Zespół
Zawartość:
Akta urodzeń, małżeństw i zgonów.
Dzieje twórcy:
Obowiązek prowadzenia rejestrów ochrzczonych i małżeństw w Kościele Katolickim wprowadziły uchwały soboru trydenckiego w 1563 r., synod piotrkowski w 1607 r. raz jeszcze potwierdził ten obowiązek, wprowadzając też rejestry bierzmowanych i przyjmujących Najświętszy Sakrament na Wielkanoc. W 1631 r. kolejny synod nałożył obowiązek prowadzenia rejestrów zmarłych. Księgi metrykalne spisywane były po łacinie aż do 1808 r. Na mocy artykułu 69 konstytucji Księstwa Warszawskiego z 22 VII 1807 r. i dekretu króla saskiego i księcia warszawskiego Fryderyka Augusta z 27 I 1808 r. wprowadzono Kodeks Napoleona, przewidujący powołanie do życia świeckich urzędów stanu cywilnego, które miały być prowadzone w każdej gminie Księstwa Warszawskiego dla wszystkich religii i wyznań łącznie. Mimo że zgodnie z założeniami na czele urzędów stanąć mieli urzędnicy świeccy, jednak w praktyce czynności rejestracji stanu cywilnego nadal wykonywali duchowni. Księgi stanu cywilnego spisywano od 1808 r. w języku polskim w dwóch egzemplarzach, tzw. unikacie i duplikacie. Sytuacja taka istniała do 1825 r., kiedy to wszedł w życie Kodeks Cywilny Królestwa Polskiego, który złączył akta stanu cywilnego z metrykami kościelnymi poszczególnych wyznań. Przełożony parafii danego wyznania pełnił jednocześnie funkcję urzędnika stanu cywilnego. Dla religii niechrześcijańskich (judaizm, islam) akta stanu cywilnego prowadzić mieli początkowo burmistrzowie lub zastępujący ich urzędnicy, a od 1830 r. rabini (dla wyznania mojżeszowego). Począwszy od 1 I 1868 r. do mniej więcej 1916 r. księgi prowadzono w języku rosyjskim, a następnie ponownie w języku polskim. System rejestracji stanu cywilnego wprowadzony w 1825 r. utrzymał się do 1945 r. Dekret z 25 IX 1945 r. (z mocą obowiązującą od 1 I 1946 r.) wprowadził powszechną, państwową i jednolitą dla całego kraju rejestrację stanu cywilnego przez nowe organy administracji państwowej - urzędy stanu cywilnego, którym przekazano wcześniejsze księgi metrykalne do 1946 r. Przed erygowaniem parafii w 1402 r. przez bp. Jakuba, Szwelice należały do parafii Karniewo. W skład parafii wchodzą wsie: Baraniec, Boby, Czarnostowo, Czarnostowo Polesie, Dzierżanowo, Głodowo, Głódki, Gościejewo, Krzemień, Pomaski Małe, Pomaski Wielkie, Szlasy Złotki, Szwelice, Wójty Trojany, Zelki Dąbrowe, Zakręt.
Daty skrajne:
1890-1911, 1913-1917, 1918-1920
Klasyfikacja:
urzędy stanu cywilnego i akta metrykalne
Nazwa twórcy:
Daty:
1890-1911, 1912-1917, 1918-1920.
Nazwa dawna:
Akta stanu cywilnego parafii rzymskokatolickiej w Szwelicach, pow. Maków Mazowiecki
Nazwa obcojęzyczna:
Języki:
rosyjski
Dostępność:
Udostępniany w całości
Ogółem jednostek archiwalnych:
28
Ogółem opracowanych jednostek archiwalnych:
0
Ogółem jednostek archiwalnych bez ewidencji:
0
Ogółem metrów bieżących
0.88
Ogółem opracowanych metrów bieżących
0.0
Ogółem metrów bieżących bez ewidencji
0.0
Ogółem jednostek archiwalnych:
0
Ogółem plików :
0
Ogółem rozmiar (w MB):
0.0
Ogółem dokumentów
0
Ogółem spraw
0
Ogółem klas
0
Ogółem jednostek archiwalnych:
0.0
Ogółem metrów bieżących:
0.0
Daty skrajne dokumentacji niearchiwalnej:
Nazwa | Inwentarz skarbowy | Uwagi |
---|---|---|
indeks osobowy | Nie | |
spis zdawczo-odbiorczy | Tak |
Nazwę zespołu zmieniono na posiedzeniu Komisji Metodycznej 2/2013 z 9. 10.2013 r.