Protokóły obrad Walnych Zjazdów ZPAP i sprawozdania Zarządu Głównego, 1967-1982, sygn. 1-13; Protokóły Walnych Zebrań Okręgu ZPAP, 1949-1983, sygn. 14-15; Protokóły posiedzeń Zarządu Głównego, 1962-1981, sygn. 16; Zebrania Zarządu Okręgu oraz zebrania plenarne protokóły i wnioski, 1948-1962, 1983, sygn. 17-29; Dokumentacja działalności ciał kolegialnych /Komisja Rewizyjna, Sąd Koleżeński, Rada Artystyczna, Komisja Zaopatrzenia/, 1946-1983, sygn. 30-34, 45; Protokóły posiedzeń sekcji 1965-1983, sygn. 35-44; Organizacja i podstawy prawne działania Okręgu i Delegatur w Łomży i Suwałkach, 1946-1983, sygn. 46-49; Agendy ZPAP- Zakłady Artystyczne „Art”, domy pracy twórczej, Ognisko Kultury Plastycznej, 1947-1983, sygn. 50, 62, 69; Klub Absolwentów Wyższych Uczelni Plastycznych, 1974-1980, sygn. 63; Użytkowanie budynku Arsenału, 1970-1982, sygn. 64-68; Akta osobowe członków ZPAP, listy członków, 1939-1983, sygn. 70-230; Kontrola zewnętrzna, 1967-1981, sygn. 231-233; Instrukcje kancelaryjne, 1947-1980, sygn. 234-235; Planowanie i sprawozdawczość, 1948-1983, sygn. 236-244; Współdziałanie z innymi organizacjami, 1946-1983, sygn. 245-250; Sprawy administracyjno- finansowe / użytkowanie nieruchomości, księgi inwentarzowe /, 1946-1982, sygn. 251-253; Stypendyści Ministra Kultury i Sztuki, 1983, sygn. 254; Wydawnictwa, materiały dotyczące historii ZPAP, /1947/ 1961-1983, sygn. 255-259; Sprawy artystyczno – zawodowe, 1963-1982, sygn. 260-270; Imprezy artystyczne / akcje, wystawy, konkursy, plenery/, 1947-1983, sygn. 271-343

Białostocki Oddział Związku Polskich Artystów Plastyków powołano w 1945r. Funkcjonowanie placówki opierało się na wytycznych zawartych w statucie ZPAP. Działalnością instytucji kierował Zarząd powołany przez Walne Zebranie. Podobnie wyłaniane były: Komisja Rewizyjna, Sąd Koleżeński oraz Komisja Artystyczna /później Rada Artystyczna/, których działanie regulowały odrębne przepisy. Statut Związku ulegał wielokrotnym zmianom, którym nie podlegały cele i zadania Związku. Zaliczano do nich: kształtowanie zasad określających role, organizację i warunki rozwoju sztuki oraz jej upowszechnianie w życiu społecznym, reprezentowanie plastyków w instytucjach kulturalnych, organizowanie wystaw i konkursów plastycznych, prowadzenie akcji wydawniczej, zakładanie bibliotek i klubów, współpraca z mediami, prowadzenie gospodarstw pomocniczych, warsztatów, salonów wystaw, organizowanie zaopatrzenia materiałowego oraz zbytu dzieł, organizowanie funduszu pomocy doraźnej i domów pomocy twórczej, czuwanie nad etyką zawodową członków ZPAP, udział w organizowaniu rozwoju twórczości ludowej i rękodzieła artystycznego. Początkowo z powodu niewielkiej liczebności środowiska jego działalność była dość ograniczona. Z czasem liczba członków oddziału wzrosła, dzięki czemu 16 lutego 1962r. nadano mu prawa Okręgu. W latach sześćdziesiątych zrodziła się idea organizowania plenerów artystycznych, które w większości odbywały się w Białowieży i Hajnówce. W 1967r. Walne Zebranie Okręgu powołało do życia Sekcję Malarską dwa lata później utworzyło Sekcję Architektury Wnętrz w ramach, której zaczęły działać sekcje grafiki, rzeźby i scenografii. W 1974r. powołano Klub Młodych Plastyków, przemianowany z czasem na Klub Wyższych Absolwentów Uczelni Plastycznych. W kolejnym roku podczas Nadzwyczajnego Zebrania Okręgu zadecydowano o utworzeniu delegatur ZPAP w Łomży i Suwałkach. W 1981r. zgodnie z dekretem o stanie wojennym działalność ZPAP została zawieszona. W następnym roku wyznaczono pełnomocnika Wydziału Kultury i Sztuki Urzędu Wojewódzkiego w Białymstoku do Spraw działalności Zarządu Okręgu. Rok później uchylono zawieszenie działalności ZPAP. Na krótko, ponieważ już w 1983r. ponownie powołano pełnomocnika, który przejął całą prowadzona przez Zarząd działalność oraz majątek Związku. Natomiast likwidator, ZPAP Zarządu Okręgu dokonał podziału jego spuścizny między kilka instytucji.