księgi katastralne 1909 - 1961 2 j.a., przes.1810/2012: mapy katastralne - mapy obrębu Koźle i załączniki 1865, 1913 6 j.a., mapa obrębu Mechnica 1870 1 j.a., mapa obrębu Naczęsławice 1873 1 j.a., załączniki do map obrębu Ostrożnica 1901-1902 3 j.a., mapa obrębu Długomiłowiece 1865 1 j.a.; przes. 2318/2015 podatek od budynków 1865-1899 (1 j.a.); przes. 2331/2015 podatek gruntowy i od budynków 1895-1938 (6 j.a.).

Pruski kataster gruntowy, określany również jako kataster podatku gruntowego i budynkowego (Grund- und Gebäudesteuerkataster) został założony w oparciu o ustawy podatkowe z 1861 roku , które zamknęły wieloletni okres modernizacji pruskiej polityki fiskalnej. Powołanie stosownych władz katastralnych o uprawnieniach administracyjno-technicznych nastąpiło jeszcze w tym samym roku. I tak właściwymi jednostkami odpowiedzialnymi za prowadzenie katastru na szczeblu powiatu były urzędy katastralne I instancji (Katasteramt) z kontrolerem katastralnym (Katasterkontrolleur), instytucją odwoławczą pozostawał zarząd katastralny na szczeblu rejencji (Katasterverwaltung), którym zawiadywał inspektor katastralny (Katasterinspektor). Organizacyjnie natomiast instytucja katastru podlegała Ministarstwu Finansów . Prace związane z założeniem katastru można podzielić na trzy etapy: 1) lata 1861 – 1863 przygotowanie map katastralnych, 2) lata 1863 – 1864 obliczenie powierzchni parcel, gospodarstw i obrębów oraz ułożenie ksiąg katastralnych, 3) rok 1864 zatwierdzenie operatów katastralnych . Proces formowania się pruskiego katastru został ostatecznie zamknięty w 1872 roku, kiedy to wydana została ustawa o księgach gruntowych , która doprowadziła do ujednolicenia danych, a w efekcie do całkowitego zespolenia instytucji katastru z księgami gruntowymi (Zurückführung der Grundbuchblätter auf die Grund- und Gebäudesteuerbücher). Ponadto w latach 70-tych XIX wieku zostały wydane szczegółowe instrukcje techniczne dotyczące kontynuowania i prowadzenia katastru .Koleją poważną reorganizację ewidencji nieruchomości przyniosły dopiero lata 30-te XX wieku. Ponieważ na terenie Niemiec funkcjonowało wówczas około 40 różnych krajowych systemów katastralnych, władze przystąpiły do stworzenia jednolitego ogólnoniemieckiego katastru (Reichskataster). Proces tworzenia nowego katastru był przedsięwzięciem skomplikowanym i długoterminowym, którego podstawowym czynnikiem było wykonanie jednolitej klasyfikacji gruntów . W 1941 roku Ministerstwo Finansów dokonało zmiany urzędowych nazw dokumentacji katastralnej. Urzędy katastralne zakończyły swoją działalność w 1945 roku, a dekretem z 24 września 1947 roku wprowadzono jednolity kataster gruntowy i budynkowy na obszarze całego państwa . Jednakże prowadzona przez niemieckie urzędy dokumentacja, a w szczególności mapy została wykorzystana przez polską administrację do przebudowy ustroju rolnego ziem odzyskanych, a po 1955 roku do opracowywania map ewidencji gruntów. Urząd katastralny w Koźlu obejmował swoim zasięgiem teren powiatu kozielskiego. Podlegał zarządowi katastralnemu rejencji opolskiej.

baza danych IZA 6.01