Akta zachowały się niekompletne. W Wydziale Ogólnym oprócz zarządzeń i instrukcji wojewody zachował się statut organizacyjny Urzędu Wojewódzkiego z 1928 r. oraz sprawozdania za okres 1934-1938. Ciekawe materiały są zawarte w Wydziale Bezpieczeństwa Publicznego. Występują w nim sprawozdania sytuacyjne zawierające okresowe omówienia działalności stronnictw, partii politycznych, ruchu zawodowego i strajków. Najlepiej zachowały się akta Wydziału Rolnictwa i Reform Rolnych. Dokumenty dotyczą scalania gruntów, zniesienia służebności oraz parcelacji. Są operaty wyłączeń ustawy o przeprowadzeniu reformy, akta dotyczące wykupu, oszacowania majątków, rejestry pomiarowe, plany i mapy nieruchomości.

W 1919 r. administracje państwową przejęły władze polskie wojewoda warszawskie został mianowany przez centralne władze państwowe. Ustawy z 1921 i 1928 r. określały zakres kompetencji wojewodów. Do zakresu działalności wojewody warszawskiego należały wszystkie sprawy administracji państwowej z wyjątkiem spraw przekazanych organom administracji wojskowej, sądowej, szkolnej, kolejowej, pocztowo-telegraficznej oraz urzędów ziemskich. Wojewoda zarządzał, orzekał, rozstrzygał oraz wnioskował w sprawach określonych specjalnymi ustawami, rozporządzeniami i zarządzeniami urzędów centralnych. Wojewoda stał na czele Urzędu Wojewódzkiego. Żaden z urzędników tego urzędu nie posiadał samodzielnej władzy z tytułu zajmowanego stanowiska lecz z upoważnienia wojewody. Struktura organizacyjna Urzędu Wojewódzkiego Warszawskiego zmieniała się kilkakrotnie. Liczba wydziałów, na które dzielił się urząd ustaliła się dopiero w 1934 r. W skład urzędu wchodziło 10 następujących wydziałów: Ogólny, Bezpieczeństwa Publicznego, Samorządowy, Administracyjny, Zdrowia, Wojskowy, Rolnictwa i Reform Rolnych, Przemysłowy, Komunikacyjno-Budowlany, Pracy i Opieki. Urząd Wojewódzki Warszawski przerwał swą działalności we wrześniu 1939 roku.