Sąd Obwodowy we Wrocławiu

Sygnatura
82/260/0
Liczba serii
218
Liczba skanów
0

Zawartość:

1. Akta ogólne. /1873-1945/ 1-250 2. Akta spraw cywilnych /1732-1945/ 1-552: rejestry, akta spraw spornych, oddłużanie, zgłaszanie roszczeń, kaucje, spółki prawa handlowego, fundacje, stowarzyszenia, spółdzielnie i związki, amortyzacja kramów, sąd zawodowy. 3. Akta spraw karnych /1922-1945/ 1-56: rejestry spraw karnych, sprawy karne. 4. Akta spraw gruntowych /1696-1945/ 1-20548: rejestry spraw gruntowych, sprawy dotyczące gruntów, księgi gruntowe miasta i powiatu, akta gruntowe miasta i powiatu, księgi pomiarów geodezyjnych - księgi niw, księgi podatków od budynków. 5. Testamenty i sprawy spadkowe /1731-1945/ 1-21039: rejestry, sprawy testamentowe, testamenty zbiorcze, testamenty, sprawy spadkowe. 6. Akta spraw z zakresy prawa rodzinnego i opiekuńczego. /1903-1945/ 1-65 7. Akta dotyczące rejestracji urodzeń, małżeństw i zgonów /1825-1874/ 1-138: duplikaty ksiąg katolickich, akta metrykalne gminy żydowskiej we Wrocławiu, uwierzytelnianie aktów małżeństw i zgonów. 8. Wystąpienia z kościoła. /1904-1942/ 1-7 9. Akta personalne. /1904-1942/ 1-16

Dzieje twórcy:

