Zarządzenia, raporty o zachorowalności, sprawy powołania komitetu do walki z cholerą, organizacja służby sanitarnej, zaopatrzenie w leki, opieka nad sierotami pozostałymi po ofiarach cholery 1831-1833, sygn. 1-10.

W związku z rozpowszechnianiem się cholery w miastach gubernialnych i powiatowych powołano komitety epidemiczne. Na terenie obwodu białostockiego utworzono przy Rządzie Obwodowym komitet obwodowy, któremu podlegały komitety powiatowe. W ich skład wchodzili: marszałek powiatowy, horodniczy, komisarz ziemski, naczelnik inwalidzkiej komendy, poczmajster lub ekspedytor. Zadaniem komitetów było przeciwdziałanie epidemii, szerzenie informacji o zasadach profilaktyki, opieka nad dotkniętymi chorobą, organizacja nadzoru medycznego, piecza nad prawidłowym pochówkiem ofiar i pozostałymi przy życiu sierotami. W celu sprawniejszego działania, centralne wytyczne zalecały dzielenie powiatów na okręgi, nadzór nad nimi należał do osób wyznaczonych przez komitety choleryczne. Zadania swe komitety realizowały przy pomocy urzędników miejskich i ziemskich, policji, wojska, osób prywatnych. Komitety choleryczne nie zdołały jednak skutecznie zapobiegać epidemii.