1. Zarząd miejski i władze 1830-1920; sygn. 1-9; 9 j.a. - rada miejska, deputacja szkolna, protokoły pokontrolne, numeracja budynków mieszkalnych, granice posiadłości miasta, spory i regulacje granic. 2. Urządzenia komunalne 1833-1928; sygn. 10-40; 31 j.a. - młyny, budowa i naprawy dróg, mostu i grobli, nowa nawierzchnia na rynku, oświetlenie i wytyczanie ulic, rzeźnia miejska, ośrodek gimnastyczny, kąpielisko, szpital miejski, wodociągi, gazownia. 3. Sprawy kościoła i szkolne 1806-1924; sygn. 41-73, 83; 34 j.a. - budowa kościoła, proboszczówki i innych zabudowań kościelnych, kościół katolicki, wakaty i obsada stanowisk kościelnych, nowy cmentarz, budowa i naprawy szkół, dokształcająca szkoła rzemieślnicza i szkoła podstawowa, obsada stanowisk nauczycielskich, szkoła żydowska. 4. Nadzór policyjny 1812-1918; sygn. 74-82, 84; 10 j.a. - lokalne zarządzenia, nadzór nad partiami (socjaldemokracja), Czerwony Krzyż, zagrożenia pożarowe, opieka medyczna, gmina żydowska. 5. Policja budowlana, straż pożarna 1792-1922; sygn. 85-92; 8 j.a. - straż pożarna, sprawy ogólne policji budowlanej, mleczarnia spółdzielcza, ochotnicza straż pożarna, gaśnice i inny sprzęt przeciwpożarowy. 6. Rzemiosło i handel 1853-1919; sygn. 93-108; 16 j.a. - nadzór nad rzemiosłem i drobnym przemysłem, cech szewców, wspólne cechy bednarzy, kołodziejów i tokarzy oraz młynarzy, piekarzy i rzeźników, cechy krawców, cieśli, stolarzy, szklarzy i malarzy, statuty cechowe, reorganizacje cechów, tworzenie nowych organizacji cechowych, egzaminy czeladnicze. 7. Zdrowie 1858-1911; sygn. 109-110; 2 j.a. - akuszerki, nauka położnictwa w Gdańsku (Danzig), weterynarze. 8. Stowarzyszenia 1868-1919; sygn. 111-114; 4 j.a. - bractwo kurkowe, stowarzyszenie weteranów wojennych, organizacje rzemieślnicze. 9. Gospodarka komunalna i rolnictwo 1860-1921; sygn. 115-122; 8 j.a. - budowa szosy do Szczecinka (Neustettin), budowa linii kolejowych, linie telegraficzne, szkółka leśna, rampa kolejowa dla odbioru bydła.

Pierwsza wzmianka o Białym Borze jako mieście pochodzi z 1382 r., kiedy to wspomniany ośrodek, wchodzący wówczas w skład państwa krzyżackiego, otrzymał chełmińskie prawo miejskie (potwierdzone w 1395 r.). Na mocy II pokoju toruńskiego (1466 r.) Biały Bór znalazł się w granicach Polski. Jego mieszkańcy zajmowali się głównie rolnictwem, rzemiosłem i drobnym handlem. Od XVI w. rozwijało się tu płóciennictwo i szewstwo. Według lustracji z końca XVI w. w miasteczku znajdowało się 81 domów zamieszkałych przez 654 mieszkańców. W tym czasie osadą zarządzał burmistrz, mający do pomocy sześcioosobową radę miejską. Po pierwszym rozbiorze Rzeczpospolitej (1772 r.) Biały Bór przyłączono do Prus. W 1789 r. miejscowość zamieszkiwało 137 właścicieli nieruchomości wraz z rodzinami wśród których było 42 płócienników i 34 szewców. Wprowadzenie w Prusach w 1808 r. nowej ordynacji miejskiej doprowadziło do wyłonienia w Białym Borze rady miejskiej i magistratu. W ciągu XIX i pierwszej połowy XX w. miasteczko nabrało charakteru rzemieślniczo-handlowego. Powstały tu m.in.: cegielnia oraz spory tartak. W 1878 r. Biały Bór otrzymał połączenie kolejowe ze Szczecinkiem i Miastkiem. Wraz z rozwojem ekonomicznym miasta następował również jego wzrost demograficzny, wynosząc: 1000 osób w 1810 r., 1385 osób w 1857 r., 2449 osób w 1900 r., 2603 osoby w 1925 r. i 2294 osoby w 1939 r. W 1943 r. zespół ewakuowano do Tuczna i Ralswick. Z tego ostatniego archiwalia po II wojnie światowej trafiły do archiwum w Greiswaldzie. Natomiast z Tuczna powróciły do magazynów szczecińskiego archiwum. W 1961 r. w ramach wymiany greifswaldzką część zespołu przekazano do Szczecina.

W Landearchiv w Greifswaldzie Rep. 38b Baldenburg, 1 j.a., z lat 1813–1897.