Akta urodzeń, małżeństw i zgonów. Aneksy do akt małżeństw. Skorowidz do akt urodzeń, małżeństw i zgonów z lat 1667-1808.

Obowiązek prowadzenia rejestrów ochrzczonych i małżeństw w Kościele Katolickim wprowadziły uchwały soboru trydenckiego w 1563 r., synod piotrkowski w 1607 r. raz jeszcze potwierdził ten obowiązek, wprowadzając też rejestry bierzmowanych i przyjmujących Najświętszy Sakrament na Wielkanoc. W 1631 r. kolejny synod nałożył obowiązek prowadzenia rejestrów zmarłych. Księgi metrykalne spisywane były po łacinie aż do 1808 r. Na mocy artykułu 69 konstytucji Księstwa Warszawskiego z 22 VII 1807 r. i dekretu króla saskiego i księcia warszawskiego Fryderyka Augusta z 27 I 1808 r. wprowadzono Kodeks Napoleona, przewidujący powołanie do życia świeckich urzędów stanu cywilnego, które miały być prowadzone w każdej gminie Księstwa Warszawskiego dla wszystkich religii i wyznań łącznie. Mimo że zgodnie z założeniami na czele urzędów stanąć mieli urzędnicy świeccy, jednak w praktyce czynności rejestracji stanu cywilnego nadal wykonywali duchowni. Księgi stanu cywilnego spisywano od 1808 r. w języku polskim w dwóch egzemplarzach, tzw. unikacie i duplikacie. Sytuacja taka istniała do 1825 r., kiedy to wszedł w życie Kodeks Cywilny Królestwa Polskiego, który złączył akta stanu cywilnego z metrykami kościelnymi poszczególnych wyznań. Przełożony parafii danego wyznania pełnił jednocześnie funkcję urzędnika stanu cywilnego. Dla religii niechrześcijańskich (judaizm, islam) akta stanu cywilnego prowadzić mieli początkowo burmistrzowie lub zastępujący ich urzędnicy, a od 1830 r. rabini (dla wyznania mojżeszowego). Począwszy od 1 I 1868 r. do mniej więcej 1916 r. księgi prowadzono w języku rosyjskim, a następnie ponownie w języku polskim. System rejestracji stanu cywilnego wprowadzony w 1825 r. utrzymał się do 1945 r. Dekret z 25 IX 1945 r. (z mocą obowiązującą od 1 I 1946 r.) wprowadził powszechną, państwową i jednolitą dla całego kraju rejestrację stanu cywilnego przez nowe organy administracji państwowej - urzędy stanu cywilnego, którym przekazano wcześniejsze księgi metrykalne do 1946 r. Do parafii należy osada Czyżew i wsie: Białe Chorosze, Białe Figle, Białe Gieski, Białe Kwaczoły, Białe Misztale, Białe Papieże, Białe Szczepanowice, Białe Zieje, Brulino Koski, Brulino Lipskie, Brulino Piwki, Czyżew Chrapki, Czyżew Ruś Kolonia, Czyżew Ruś Wieś, Czyżew Siedliska, Czyżew Stacja, Czyżew Sutki, Czyżew Złote Jabłko, Dmochy Bombole, Dmochy Glinki, Domochy Mrozy, Dmochy Rodzonki, Dmochy Wochy,Dmochy Wypychy, Dobki, Godlewo Baćki, Godlewo Kolonia, Godlewo Piętaki, Gostkowo, Helenowo, Jaźwiny Koczoty, Kraszewo Czarne, Michałowo Wielkie, Michałowo Wróble, Murawskie Czachy Murawskie Miazgi, Ołdaki Magna Brok, Pieńki Wielkie, Ruś Spółdzielnia, Sienica Gizy, Sienica Klawy, Sienica Lipusy, Sienica Łukasze, Sienica Pierce, Sienica Pietrasze, Sienica Puziki, Sienica Święchy, Sienica Szymony, Stokowo Bućki, Stokowo Szerszenie, Szulborze Kozy, Zabiele Pikuły Żelazy Brokowo.

Skorowidz do akt urodzeń, małżeństw i zgonów z lat 1667-1808; Nr mikrofilmu 17100 - 17112. Nazwa zespołu została zmieniona uchwałą KM na posiedzeniu 2/2013 z 9.10. 2013 r.