Własność fundacji, dzierżawa ziemi należącej do kościoła w Podjuchach, statystyka miejscowości klasztornych Smolęcina (Schmelenthin) i Wołczkowa (Völschendorf), zezwolenia na budowy, spisy poddanych, separacje, podatki, rozchody i przychody.

Fundacja klasztoru św. Jana powstała po reformacji, w wyniku sekularyzacji klasztoru franciszkanów istniejącego w Szczecinie od 1240 r. Nazwa fundacji nawiązywała do kościoła p.w. św. Jana, będącego świątynią franciszkanów. Na majątek zakładu złożyły się: darowizna księcia pomorskiego Ottona I z 1332 r., we wsi Smolęcin, darowizna z 1343 r. we wsi Wołczkowo oraz kilka kamienic w Szczecinie. Fundacja, będąca własnością miasta, zajmowała się głównie opieką nad chorymi i ubogimi. W XIX w. dobra zakładu pozostawały pod zarządem Deputacji Klasztornej św. Jana (Johannis-Kloster-Deputation). Zespół fundacji wydzielono z przekazanych w 1940 r. do AP w Szczecinie w następstwie likwidacji urzędu akt landratury Randow. Pod koniec 1942 r. archiwalia fundacji prawdopodobnie ewakuowano do Pęzina, skąd po zakończeniu II wojny światowej wróciły do archiwum szczecińskiego.