1. Zarządzenia królewskie. /1770-1784/ 2. Sprawy procesowe. /1819/ 3. Nabywanie i dzierżawa gruntów, budynków i przedsiębiorstw, sprawy uwłaszczeniowe. /1752-1943/ 4. Ubezpieczenia chorych. /1927-1935/ 5. Sprawy finansów miejskich. /1914-1929/ 6. Cechy. /1739-1796/ 7. Sprawy wojskowe. /1817-1873/ 8. Sprawy podatkowe. /1912-1941/ 9. Sprawy ewidencji ludności: Żydzi, wykaz mieszkańców Sobótki. /1873-1920/

Pierwsza wzmianka o osadzie targowej w Sobótce pochodzi z 1148 r. W 1221 r. Henryk Brodaty lokował miejscowość na prawie niemieckim. Sobótka należała wówczas do kompleksu dóbr klasztoru Augustianów na Piasku we Wrocławiu. Pełne prawa miejskie uzyskała w 1399 r. od króla czeskiego Wacława IV. Do 1810 r. Sobótka była miastem zależnym od klasztoru i stanowiła ośrodek gospodarczy okolicznych posiadłości klasztornych. Była ośrodkiem produkcji płótna oraz kamieni młyńskich i żaren. Kwitło tu kamieniarstwo. Liczba ludności w 1756 r. wynosiła 862 osoby, w 1816 r.-1192, w 1898 r. -2317 i w 1939 r. -3542. Zespół zachowany w stanie szczątkowym.