Przejęcie ziem śląskich przez Fryderyka II zapoczątkowało szereg reform administracyjnych. Objęły one również sądownictwo. Staraniem Samuela von Cocceji, ówczesnego ministra sprawiedliwości, 15.01.1742 r. wydano patent powołujący dwa główne sądy - w Głogowie i we Wrocławiu, zwane rejencjami (Oberamtsregierungen). Powierzono im nadzór nad sądownictwem patrymonialnym i miejskim, a także jako sądom I instancji sądzenie feudałów i rozstrzyganie sporów między stanami oraz spraw granicznych. W 1744 r. z rejencji wrocławskiej wyłączono rejencję w Opolu, którą w 1756 r. przeniesiono do Brzegu. Obejmowała ona obszar Górnego Śląska. W latach 1784-1788 Karl Gottlieb Svarez, na podstawie reformy prawnej z 1781 r., opracował kodeks praw, który po rewizji stał się fundamentem pruskiego, a następnie niemieckiego prawa procesowego i materialnego oraz ustroju sądownictwa, zaś Landrecht, ogłoszony w 1794 r., był jednym z podstawowych źródeł prawa przez wiele dziesiątków lat. Organizacja sądownictwa pruskiego końca XVIII w. odzwierciedlała jeszcze podziały stanowe społeczeństwa. Chłopi i mieszczanie podlegali sądom niższym, na wsi i w miastach prywatnych – patrymonialnym, w pozostałych miastach – początkowo sądom miejsko-ziemskim (mniejsze miasta), miejskim, a następnie sądom powiatowym. Szlachta, duchowieństwo oraz wyżsi urzędnicy i wojskowi podlegali natomiast rejencjom, istniejącym w każdym departamencie i będącym jednocześnie drugą instancją (poza sprawami karnymi) dla pierwszej z wymienionych grup ludności. Pierwsza reorganizacja sądów pruskich odbyła się w roku 1808. Zniesiono rejencje sądowe powołując na ich miejsce wyższe sądy krajowe (Oberlandesgerichte). W miejsce zlikwidowanych sądów miejskich w miastach królewskich utworzono sądy krajowe i miejskie I instancji (Land und Stadtgerichte). Rozporządzenie króla pruskiego Fryderyka Wilhelma IV z dnia 2 stycznia 1849 r. zniosło sądownictwo prywatne (miejskie, patrymonialne i kościelne) w sprawach cywilnych i sądownictwo dla osób uprzywilejowanych (eximirte Gerichtsstand). Zlikwidowane sądy zastąpiono sądami państwowymi. Jako sądy I instancji utworzono sądy powiatowe (Kreisgerichte), obejmujące swoją właściwością po jednym powiecie pod warunkiem, że liczył on około 40 000 mieszkańców, a po dwa powiaty, jeżeli mniej. W miastach o większej ilości mieszkańców niż 50 000 pozostawiono wprawdzie sądy miejskie, ale upaństwowiono je, podobnie jak i resztę sądów. Zarówno sądy powiatowe jak i sądy miejskie dzieliły się na dwa oddziały: cywilny i karny. Rozstrzygały one drobne sprawy karne i sprawy cywilne. Specjalne komisje sądów powiatowych (Kreisgerichtskommissionem) załatwiały sprawy proste i pilne osób zamieszkałych z daleka od siedzib sądów. Dla wydania postanowień w sprawach wymagających kolegialnego rozpoznania - z wyjątkiem spraw małżeńskich, subhastacji, przymusowego zarządu – sądy wysyłały w teren deputacje sądów powiatowych (Kreisgerichtsdeputationen). Sądy przysięgłych (Schwurgerichte) rozpatrywały w sądach I instancji sprawy karne dotyczące przestępstw zagrożonych karą śmierci lub więzienia ponad 5 lat. Zmiana Konstytucji Rzeszy Niemieckiej w roku 1879 spowodowała wprowadzenie nowej ordynacji sądowej. Zlikwidowano sądy powiatowe i miejskie (Kreis und Stadtgerichte) i powołano do życia sądy obwodowe (Amtsgerichte), jako sądy I instancji. Sądy obwodowe działały w Prusach, a tym samym i na Śląsku, w latach 1879-1945. Załatwiały, w składzie zasadniczo jednego sędziego, sprawy cywilne o wartości przedmiotu sporu do 500 marek, sprawy z tytułu umowy najmu, sprawy wykroczeń w czasie podróży, sprawy zajęcia bydła, szkód wyrządzonych przez zwierzęta i szkód wyrządzonych w czasie polowania, sprawy alimentacyjne, roszczenia z tytułu wymiaru starczego, sprawy adopcji, opiekuńcze, spadkowe, testamentowe, ksiąg i akt gruntowych. Sądy te prowadziły rejestry zrzeszeń i firm, sprawy dobrowolnej jurysdykcji oraz sprawy samodzielnych gospodarstw chłopskich (Erbhöferollen). Kompetencje sądów obwodowych podlegały również sprawy karne, zagrożone karą do sześciu miesięcy więzienia, z oskarżenia prywatnego lub na wniosek prokuratora, sprawy wielkich kradzieży i paserstwa, sprawy recydywy w oszustwie i kradzieży, o ile poszkodowany nie wnosił sprzeciwu. Sprawy karne rozstrzygały sądy ławnicze (Schöffengerichte), złożone z sędziego i dwóch ławników. Od 1923 r. istniały przy sądach obwodowych – sądy do spraw młodzieżowych (Jugendgerichte). Poza tym, w ramach organizacji sądów obwodowych, działały sądy do spraw niepodzielnych gospodarstw chłopskich (Anernengerichte), w składzie sędziego i dwóch chłopów, a od 1933 roku sądy do spraw rasowych (Erbgesundheitsgerichte). Ponadto w ramach sądów obwodowych od 1935 r. działał Urząd do spraw Oddłużenia (Entschuldungsamt). W koneksji z sądami obwodowymi sprawowały swą władzę od roku 1934 samodzielne sądy do spraw ze stosunku pracy (Arbeitsgerichte), rozpatrujące wykroczenia i przestępstwa z tytułu umowy o pracę. Instancją rewizyjną (apelacyjną) od wyroków sądów obwodowych były od roku 1878 sądy okręgowe (Landgerichte). Sąd Obwodowy we Wrocławiu przechodził wszystkie koleje związane z losami sądownictwa na Śląsku. Był sukcesorem materiałów pozostawionych przez sądy najniższych instancji działających na na Śląsku. Zakończył swą działalność wiosną 1945 r.

Daty skrajne:

[1696-1878] 1879 - 1945

Klasyfikacja:

instytucje ochrony prawa i wymiaru sprawiedliwości

Nazwa twórcy:

Daty:

1696-1945.

Nazwa dawna:

Nazwa obcojęzyczna:

Amtsgericht Breslau

Języki:

niemiecki

Dostępność:

Udostępniany w całości

Ogółem jednostek archiwalnych:

42671

Ogółem opracowanych jednostek archiwalnych:

1062

Ogółem jednostek archiwalnych bez ewidencji:

0

Ogółem metrów bieżących

332.0

Ogółem opracowanych metrów bieżących

14.0

Ogółem metrów bieżących bez ewidencji

0.0

Ogółem jednostek archiwalnych:

0

Ogółem plików :

0

Ogółem rozmiar (w MB):

0.0

Ogółem dokumentów

0

Ogółem spraw

0

Ogółem klas

0

Ogółem jednostek archiwalnych:

0.0

Ogółem metrów bieżących:

0.0

Daty skrajne dokumentacji niearchiwalnej:

Nazwa Inwentarz skarbowy Uwagi
elektroniczny inwentarz archiwalny zatwierdzony Nie