1. Grupy powstańców i patrole na ulicach miasta – 33 j.a. 2. Stanowiska obserwacyjne i gniazda strzeleckie – 12 j.a. 3. Barykady na ulicach – 13 j.a. 4. Rejony miasta zdobyte przez powstańców – 31 j.a. 5. Zniszczenia (rumowiska) – 19 j.a. 6. Służby pomocnicze (szpitale polowe, punkty sanitarne, warsztaty naprawcze, rusznikarnie, kuchnie) – 16 j.a. 7. Jeńcy niemieccy w rękach powstańczych i polscy w niewoli niemieckiej – 11 j.a. 8. Nabożeństwa polowe, pogrzeby, groby – 13 j.a. 9. Kapitulacja (pertraktacje gen. Bora-Komorowskiego z gen. von dem Bachem) – 7 j.a. 10. Wymarsz oddziałów powstańczych z miasta po kapitulacji – 13 j.a. 11. Ewakuacja ludności cywilnej po kapitulacji – 12 j.a. 12. Burzenie Warszawy przez Niemców po upadku powstania – 7 j.a. 13. Inne – 21 j.a.

Powstanie warszawskie było największym zrywem patriotycznym w okupowanej przez hitlerowców Europie. Przy poparciu rządu emigracyjnego w Londynie, Komenda Główna Armii Krajowej zorganizowała powstanie. Jego przebieg dokumentowało wielu reporterów. Wśród nich byli fotoreporterzy wojskowi, cywilni, a także przypadkowi przechodnie, którzy znaleźli się między walczącą młodzieżą warszawską. Komenda Główna AK miała w swej strukturze Biuro Informacji i Propagandy, a w ramach Biura działał profesjonalny Referat Fotograficzny. Na jego czele stał zawodowy dziennikarz Wacław Żdżarski. Na rzecz propagandy powstańczej pracowało około czterdziestu fotoreporterów, którzy ukrywali się pod pseudonimami. Nie wszystkich udało się zidentyfikować, ale większość jest już znana. Oto niektórzy z nich: Andrzej Ancuta „Kier”, Halina Bala „Małgorzata”, Wojciech Banaś „Szach”, Sylwester Braun „Kris”, Tadeusz Brzeski „Zdziś”, Wiesław Ganin „Gil”, Czesław Kotlarczyk „Czema”, Jerzy Michalski „Korczak”, Witold Romański „Kuba”, Leszek Ruger „Grzegorz”, Michał Strabowski „Lubicz”, Wacław Żdżarski „Kozłowski”. Oprócz BIP-u dokumentację fotograficzną prowadzili żołnierze i oficerowie powstania min.: Tadeusz Garliński „Odrowąż”, Stefan Bałuk „Kubuś”, Stanisław Dobrzyński „Satyr”, Stefan Rassalski „Stern”, Stanisław Sommer „Malina”. Chociaż większość fotoreporterów powstania jest już zidentyfikowanych, to autorzy zdjęć opisywanego zbioru pozostają w dużym stopniu bezimienni. Jest znanych tylko kilka nazwisk: Eugeniusz Lokajski „Brok”, Leszek Ruger „Grzegorz”, Stanisław Bala „Giza”, Bernard Marwiński „Marwiński”, Alfred Mensebach, Michał Strabowski „Lubicz”, Albert Gerlach „Hawran”, Sylwester Braun „Kris”, Stanisław Sommer „Malina”, Janusz Cegiełła „Rawicz”. Autorem zaś najwiekszego zbioru fotografii powstańczej jest tu Joachim Joachimczyk „Joachim”.

fotografie