Sprawy budowlane: nadzór policji nad posesjami, plany techniczne, kosztorysy prac budowlanych, plany katastralne, 1766-1944 sygn. 1-197.

Ostróda powstała w XIII wieku w pobliżu krzyżackiego grodu. W 1329 roku komtur Luther von Braunschweig na mocy zasad prawa chełmińskiego nadał Ostródzie prawa miejskie, kilkakrotnie później zresztą potwierdzane. Miasto, zbudowane na wyspie w delcie Drwęcy, okalały mury obronne z kamienia i cegły. W 1341 roku miasto zostało ogłoszone przez mistrza Ditricha von Altenburga główną siedzibą komturstwa. Ostróda stała się administracyjną, militarną i gospodarczą siedzibą Krzyżaków. Miasto w późniejszych latach przeżyło szereg klęsk i kataklizmów. Było wielokrotnie niszczone przez najeźdźców lub klęski żywiołowe. Zdobywały i pustoszyły je kolejno różne armie: litewska (1381), polska (1410), szwedzka (1628-29), rosyjska (1758-62). Oprócz wojen katastrofalne dla grodu skutki miały pożary. W 1807 roku Ostróda stała się centralnym punktem Europy, gdyż tu stacjonowały wojska napoleońskie, a od 21 lutego do 1 kwietnia rezydował na Zamku sam Napoleon Bonaparte.W czasie II wojny światowej zniszczona w około 60%.