chrzty i zgony z lat: 1818-1826, 1828-1832, 1835, 1837-1874; śluby z lat 1818-1826, 1828-1832, 1835, 1837-1839, 1841-1874 (4 j.a.)

Pierwsze wzmianki o miejscowości Gostomia (Simsdorf) pochodzą z dokumentu wystawionego 15 VI 1233 roku . W roku 1256 joannici, w ramach rekompensaty za zniszczony zakon, otrzymali z rąk Henryka von Puchhaima dwie włóki ziemi znajdujące się na terenie wiosek Solec oraz prawdopodobnie sąsiedniej Gostomii . Początki Parafii Rzymskokatolickiej w Gostomii nie są znane. Kościół w Gostomii został wymieniony w wykazie dziesięcin, zredagowanym przez legata papieskiego Galharda de Carceribusa, z 1335 roku w ramach archiprezbiteratu bialskiego , natomiast parafia w Gostomii została ujęta w rejestrze świętopietrza z archidiakonatu opolskiego w 1447 roku . W okresie reformacji świątynia w Gostomii znajdowała się prawdopodobnie w rękach protestantów . W roku 1867 Parafia Rzymskokatolicka w Gostomii należała do archiprezbiteratu bialskiego i obejmowała następujące miejscowości powiatu prudnickiego: Gostomia, Rose oraz gościnnie Nową Wieś Prudnicką (Neudorf) i Żabnik (Zabnik) . Zgodnie z tabelą miejscowości i odległości Rejencji Opolskiej z 1886 roku do parafii wciąż należała Gostomia z kolonią Rose oraz jej folwarkiem Josefshof . W skład parafii nadal wchodził Żabnik (zapisany jako „Ziabnik”). Natomiast Nowa Wieś Prudnicka należała do Parafii Rzymskokatolickiej w Solcu (Altzülz) . W latach 1974-1996 Parafia Rzymskokatolicka w Gostomii należała do dekanatu bialskiego i obejmowała wyłącznie miejscowość Gostomia . Parafia Rzymskokatolicka w Gostomii pw. św. Aniołów Stróżów nadal funkcjonuje.

zinwentaryzowano za pomocą bazy danych IZA 6.01; zespół wydzielono z zespołu nr 138 Parafie Katolickie Śląska Opolskiego - zbiór szczątków zespołów - szczątek 138/150 Parafia Katolicka Gostomia