Układ akt alfabetyczny wg nazwiska strony wnoszącej sprawę sygn. 1-2786

Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 23 sierpnia 1932 roku (Dz.U.RP, 1932 r. Nr 29, poz. 253) zostały utworzone Powiatowe Urzędy Rozjemcze do spraw kredytowych drobnej własności rolnej. Do ich kompetencji należało, stosownie do zdolności płatniczych i możliwości gospodarczych dłużnika określenie: terminów i warunków spłaty długów, wysokości korzyści majątkowych pobieranych przez wierzycieli pod postacią procentów lub innych świadczeń. Miały prawo: zaliczyć zbyt wysokie procenty pobierane przez wierzycieli na poczet długu, regulować sprawę czynszów dzierżawnych przez zmniejszenie ich stosownie do możliwości płatniczych dłużnika, wstrzymania wyznaczonej przez komornika sądowego licytacji majątku czy inwentarza. Powiatowe urzędy rozjemcze działały przy powiatowych związkach samorządowych, a w sprawach orzecznictwa związane były ściśle z sądami. Mimo, że orzeczenia powiatowych urzędów rozjemczych były ostatecznymi, to jednak w wyjątkowych przypadkach wyroki podlegały zaskarżeniu do sądu okręgowego. Ustawą z 28 marca 1933 roku zmieniono nazwy urzędów rozjemczych na urzędy rozjemcze do spraw majątkowych posiadaczy gospodarstw wiejskich, do których zaliczone zostały również gospodarstwa leśne, ogrodowe, hodowlane i rybne o obszarze nie przekraczającym początkowo 50 ha, a od 1933 roku 100 ha. Dalsze rozszerzenie kompetencji urzędów rozjemczych nastąpiło w wyniku wprowadzenia rozporządzenia Prezydenta RP z dnia 24 października 1934 roku (Dz.U.RP Nr 49, poz.840) o konwersji i uporządkowaniu dlugów rolniczych. Rozporządzenie to dawało prawo rozkładania długów rolniczych prywatnych na 28 półrocznych rat, płatnych od 1 kwietnia 1935 roku. Rozporządzenie to pozwalało urzędom rozjemczym nie tylko obniżać koszty sądowe, ale także dawało możliwość obniżania długu z tytułu ceny kupna nieruchomości ziemskich i działów rodzinnych. W skład zespołu orzekającego powiatowych urzędów rozjemczych wchodził przewodniczący lub jego zastępca oraz dwóch ławników. Jeden z ławników był reprezentantem rolników, a drugi przedstawicielem innych zawodów. Ustawowo działalność urzędów rozjemczych została zakończona z dniem 17 lutego 1942 roku (Dz. Rozp. Gen. Gub. Nr 18), a praktycznie przestały działać już pod koniec 1939 roku.

2007 poprawiono liczbę jednostek z 2785 na 2786 jak w inwentarzu.