Księgi wtóropisowe urodzeń, małżeństw i zgonów (duplikaty) z lat 1872-1912,1915-1922 sygn. 1-49 z dołączonymi alegatami z lat 1890-1894,1896-1902 z dołączonymi aktami zbiorowymi urodzeń z lat 1960-1999; seria 1/1 Akta cywilne sygn.1-94,141-144: księgi urodzeń,zapowiedzi,małżeństw,zgonów z lat 1810-1825; alegaty z lat 1815,1824-1825; seria 1/2 Akta cywilno-religijne sygn. 95-140,145-167: księgi wtóropisowe urodzeń, małżeństw i zgonów (duplikaty) z lat 1826-1871; alegaty z lat 1826-1828,1830-1857

Od 1810 roku na terenie Lubelszczyzny został wprowadzony obowiązek rejestracji ruchu naturalnego ludności w aktach stanu cywilnego. Rejestracja miała charakter świecki i zadanie prowadzenia jej powierzono duchownym katolickim (rzymskokatolickim i greckokatolickim). W ten sposób duchowni pełnili równocześnie funkcję urzędnika stanu cywilnego na terenie danej gminy czy parafii. Zadaniem ich było sporządzanie aktów stanu cywilnego dla ludności przebywającej w obrębie parafii bez względu na wyznanie. Akta stanu cywilnego były sporządzane w dwu egzemplarzach i obejmowały cztery rodzaje aktów tj. urodzenia, zapowiedzi, małżeństwa, zgonów. Do aktów małżeństw załączano alegaty czyli dokumenty urzędowe lub kościelne dotyczące zawieranego związku małżeńskiego. Z końcem każdego roku księgi były zamykane, uzupełniane o indeksy aktów. Jeden egzemplarz- pierwopis(unikat) pozostawał w parafii i były to księgi prowadzone przez wiele lat odrębnie dla każdego rodzaju aktów. Drugi egzemplarz- wtóropis (duplikat) stanowił wpisy wszystkich rodzajów aktów sporządzanych w ciągu jednego roku i przekazywany był wraz z załącznikami do właściwego terytorialnie sądu pokoju. W 1826 roku wyłączono spod kompetencji duchownych katolickich sporządzanie aktów metrykalnych innych wyznań chrześcijańskich i wyznania mojżeszowego. Akta stanu cywilnego były spisywane w języku polskim, a od 1868 w języku rosyjskim. Od tego też czasu została wprowadzona podwójna datacja aktów tj. obok daty zgodnej z kalendarzem gregoriańskim wpisywano datę według kalendarza juliańskiego (różnica 12-13 dni). Na terenie zaboru rosyjskiego powyższe przepisy obowiązywały do 1945 roku. Z dniem 1 stycznia 1946 roku (dekret Rady Ministrów z 25 IX1945 r.; Dz. U. Nr 48, poz. 272-273) wyznaniowe urzędy stanu cywilnego zostały zlikwidowane, a w zamian powołane w każdej gminie państwowe urzędy. Siedziba parafii: Sitaniec; diecezja chełmska, później diecezja lubelska (dekanat zamojski, obecnie zamojski kolegiacki); Powiat zamojski gmina Wysokie; Wezwanie: św. Bartłomieja Ap.; Rok powstania: 1485 rok; Miejscowości należące do parafii: Czołki, Borowina, Hyża, Jarosławiec, Sitaniec, Sitno, Stabrów, Szopinek, Łapiguz, Udrycze, Wysokie.