1. Własność miejska 1582-1847; sygn. 1-12; 12 j.a. - rejestry pół i łąk, kataster miejski, spisy domów i nieruchomości oraz ich właścicieli, sprawy sporne, dzierżawy, umowa miasta z Joachimem von Wedel, podział wspólnych pastwisk. 2. Szpital, kościół, opieka społeczna 1683-1841; sygn. 13-20; 8 j.a. - inwentarze i rachunki kościoła, rachunki i hipoteka szpitala, stypendia. 3. Finanse 1582-1934; sygn. 21-53; 33 j.a. - zadłużenia wojenne, militaria, przychody i wydatki miasta, rachunki kasy miejskiej, czynsze, księga depozytów, projekty budżetów szkoły, rzeźni i całego miasta, etaty kamery, obciążenia i długi wojenne, budowa lazaretu, kwaterunki. 4. Akcesja z 2004 r.;1874-1945; 118 j.a. - dokumentacja techniczna nadzoru budowlanego

Powstanie Drawska Pomorskiego, na miejscu pomorskiego grodu strażniczego (granica z Wielkopolską), związane było z polityką kolonizacyjną prowadzoną przez margrabiów brandenburskich, którzy około 1284 r. opanowali tą część Pomorza. W 1297 r. margrabiowie Otton i Konrad założyli tu miasto na prawie niemieckim (brandenburskim). Pierwszym wójtem nowego ośrodka został Arnold von Goltz. W 1306 r. w osadzie wybudowano duży młyn. W latach 1400–1454 miejscowość znajdowała się pod władzą Krzyżaków, a następnie wróciła do Brandenburgii. Od 1540 r. miasteczkiem zarządzali joannici (do XVIII w.). W tym okresie mieszkańcy Drawska (w 1599 r. ok. 1300 osób) trudnili się głównie rolnictwem, ale obok niego rozwijało się tu rzemiosło (m.in.: włókiennictwo, szewstwo). Wojna trzydziestoletnia zrujnowała miasto (w 1671 r. liczyło ok. 500 osób). Jednak po pokoju westfalskim (1648 r.) miejscowość stała się składem soli i śledzi wywożonych do Wielkopolski, co pozwoliło na odbudowę miasteczka. W ciągu XVIII i XIX w. Drawsko stało się lokalnym producentem i eksporterem sukna (głównie do Wielkopolski), ponadto rozwijało się tu browarnictwo, kamieniarstwo oraz drobny przemysł drzewny (2 tartaki). W 1877 r. miasto otrzymało połączenie kolejowe z Runowem Pomorskim i Złocieńcem. W XVIII, XIX i pierwszej połowie XX w. ludność Drawska stopniowo wzrastała, wynosząc: 1200 osób w 1720 r., 1320 osób w 1750 r., 1558 osób w 1801 r., 3413 osób w 1857 r., 5883 osoby w 1900 r., 6401 osób w 1925 r., zaś 8091 osób w 1939 r. Władze Drawska przekazały archiwalia miejskie do szczecińskiego archiwum w dwóch akcesjach. O losach zespołu w czasie II wojny światowej brak informacji.

W Landesarchiv w Greifswaldzie, Rep. 38b Dramburg, 4 j.a., z lat 1566–1668.