Protokoły z narad 1952- 1975, sygn. 1-27; Organizacja Zjednoczenia oraz przedsiębiorstw wchodzących w skład Zjednoczenia, 1951-1975, sygn. 28- 45; Nabycie przez Białostockie Zakłady Przemysłu Terenowego w Białymstoku nieruchomości w Sokółce na budowę Odlewni Żeliwa, 1954, sygn. 46; Likwidacja Rejonowego Przedsiębiorstwa Młynów w Szepietowie, 1956-1960, sygn. 47; Przekazanie Warsztatu Szkolnego ZSZ w Sokółce, 1954-1959, sygn. 48; Likwidacja Zakładu Przemysłu Torfowego w Modzelówce, 1950-1960, sygn. 49; Zmiany w Podporządkowaniu przedsiębiorstw, 1960-1975, sygn. 50-54; Przekazanie młynów gospodarczych Centrali Rolniczej Spółdzielni „Samopomoc Chłopska”, 1972, sygn. 55-57; Akty normatywne, 1952-1976, sygn. 58-64; Przejęcie pod przymusowy zarząd państwowy zakładów, nieruchomości, 1944-1959, sygn. 65-87, 149-156; Przejęcie w użytkowanie przez Rejonowe Przedsiębiorstwa Młynów Gospodarczych opuszczonych młynów poniemieckich, 1951-1952, [1957-59], sygn. 88; Protokoły zdawczo- odbiorcze młynów przekazanych przez Pow. Zarządy Gminnych Spółdzielni „Samopomoc Chłopska” na rzecz Rejonowych Zakładów Młynów Gospodarczych, 1951-1952, sygn. 89; Przejęcie pod przymusowy zarząd państwowy młynów, 1951- 1973, sygn. 90-148; Plany wieloletnie, 1951-1975, sygn. 157-163; Plany roczne, 1954-1975, sygn. 164-218; Sprawozdania, 1953-1975, sygn. 219- 269; Bilanse, 1951-1975, sygn. 270-295; Analizy, 1955-1975, sygn. 296-338; Protokoły kontroli, 1954-1975, sygn. 339-411; Monografia Białostockich Zakładów Wyrobów Galanteryjnych w Białymstoku, 1956-1986, sygn. 412; Kronika Międzyzakładowego Klubu Związkowego „Terenowiec”, 1966-1974, sygn. 413.

Zjednoczenie obejmowało swoją działalnością przemysł terenowy, czyli taki, który ze względu na rodzaj i wartość produkcji nie posiadał znaczenia ogólnopaństwowego lub kluczowego dla przemysłu. Po wojnie organizacją administracji zakładów przemysłowych zajął się powstały w 1944r. Wydział Przemysłowy Urzędu Wojewódzkiego Białostockiego. W 1946r. weszła w życie ustawa o nacjonalizacji podstawowych gałęzi gospodarki narodowej. Na jej podstawie znaczna część białostockich zakładów przemysłowych podlegała reprywatyzacji. Zgodnie z Okólnikiem Ministra Przemysłu z 1945r. powołana została Dyrekcja Przemysłu Miejscowego, jednak ze względu na nieliczne zakłady przemysłu miejscowego na terenie województwa białostockiego, Dyrekcja została rozwiązana, a istniejące zakłady włączono do Warszawskiej Dyrekcji Przemysłu Miejscowego. Na przełomie roku 1950-1951 rozwiązaną instytucję reaktywowano, a w 1951r. przekształcono w Wojewódzki Zarząd Przemysłu Terenowego. Przedmiotem jego działania był bezpośredni nadzór zrzeszonych zakładów oraz koordynacja, kontrola i kierownictwo wojewódzkich, powiatowych, miejskich przedsiębiorstw przemysłu terenowego. Na czele zarządu stał Dyrektor. Zgodnie z Uchwałą Rady Ministrów z 1958r. prezydia wojewódzkich rad narodowych mogły tworzyć zjednoczenia przedsiębiorstw państwowego przemysłu terenowego. W związku z tym Prezydium WRN uchwałą z dnia 30 kwietnia 1958r. zlikwidowało Wojewódzki Zarząd Przemysłu. Wszyscy pracownicy dawnej placówki przeszli do nowoutworzonego Wojewódzkiego Zjednoczenia Przedsiębiorstw Państwowych Przemysłu Terenowego w Białymstoku. Celem Zjednoczenia było stworzenie warunków dla wszechstronnego rozwoju i poprawy jakości produkcji przemysłowej i usług państwowego przemysłu terenowego oraz sprawnej działalności poszczególnych branż przemysłu. Instytucja miała stwarzać warunki zabezpieczające postęp ekonomiczny, techniczny i organizacyjny przedsiębiorstw oraz prawidłowej organizacji produkcji i świadczenia usług. Zadania te miał wykonywać Dyrektor Zjednoczenia. Jako organ opiniodawczo- doradczy, w niektórych sprawach stanowiący działało Kolegium Dyrektora. Placówce w 1975r. podlegało 13 przedsiębiorstw, instytucja została zlikwidowana decyzją Ministra Handlu Wewnętrznego i Usług z dnia 29 grudnia 1975r.