przedpełski, którego każdorazowo upoważniał do tego przewodniczący Sądu Okręgowego w Kielcach.

Daty skrajne:

1898-1912

Klasyfikacja:

Nazwa twórcy:

Ankiewicz Władysław, notariusz

Daty:

1898-1912.

Nazwa dawna:

Nazwa obcojęzyczna:

Języki:

Dostępność:

Ogółem jednostek archiwalnych:

91

Ogółem opracowanych jednostek archiwalnych:

91

Ogółem jednostek archiwalnych bez ewidencji:

0

Ogółem metrów bieżących

10.0

Ogółem opracowanych metrów bieżących

10.0

Ogółem metrów bieżących bez ewidencji

0.0

Ogółem jednostek archiwalnych:

0

Ogółem plików :

0

Ogółem rozmiar (w MB):

0.0

Ogółem dokumentów

0

Ogółem spraw

0

Ogółem klas

0

Ogółem jednostek archiwalnych:

0.0

Ogółem metrów bieżących:

0.0

Daty skrajne dokumentacji niearchiwalnej:

Nazwa Inwentarz skarbowy Uwagi
inwentarz książkowy zatwierdzony Tak

W latach 1992-2011 - vacat, w tym czasie zespół funkcjonował pod numerem 22/390 w oddziale zamiejscowym w Jędrzejowie