Akta miasta Kamienia Pomorskiego

Sygnatura
65/201/0
Liczba serii
0
Liczba skanów
0

Zawartość:

1. Finanse 1813-1922; sygn. 1-2; 2 j.a. - podatki gruntowe i budynkowe. 2. Administracja miejska 1811-1933; sygn. 3-33; 31 j.a. - wybory w mieście, urzędnicy, dochody i wydatki miasta, port, dzierżawa pól, łąk i lasów miejskich, elektrownia, oświetlenie elektryczne, wodociągi. 3. Szkolnictwo 1804-1924; sygn. 34-40; 7 j.a. - szkoła katedralna, budowa i utrzymanie szkoły miejskiej, nauczyciele. 4. Nadzór policyjny 1720-1936; sygn. 41-59; 19 j.a. - organizacja ruchu kołowego na ulicach i placach, procesy i sprawy sądowe, odpowiedzialność za szkody w mieście, związek rybaków, ewidencja rekrutów, spisy statków odwiedzających port kamieński, długi, ustawa wprowadzająca nowe podatki od rzemiosła.

Dzieje twórcy:

Kamień Pomorski, jako znaczący ośrodek grodowy i siedziba księcia pomorskiego Warcisława I, został wymieniony w dokumencie z 1124 r. W osadzie znalazł się wówczas św. Otton z Bambergu, który ochrzcił jej mieszkańców. Od 1182 r. miasto stało się siedzibą biskupów pomorskich. W 1273 r. Kamień został doszczętnie zniszczony przez Brandenburczyków, a w rok później książę Barnim I lokował go na prawie lubeckim. Miasto pełniło odtąd funkcję niewielkiego ośrodka rzemieślniczo-handlowego oraz pozostało główną siedzibą biskupów pomorskich. Po 1295 r. w wyniku podziałów Pomorza Kamień znalazł się w Księstwie Wołogoskim. W ciągu średniowiecza jego mieszkańcy nabyli wsie: Trzebieszewo, Grębowo, Buniewice, Będzieszewo i Dziwnów. Jednocześnie w mieście powstało kilka cechów (piekarze, szewcy, rzeźnicy, rybacy, stolarze), liczących na początku XVII w. łącznie 120 rzemieślników. Początkowo władza w mieście znajdowała się w ręku czterech burmistrzów (1308 r.). Jednak do około połowy XVI w. dużą rolę w Kamieniu odgrywał również wójt książęcy. Podczas wojny trzydziestoletniej mieszczanie kamieńscy zostali zrujnowani, a dzieła zniszczenia dokończył w 1630 r. pożar, który strawił większość zabudowy. Po podziale Pomorza między Szwecję a Brandenburgię (reces graniczny z 1653 r.) Kamień Pomorski stał się nadgraniczną twierdzą szwedzką. W tym czasie miasto zostało umocnione wałami ziemnymi. W wyniku pokoju w Saint-Germain-en-Laye (czerwiec 1679 r.), kończącego wojnę brandenbursko-szwedzką Kamień wraz z całym obszarem leżącym wzdłuż Cieśniny Dziwny znalazł się w państwie brandenbursko-pruskim. W tym czasie liczba burmistrzów została tu ograniczona do dwóch osób (1680 r.), z których jedna nadzorowała sądownictwo miejskie, druga zaś miasto jako całość. Dopiero w XVIII w. nastąpił wyraźny rozwój gospodarczy ośrodka. Wówczas to zburzono szwedzkie obwarowania, wybudowano rzeźnię miejską, szkołę i nowy szpital. W 1740 r. Kamień Pomorski liczył 1022 mieszkańców, należąc do najmniejszych ośrodków pruskiego Pomorza. Po reformie miejskiej w 1808 r. na czele władz kamieńskich stał jeden burmistrz, mający do pomocy kilku rajców wybieranych spośród obywateli miasta dysponujących odpowiednim majątkiem. W ciągu XIX i XX w. ludność Kamienia wzrosła wydatnie, wynosząc odpowiednio 3486 osób w 1843 r., 5178 osób w 1863 r. i ponad 6000 osób w 1939 r. Ożywienie życia ekonomicznego przyniosło miastu wybudowanie linii kolejowej do Szczecina (1892 r.) i Trzebiatowa (1906 r.) oraz dróg bitych. Istotną rolę odegrało także pogłębienie Dziwny i modernizacja kamieńskiego portu (pocz. XX w.). Mimo to przez cały XIX i pierwszej połowie XX w. Kamień Pomorski pozostawał niewielkim ośrodkiem rzemieślniczo-przemysłowym oraz lokalnym centrum wymiany. Akta miasta przekazywano do archiwum szczecińskiego w trzech akcesach w latach 1898, 1941 i 1942. W okresie II wojny światowej zespół ewakuowano do Ralswick, skąd po 1945 r. trafiły do obecnego Landesarchiv w Greifswaldzie. Natomiast akta, znajdujące się obecnie w archiwum szczecińskim, zostały przejęte po 1945 r. z registratury urzędu przez polską służbę archiwalną.

Daty skrajne:

1720-1936

Klasyfikacja:

Nazwa twórcy:

Daty:

1720-1936.

Nazwa dawna:

Nazwa obcojęzyczna:

Magistrat Cammin i. Pom.

Języki:

Dostępność:

Ogółem jednostek archiwalnych:

59

Ogółem opracowanych jednostek archiwalnych:

59

Ogółem jednostek archiwalnych bez ewidencji:

0

Ogółem metrów bieżących

2.0

Ogółem opracowanych metrów bieżących

1.9

Ogółem metrów bieżących bez ewidencji

0.0

Ogółem jednostek archiwalnych:

0

Ogółem plików :

0

Ogółem rozmiar (w MB):

0.0

Ogółem dokumentów

0

Ogółem spraw

0

Ogółem klas

0

Ogółem jednostek archiwalnych:

0.0

Ogółem metrów bieżących:

0.0

Daty skrajne dokumentacji niearchiwalnej:

Nazwa Inwentarz skarbowy Uwagi
inwentarz książkowy zatwierdzony Tak w bazie IZA

W Landesarchiv w Greifswaldzie, Rep. 2, 38b Kammin, 329 j.a., 5,8 m.b., z lat 1331–1938.