Protokoły: syg. 1-58, 76; Kontrybucja, ciężary wojenne: syg. 59, 71, 98; pruskie prawo krajowe: syg. 60, 77, 81, 86, 88-90, 105, 106; lasy: syg. 61, 62; Browarnictwo, gorzelnictwo: syg. 63, 66, 91; Komornictwa, starostwa: syg. 64, 82, 85, 107; cła, akcyza: syg. 65, 84; kościoły: syg. 67, 100; młyny: syg. 68,79, 87, 103; Warmia: syg. 69; regulacje w sprawie hipoteki: syg. 70; organizacja sejmu: syg. 72; Sprawy sądowe: syg. 74, 97; indygenat: syg. 75, 78; skargi: syg. 80; sprawy inwalidów: syg. 83; sprawy stanów pruskich: syg. 92, 96; sprawy majątków na prawie rycerskim: syg. 93; eksport zboża: syg. 94, 95; sprawy deputowanych: syg. 99; szkoły: syg. 101; sprawy dotyczące urzędników: syg. 102; Etats Ministerium: syg. 108

Zgromadzeniem przedstawicieli stanów Prus Wschodnich był Sejm [Landtag]. Składał się on z dwóch stanów: a) rycerstwa [Ritterschaft], szlachty [Adel]; b) miast [Städte]. Pierwszy stan dzielił się na dwie izby: 1) panowie, radcy [Herrschaft] i starostowie; 2) rycerstwo i szlachta. Podział ten został usankcjonowany w 1543 r. Do pierwszej izby wchodzili biskupi, nieliczni hrabiowie i baronowie, nadradcy oraz radcy książęcy. Z rodów hrabiowskich należy wymienić: Dohna, Eulenburg, Kittitz, Truchsess, zu Waldburg, Schenk zu Tautenburg oraz Heydeck. Do nadradców i radców tradycyjnie należeli starostowie Pokarmina [Brandenburg], Szaków [Schaaken], Rybaków [Fischhausen] i Tapiawy [Tapiau], którzy stawali się automatycznie radcami z chwilą objęcia urzędu. Starosta Pokarmina był także dyrektorem ziemstwa [Landschaft-Direktor] i jednocześnie przewodniczył obradom Sejmu. Pozostałych 8 mianował książę. W rzeczywistości także 4 z nich jako nadradcy wchodziło z urzędu do pierwszej izby (byli to mianowicie: kanclerz, nadburgrabia, nadmarszałek oraz ochmistrz). Drugą izbę tworzyli posłowie szlacheccy, których wybierano na zjazdach powiatowych [Amtstag/Kreisversammlung] w obrębie jednego powiatu. Posłowie powinni być wyposażeni w pełnomocnictwa. W zgromadzeniach powiatowych udział brali bez prawa głosu także chłopi na prawie chełmińskim, wolni, sołtysi, karczmarze. Książę zwracał się do starostów o przysłanie 2 posłów szlacheckich. Ze względu na duże koszty stosowano często zasadę rotacji posłów. Trzecią izbę tworzyli przedstawiciele miast, pośród których decydującą rolę odgrywał Królewiec. W 1740 r. nastąpiła ewolucja pierwszej izby. W miejsce nadradców oraz części starostów król Fryderyk II powołał swoich zaufanych ludzi. Szczególnie ważną zmianą było przekazanie przewodnictwa obrad Sejmu księciu holsztyńskiemu. Dwie inne funkcje nadradców zostały przyznane zasłużonym wojskowym. Ponadto Fryderyk II po śmierci poszczególnych radców nie obsadzał stanowisk radców krajowych (Landratsstellen). Sejm zwyczajowo był zwoływany po śmierci dotychczasowego władcy przed złożeniem przez stany przysięgi nowemu władcy. Na mocy ustawy z 1 lipca 1823 r. w miejsce Sejmu Stanowego [Landtag] utworzony został Sejm Prowincji Prusy, który obejmował Prusy Wschodnie, Prusy Zachodnie oraz Litwę. Sejm Księstwa Pruskiego zajmował się opiniowaniem normatywów księcia, później króla, składaniem skarg, sprawami dotyczącymi indygenatu, młynów, lasów, ceł i akcyzy, opieką nad ubogimi, sprawami majątków na prawie rycerskim, reformami dotyczącymi gospodarstw chłopskich.

Nr mikr.: 130001-130038, wykazano brak 2j.a. podczas skontrum (1998, 2018); przesunięto sygn.104 do zespołu nr 8 sygn.217