Zespół tworzą księgi ludności stałej zawierające wpisy dotyczące ludności zamieszkałej na terenie ówczesnej gminy Rękoraj.

Prawne sformułowanie ustroju gminnego nastąpiło w czasach Księstwa Warszawskiego, gdy na grunt polski przeniesiono francuski system administracyjny. Wójt nie był wybieralny, lecz mianowany przez ministra na wniosek prefekta departamentu. Funkcję wójta prawie zawsze pełnili dziedzice. Sprawowali oni swe obowiązki pod nadzorem podprefekta kierującego administracją powiatową. Powołano również rady gminne. Konstytucja Królestwa Kongresowego i dekrety Namiestnika z lat 1816-1818 dokonały niewielkich zmian w ustroju gminy. Nad gminą ustanowiono władzę właściciela wsi, który był zarazem wójtem, mianowanym przez Rządową Komisję Spraw Wewnętrznych. Każda wieś, jeżeli obejmowała co najmniej dziesięć dymów mogła tworzyć oddzielną gminę. Kilka wsi należących do jednego dominium, mogło być połączonych w jedną gminę i zarządzanych przez jednego wójta. Podział ten odzwierciedlał strukturę własności ziemskiej przed uwłaszczeniem. Rady gminne zostały skasowane. Do zadań wójta gminy należało: ogłaszanie przepisów prawnych, pobór podatków, rekruta, rozkład świadczeń, powinności i ciężarów publicznych, czuwanie nad porządkiem i bezpieczeństwem w gminie, prowadzenie ewidencji ludności itp. Po upadku powstania listopadowego Konstytucja Królestwa została zastąpiona w 1832 roku Statutem Organicznym. W organizacji władz administracyjnych w tym i gminnych nie zaszły większe zmiany. Dopiero ukazem carskim z dnia 16 marca 1859 roku zmieniono zasady tworzenia gmin i ustroju władz gminnych. Odtąd gminę wiejską można było ustanowić z obszaru, na którym znajdowało się co najmniej 50 dymów. Określono również sposób wyboru wójta, rad gminnych i sołtysów. Gmina dominialna Rękoraj położona była w powiecie piotrkowskim, który od 1807 r. znajdował się w departamencie kaliskim, następnie od 1816 r. w województwie kaliskim, od 1837 r. w guberni kaliskiej a od 1845 r. w guberni warszawskiej. Do gminy Rękoraj należały następujące wsie: Baby, Białkowice, Kosów, Moszczenica, Rękoraj, Sierosław, Wodzyn, Wola Moszczenicka. W roku 1859 oprócz wymienionych miejscowości dodatkowo wykazane są: Imielnia osada i Pomyków folwark. Na podstawie Ukazu o zarządzie gubernialnym i powiatowym w guberniach Królestwa Polskiego zz dnia 31 grudnia 1866 roku, dokonano nowego rozdziału miast i gmin między powiaty. Zniesiono gminę Rękoraj, a wsie: Imielnia osada, Rękoraj, Sierosław i Wodzyn włączono do gminy Podolin, natomiast Baby, Białkowice, Kosów, Moszczenica, Pomyków folwark i Wola Moszczenicka do gminy Bogusławice.