1. Akta administracyjne [1945] 1947-1948 sygn. 1- 41, 158-197; 81 j.a.: organizacja urzędu; umowa polsko-czeska w sprawie Rejonu Czechosłowackiego w porcie; tranzyt czeski (1948); strefa wolnocłowa (1948); problem siły roboczej; korespondencja w sprawach materiałów budowlanych (1948); usuwanie wraków statków (1948); umowa polsko-radziecka w sprawie robót pogłębiarskich i ratownictwa ([1945-1946]); korespondencja dotycząca rozbudowy portu z: władzami radzieckim (1947), wojewodą, prezydentem miasta, Szczecińskim Urzędem Morskim, Ministerstwem Żeglugi, Biurem Odbudowy Portu; protokoły narad; korespondencja w sprawach inwestycyjnych i administracyjnych; protokoły posiedzeń i korespondencja Komisji Aktywizacji Regionu Szczecińskiego; plany inwestycyjne; materiały dotyczące wystawy Ziem Odzyskanych we Wrocławiu; sprawozdania z realizacji zadań; uchwały Komisji Koordynacyjnej Inwestorów Budowlanych (1948). 2. Dokumentacja techniczna 1947-1948; sygn. 42-157; 116 j.a.: projekty techniczne, rysunki, szkice, kosztorysy: nabrzeża południowego, wschodniego, zachodniego, sieci energetycznej na nabrzeżach (podstacji, tablic), fundamentów poddźwigowych, dźwigów, wywrotnic, kanału ściekowego, pirsu węglowego, elektryfikacji i oświetlenia portu, układu torów kolejowych, mostów, wiaduktów, parowozowni, dróg dojazdowych, obiektów eksploatacyjnych-warsztatów, kapitanatu portu, poczekalni na nabrzeżach, sortowni, garaży, dworca morskiego, silosa zbożowego, budynków administracji.

W następstwie działań wojennych port szczeciński był bardzo zniszczony. Dewastacji uległy nabrzeża, magazyny portowe, elewatory zbożowe, zbiorniki na paliwa płynne, portowy tabor pływający i urządzenia kolejowe, dźwigi, mosty itd. Wody i baseny portowe oraz tor wodny Szczecin-Świnoujście były niedostępne z powodu zamulenia i zagrodzenia ich wrakami zatopionych statków, zwalonymi dźwigami i mostami. Nadzór nad odbudową sprawowała Delegatura Rządu ds Spraw Wybrzeża z siedzibą w Gdańsku. Z jej ramienia doraźne prace w porcie prowadzone były przez różne instytucje (Biuro Odbudowy Portu, Główny Urząd Morski, Urząd Wojewódzki itp.). Odbudowę portu utrudniał fakt, iż cały jego teren znajdował się w rękach wojsk radzieckich. W 1947 r. została podpisana umowa w wyniku, której od 1948 r. następowało sukcesywne przekazywanie portu polskiej administracji. Zakończenie tego procesu nastąpiło w 1955 r. Przejmowanie portu spowodowało konieczność przyspieszenia tempa jego odbudowy. W lipcu 1947 r. Komitet Ekonomiczny Rady Ministrów na wniosek Ministerstwa Ziem Odzyskanych utworzył specjalną międzyministerialną Komisję Aktywizacji Regionu Szczecińskiego (KARS), której zadaniem było koordynowanie poczynań inwestycyjnych prowadzonych przez różne resorty gospodarki. W połowie sierpnia 1947 r. KARS na sesji wyjazdowej w Szczecinie podjęła uchwałę o utworzeniu w Szczecinie Urzędu Pełnomocnika do Rozbudowy i Zagospodarowania Portu w Szczecinie. Urząd ten powstał 10.IX.1947 r. Pełnomocnikiem został inż. Władysław Szedrowicz dotychczasowy Dyrektor Biura Odbudowy Portów w Gdańsku. Do zadań Urzędu należało kierowanie całokształtem prac na terenie portu szczecińskiego w zakresie odbudowy i rozbudowy, koordynacja prac w ramach państwowego planu inwestycyjnego realizowanego przez różne resorty reprezentowane w KARS oraz opracowywanie technicznych i finansowych planów rozbudowy i ustalanie kolejności ich wykonywania. Urząd Pełnomocnika odpowiedzialny był za techniczny, finansowy i materiałowy plan aktywizacji portu i realizację tego planu. W zakresie kierownictwa prac związanych bezpośrednio z rozbudową portu podlegał Ministrowi Żeglugi, w zakresie planowania i koordynacji KARS. W praktyce Urząd był organem wykonawczym postanowień KARS. Pełnomocnik Urzędu sprowadził do Szczecina z Gdańska wysoko wykwalifikowaną kadrę pracowników technicznych, administracyjnych oraz projektantów inwestycyjnych. W związku z wykonaniem przez Urząd swoich podstawowych zadań (opracowaniem projektów rozbudowy zagospodarowania portu) KARS 12.X.1948 r. podjęła decyzję o likwidacji Urzędu Pełnomocnika. Formalnie Urząd zniosło zarządzenie Ministerstwa Żeglugi z 25.XI.1948 r., a ostateczna likwidacja nastąpiła z dniem 31.XII.1948 r. Postanowiono przewodnictwo Komisji Koordynacyjnej Inwestorów Budowlanych działającej dotychczas pod kierunkiem Pełnomocnika przekazać wojewodzie szczecińskiemu, kierownictwo robót inwestycyjnych Szczecińskiemu Urzędowi Morskiemu, interwencje koordynacyjne o charakterze ogólnym Biuru Regionalnemu Centralnego Urzędu Planowania w Szczecinie.

Zespół zmikrofilmowany R 557-718 - sygn. 1-197