Zarząd Domeny Zakonnej w Kolinie

Sygnatura
65/1199/0
Liczba serii
3
Liczba skanów
0

Zawartość:

1. Administracja i sprawy finansowe 1753-1814; sygn. 1-9;9 j.a. - ogólne zarządzenia, kontrole, inwentaryzacje, rachunki majątku, kaucje, 2. Dzierżawy 1720-1808; sygn. 11-24; 14 j.a. - wybory dzierżawców generalnych, sprawowanie przez nich urzędu, opłaty dzierżawcze, 3. Budownictwo 1742-1811; sygn. 25-31; 7 j.a. - budowa gorzelni, budynków mieszkalnych oraz gospodarczych, naprawy: sprzętów i pomieszczeń gospodarczych, wyposażenia browaru.

Dzieje twórcy:

Wieś Kolin należała do najstarszych posiadłości Zakonu św. Jana Chrzciciela na Pomorzu Zachodnim. Już w 1238 r. Papież Grzegorz IX w bulli skierowanej do joannitów morawskich wspominał o domie zakonnym w Stargardzie jako nadaniu księcia Bogusława I (zm. 1187 r.), a w 1239 r. Barnim I potwierdził stan posiadania joannitów stargardzkich, wymieniając wśród ich dóbr m.in. Kolin. Postępująca w XIV w. konsolidacja ośrodków joannickich pogranicza brandenbursko – pomorskiego doprowadziła do uzyskania w 1382 r. przez Baliwat Brandenburski znacznej autonomii. Swoją niezależność od wielkiego przeoratu Baliwat podkreślił ustalając własną stolicę zakonną. Został nią nabyty w 1426 r. Słońsk (Sonnenburg), będący odtąd ośrodkiem zwierzchnim także dla Kolina. W XVI w. nastąpiła stopniowa sekularyzacja Zakonu na Pomorzu i w Brandenburgii, a więzy ze stolicą zakonną na Malcie rozluźniły się prawie całkowicie. Doszło wówczas do powiązania Baliwatu z Hohenzollernami – od 1692 r. urząd Mistrza brandenburskiego na stałe łączył się z ich domem. Od połowy XVII w. Kolin obok wsi Witkowo i Strzebielewo wchodził w skład Domeny Zakonnej w Kolinie (Ordensamt Kollin). Majątek ten nadal podlegał stolicy Zakonu w Słońsku, a Hohenzollernowie administrowali nim poprzez generalnego dzierżawcę. W XVIII w. Baliwat Brandenburski był już całkowicie świeckim stowarzyszeniem przedstawicieli szlacheckich rodów pruskich, a,,komandor” stał się w zasadzie godnością tytularną. Po klęsce Prus w wojnie z Francją w 1806 r. zdecydowano, iż kontrybucja wojenna ma być spłacona z dochodów pochodzących ze skonfiskowanych dóbr zakonnych. Domena Zakonna w Kolinie została zlikwidowana: jej dobra przyłączono do domen państwowych, a następnie, w 1811 r., sprzedanodotychczasowemu dzierżawcy. Po zlikwidowaniu przez władze pruskie Zarządu Domeny Zakonnej w Kolinie dokumentacja narosła wokół tego urzędu trafiła około 1815 do registratury Rejencji Szczecińskiej. Tam akta przechowywane były aż do roku 1911, kiedy to przekazane zostały, wraz z aktami Rejencji, do Archiwum Państwowego w Szczecinie. W czasie II wojny światowej (między 1942 a 1945 r.) akta Zarządu Domeny Zakonnej w Kolinie znalazły się w części zasobu Archiwum ewakuowanej do Niepoględzina. Do 1948 r. akta te powróciły do Szczecina i nadal przechowywane były w ramach zespołu Rejencji Szczecińskiej. W 1974 r., podczas opracowywania akt Rejencji, po wstępnym zapoznaniu się z ich proweniencją, dokonano wydzielenia dokumentacji Zarządu Domeny Zakonnej w Kolinie w osobny zespół.

Daty skrajne:

1720-1814

Klasyfikacja:

Nazwa twórcy:

Daty:

1720-1814.

Nazwa dawna:

Nazwa obcojęzyczna:

Ordensamt Kollin

Języki:

Dostępność:

Ogółem jednostek archiwalnych:

31

Ogółem opracowanych jednostek archiwalnych:

31

Ogółem jednostek archiwalnych bez ewidencji:

0

Ogółem metrów bieżących

0.0

Ogółem opracowanych metrów bieżących

0.5

Ogółem metrów bieżących bez ewidencji

0.0

Ogółem jednostek archiwalnych:

0

Ogółem plików :

0

Ogółem rozmiar (w MB):

0.0

Ogółem dokumentów

0

Ogółem spraw

0

Ogółem klas

0

Ogółem jednostek archiwalnych:

0.0

Ogółem metrów bieżących:

0.0

Daty skrajne dokumentacji niearchiwalnej:

Nazwa Inwentarz skarbowy Uwagi
inwentarz książkowy zatwierdzony Tak w bazie IZA