1. Korespondencja: korespondencja handlowa z zagranicznymi firmami handlowymi i przemysłowymi w sprawach budowy maszyn, ogólna korespondencja międzynarodowa i z władzami polskimi, z lat 1904-1945, sygn. 1-641 2. Izba Przemysłowo-Handlowa, z lat 1936-1939, sygn. 642-650 3. Polski Związek Przemysłowców Metalowych, z lat 1933-1940, sygn. 651-655 4. Polski Instytut Rozrachunkowy, z lat 1936-1940, sygn. 656-659 5. Zjednoczenie Maszyn Włókienniczych, z lat 1941-1940, sygn. 660 6. Polskie Towarzystwo Handlu Kompentacyjnego, z lat 1938-1942, sygn. 661-662 7. Państwowy Instytut Eksportowy, z lat 1937-1939, sygn. 663-668 8. Okólniki i zarządzenia, z lat 1940-1942, sygn. 669-671 9. Budowa maszyn, z lat 1938-1944, sygn. 672-678 10. Inne związki i zrzeszenia, z lat 1934-1939, sygn. 679-683 11. Obrona przeciwlotnicza: wskazówki alarmowe, organizacja osobowa w planie obrony przeciwlotu, organizacja służby sanitarnej, z lat 1933-1944, sygn. 684-694 12. Inwentarze: inwentarze urządzeń fabrycznych, z lat 1906-1940, sygn. 695-701 13. Bilanse, księgi kasowe, z lat 1892-1941, sygn. 702-715 14. Księgi i karty produkcyjne, z lat 1899-1942, sygn. 716-739

Zakład został założony w 1860 r. przez Adolfa Mänhardta, jako przedsiębiorstwo typu handlowego, pod nazwą "Zjednoczone Fabryki Grempli Adolf Mänhardt Bielsko". Park maszynowy składał się z około 83 maszyn sadzarek, a stan załogi wynosił około 80 pracowników. Produkcja obejmowała wszelkiego rodzaju obicia zgrzebne i wyroby skórzane dla przemysłu włókienniczego. Fabryka zajmowała pod względem wielkości produkcji drugie miejsce na świecie, przy czym większość stanowiła produkcja eksportowa. W roku 1939 park maszynowy obejmował już 270 sadzarek, obsługiwanych przez około 110 pracowników. W okresie okupacji niemieckiej zakład prowadził nadal Adolf Mänhardt, który przystąpił do międzynarodowego kartelu, obejmującego ok. 80% fabryk obić zgrzebnych na kontynencie. W 1945 r. zakład przeszedł pod zarząd państwowy pod nazwą: "Zakłady Obić Zgrzebnych". [na podstawie wstępu do inwentarza, oprac. Janina Radoń, Bielsko-Biała, 1955]