sprawy ogólne powiatu: informacje przesyłane przez Starostwo do prasy, założenie powiatowej kasy oszczędnościowej 1854-1908 syg.1-3 sprawy ludnościowe: zezwolenia na zamieszkanie, migracje, m.in. napływ robotników z Rosji i Galicji; nadania obywatelstwa cudzoziemcom, ludność żydowska 1824-1930 sygn.4-14, 40 sprawy połowu ryb na jeziorze Wadąg i jeziorze Nerwik, sprawy melioracji kolonii Czerwonka 1823-1898 sygn. 15-20 plebiscyt na Warmii i Mazurach 1920-1921 sygn.21-22 polityczne wykroczenia: rozruchy w powiecie, związki i zgromadzenia, listy polskich związków, zakaz zebrań 1848-1932 sygn. 23-24, 38 budowa szkół, kontrole inspekcji budowlanej budynków szkolnych w Pluskach, dokumentacja szkoły w Dąbrówce Wielkiej 1849-1921 sygn. 25, 41 opieka społeczna 1919-1936 sygn.26-27 księgi protokołów sędziego rozjemczego 1899-1935 sygn.28-29 budowa dróg i mostów: budowa dróg powiatowych, sprawdzanie mostów, projekty budowy mostów (akta zawierają dokumentację techniczną) 1898-1939, sygn.30-35, 43-49 rejestry pomiaru gruntów, oznaczenie punktu trygonometrycznego 1875-1937 sygn. 37, 42 sprawy dot. utrzymania rzek 1835-1849 sygn. 39, 50 sprawy budowlane 1936, 1941-1942 sygn. 36, 51 karta pocztowa z widokiem szkoły we wsi Naglady l. 20-te, 30-te XX w. sygn.52

Urząd landrata wywodzi się z Marchii Brandenburskiej i pierwotnie wybierani na to stanowisko byli reprezentantami interesów stanowych. Od 1752r. w związku z likwidacją w Prusach urzędów starościńskich, powołani w ich miejsce landraci wypełniali swoje zadania jako przedstawiciele władzy państwowej. Ugruntowanie pozycji landrata w hierarchii organów władzy prowincjonalnej przyniosło rozporządzenie z 30.04.1815r. o jednolitej strukturze organizacji terytorialnej Prus. Państwo pruskie zostało podzielone na dziesięć prowincji (Provinz), te zaś na dwa lub więcej obwody rejencyjne (Regierungsbezirk); najniższą jednostką terytorialno-administracyjną był powiat (Kreis). Powiat olsztyński znajdował się na obszarze Rejencji Królewieckiej, od 1905r. Rejencji Olsztyńskiej. Całość spraw administracji państwowej, która spoczywała w rękach nadprezydenta w prowincji i prezydenta w rejencji, w powiecie pozostawała w gestii landrata. Późniejsza ustawa z 30.07.1883r. określiła szerokie kompetencje urzędu landrata, któremu podporzadkowane były wszelkie sprawy dotyczące gmin wiejskich, podatków, policji, wojska, szkolnictwa, opieki społecznej, opieki zdrowotnej, komunikacji, budownictwa, handlu, przemysłu. Landrat podlegał bezpośrednio prezesowi rejencji. Od 1872r. mianowany był na ten urząd przez ministra spraw wewnętrznych, wcześniej wybierany był przez miejcowe środowisko szlachty. Landrat przewodniczył sejmikowi i wydziałowi powiatowemu.