1. Repertoria 1946-1950; sygn. 1-23; 23 j.a. 2. Skorowidze 1946-1950; sygn. 24-44; 21 j.a. 3. Postanowienia 1947-1950; sygn. 45-68; 24 j.a. 4. Protokoły 1946-1954; sygn. 69-78; 10 j.a. - protokoły posiedzeń kompletów orzekających , zarządzenia i instrukcje dotyczące organizacji i działalności Komisji.- 5. Sprawozdania 1946-1954; sygn. 79-96; 18 j.a. - sprawozdania z działalności Delegatury, sprawozdania z walki ze spekulacją, wykazy akt i protokoły zdawczo-odbiorcze. 6. AKCESJA nr 2290/2007; 1950-1954; 7 j.a. - repertorium D.K.S. (1950-1953), skorowidz D.K.S. (1950-1953), skorowidz D.K.S. aresztowanych (1952). 7. AKCESJA nr 2421/2008; 1948; 1 j.a. - skorowidz do księgi dowodów rzeczowych 8. PRZES. Nr 139/2008; 1952-1954; 2 j.a. - księga aresztowanych z lat 1952-1954, wykaz spraw do rozpatrzenia Komisji Specjalnej w Warszawie z 1953 r.

Komisję utworzono na podstawie dekretu z 16.XI.1945 r. W terenie, na szczeblu województwa tworzono delegatury. W Szczecinie Delegatura powstała w marcu 1946 r. Do zadań Komisji należało wykrywanie i ściganie przestępstw "godzących w interesy życia gospodarczego lub społecznego Państwa", a zwłaszcza przywłaszczenia, grabież mienia publicznego lub będącego pod zarządem publicznym, korupcji, łapownictwa, spekulacji i szabrownictwa. Orzeczenia w prowadzonych sprawach Delegatura kierowała do wykonania do Prokuratury Wojewódzkiej. W czerwcu 1947 r. uprawnienia Komisji zostały rozszerzone ustawą o zwalczaniu drożyzny i nadmiernych zysków w obrocie handlowym. Za przestepstwa przewidziane w tej ustawie Komisja mogła nie kierować oskarżenia do Sądu lecz sama wymierzać kary grzywny lub zajmować majątek w postępowaniu przygotowawczym. Kolejna zmiana zakresu działania Komisji miała miejsce w lipcu 1950 r. Przekazano jej sprawowanie orzecznictwa w sprawach dotyczących przestępstw "godzących w interesy życia gospodarczego i społecznego Państwa", a zwłąszcza przywłaszczenia mienia społecznego, korupcji, łapownictwa, spekulacji, powodowania paniki wśród mas pracujących. Sprawców przestępstw Komisja mogłą kierować do obozów pracy na okres do 2 lat, wymierzać grzywny do kwoty 150.000 zł, a także orzekać przepadek towarów, których przestępstwo dotyczyło lub przedmiotów i urządzeń stanowiących własność sprawcy służacych do popełnienia przestępstwa. Komisja zakończyła działalność w 1954 r.