akta Cechu Zbiorowego Samoistnych Rzemieślników z lat 1941, 1943 (sygn. 1-3); sprawy organizacyjne z 1944 r. (sygn. 4); sprawy kasowe z 1944 r. (sygn. 5); propaganda, prasa, reklama, werbunek z 1944 r. (sygn. 7); sprawy uczniowskie i mistrzowskie z 1944 r. (sygn. 8); okólniki Głównej Grupy Rzemieślniczej z lat 1942-1943 (sygn. 9); korespondencja z 1947 r. (sygn. 10); okólniki z lat 1948-1949 (sygn. 11); księga protokołów zebrań i posiedzeń zarządu z lat 1940-1942 (sygn. 12-13); księga protokołów starszych cechów z lat 1943-1947 (sygn. 14-15); księga mistrzów z lat 1925-1946 (sygn. 16); księgi uczniów z lat 1925-1946 (sygn. 17-18); przeegzaminowanie uczniów pozostających w nauce rzemiosła z 1944 r. (sygn. 19); księga ewidencyjna uczniów z 1945 r. (sygn. 20); księga główna ocen kursów rzemieślniczych z 1949 r. (sygn. 21); księga kasowa Funduszu Szkolnictwa Rzemieślniczego z lat 1943-1944 (sygn. 207); księgi inwentarzowe z lat 1942, 1945 (sygn. 22-23); preliminarze budżetowe z lat 1949-1950 (sygn. 24); dzienniki główna z lat 1942, 1946, 1949-1950 (sygn. 25-28); księgi kontowe składek na rzecz Głównej Grupy w Krakowie z lat 1941-1943 (sygn. 29-35); księga kontowa sum budżetowych i przechodnich z 1949 r. (sygn. 36); księga budżetowa z 1944 r. (sygn. 37); księgi kasowe z lat 1941-1947, 1950 (sygn. 38-48); kontrola składek członkowskich z lat 1941-1942 (sygn. 49); przydziały kart żywnościowych i ubraniowych z 1942 r. (sygn. 50); przydziały nici z 1943 r. (sygn. 51); sprawy przydziałów z lat 1943-1945, 1944-1945, 1951-1952 (sygn. 52-56); dzienniki korespondencyjne z lat 1941-1948, 1950 (sygn. 57-69); akta cechów grupy budowlanej z lat 1943-1944, 1948 (sygn. 70-75); akt cechu stolarzy z lat 1942-1950 (sygn. 76-81); akta cechu malarsko-szklarskiego z lat 1942-1949 (sygn. 82-84); akta cechu kołodziejów z lat 1942-1944 (sygn. 82-90); akta cechu garncarsko-zduńskiego z lat 1943-1944 (sygn. 91-94); akta cechu drogomistrzowskiego i kamieniarskiego z lat 1943-1946 (sygn. 95-96); dzienniki główna cechu budowlanego z lat 1949-1950 (sygn. 97-99); księga dochodów i wydatków budżetowych cechu budowlanego z 1949 r. (sygn. 100); księga szczegółowa cechu rzemiosł budowlanych z 1950 r. (sygn. 101); akta cechu metalowców z lat 1938-1939, 1943-1944 (sygn. 102-105); akta cechu kowali z lat 1943-1950 (sygn. 106-121); akta cechu blacharzy i instalatorów z lat 1943-1944 (sygn. 122); akta cechu ślusarzy i blacharzy z lat 1942-1950 (sygn. 123-135); dzienniki główna cechu metalowego z 1950 r. (sygn. 136-137); księga szczegółowa cechu metalowego z 1950 r. (sygn. 138); akta grupy odzieżowo-skórzanej z lat 1943-1944 (sygn. 139); akta cechu krawców męskich z lat 1942-1949 (sygn. 140-149); akta cechu krawczyń (krawiectwa damskiego) z lat 1943-1944, 1947 (sygn. 150-156); akta cechu włókienniczego z lat 1949-1951 (sygn. 157-159); akta cechu szewców, cholewkarzy z lat 1942-1945, 1948-1950 (sygn. 160-178); akta cechu fryzjerów z lat 1943-1949 (sygn. 179-184); akta tapicerów i rymarzy z lat 1943-1944 (sygn. 185-186); akta cechu zegarmistrzów i złotników z 1943 r. (sygn. 187); akta rzeźników i wędliniarzy z lat 1942-1949 (sygn. 188-194); akta cechu piekarzy z lat 1941-1949 (sygn. 195-200); akta cechu młynarzy z lat 1946-1950 (sygn. 201-206)

W okresie II RP cechy rzemieślnicze w Chełmie powstały w 1925 r. Z początkiem II wojny światowej powołano Cech Zbiorowy Samoistnych Rzemieślników w Chełmie. Rozwiązany został w 1943 r. W jego miejsce powstały cechy branżowe połączone w grupy. Po zakończeniu II wojny światowej powstał Powiatowy Związek Cechów w Chełmie. Natomiast od 1948 r. funkcjonował Okręgowy Związek Cechów w Chełmie. Siedziba cechu mieściła się w Chełmie. Status prawny – cechy, związki rzemieślnicze. Cechy jako komórka samorządu gospodarczego posiadały własną gospodarkę budżetową i księgowość. Starsi cechów, którzy kierowali podległymi im warsztatami, wyłaniali ze swego grona kandydatów na: członków komisji egzaminacyjnych; rzeczoznawców dla spraw skarbowych i sądowych; rzeczoznawców dla ocen fachowych i cennikowych; opiniowanie we wszystkich zleconych sprawach. W 1947 r. organizowano spółdzielnie rzemieślnicze. Podstawą organizacji sieci spółdzielni pomocniczych w terenie była istniejąca siatka cechów. Na fundusz cechów składały się składka członkowska, dochód z własnego majątki, opłaty za korzystanie z urządzeń cechu, dotacje i subwencje, darowizny i ofiary, opłaty na kasę samopomocy koleżeńskiej, opłaty na fundusz pogrzebowy, koszty z usług cechu i dochody nadzwyczajne.

W 2014 r. zespół otrzymał pomoc ewidencyjną - inwentarz archiwalny, w systemie ZoSIA.