Podania o przyjęcie do szkoły wraz z dokumentami, wyniki egzaminów wstępnych, spisy uczennic w poszczególnych klasach, zaświadczenia popów o odbytych przez uczennice rekolekcjach, protokoły posiedzeń Rady Pedagogicznej, sprawozdania z działalności, dane statystyczne, listy płacy nauczycieli, rachunki, korespondencja w sprawach przeniesienia i mianowania nauczycieli.

Zorganizowanie pułtuskiego gimnazjum żeńskiego nastąpiło po 1905 roku. W tym okresie Pułtusk pozostał tradycyjnym ośrodkiem rolniczo-handlowym. Będąc jednocześnie siedzibą powiatu, wojska i władz oświatowych, a istniejąca średnia szkoła męska stwarzała sprzyjający klimat do rozwoju szkolnictwa w tym regionie. Miasto nie posiadało światła elektrycznego aż do wybuchu I wojny światowej. Zorganizowanie gimnazjum żeńskiego w Pułtusku nastąpiło w roku 1911. W tym czasie szkoła mieściła się w prywatnym budynku przy ulicy Kościuszki i znana była jako prywatne gimnazjum żeńskie, szkoła obejmowała 5 klas uczniowskich. Działalność edukacyjną szkoła prowadziła do sierpnia 1915 r., a więc aż do wkroczenia wojsk niemieckich do Pułtuska. Na krótko przed wkroczeniem wojsk niemieckich kancelaria szkoły została ewakuowana w głąb Rosji. Po odzyskaniu niepodległości 11 listopada 1918 r. działalność szkoły została reaktywowana w tym samym budynku jako Gimnazjum Żeńskie im. Klaudyny Potockiej. W roku 1931 szkołę przeniesiono do wyremontowanego gmachu przy ulicy Konopnickiej. Wybuch wojny 1 września 1939 r. przerwał działalność szkoły. Budynek szkolny został zajęty przez Niemców na biura magistratu i biura wydawania dowodów osobistych.