Cz. 1 Akta urodzeń, małżeństw, zgonów 1826-1865 sygn. 1-40, Cz.2 Akta UMZ 1866-1879 sygn. 41-54 ( 14j.a.), Cz. 3 [21 j.a. 0,34 mb] Akta UMZ 1880-1900 sygn. 55-75 (21j.a.), akta urodzeń, małżeństw, zgonów 1901-1908 sygn. 76-83 (8 j.a.), alegaty 1826-1837, 1839-1893, 1895-1907 sygn. 84-162 (79 j.a.), akta urodzeń, małżeństw, zgonów 1909-1922 sygn. 163-167, 173-175, 179-184, alegaty 1910-1922 sygn. 168-171, 176-178, 185-190, akta zbiorowe U 1909-1912 [1963-1967] sygn. 172

Nazwa zespołu umowna. Parafia Rzymskokatolicka p.w. Św. Stanisława BM w Siennicy, siedziba- Siennica, Skład parafii w 1857 roku: Siennica, Stara Siennica, Siodło, Żaków, Budy Żakowskie, Kulki, Kąty, Wólka Dłużewska, Ptaki, Lasomin, Nowodwór, Gągolina, Pogorzel, Krzywica, Swoboda, Zglechów, Zglechówek. W roku 1896 do parafii należały: Osada Siennica, wieś Siennica, folwark Siennica, wsie: Pogorzel z kolonią Zygmuntówką, Krzywica z koloniami krzywickimi, Wojciechówek, Julianów, Łękawica, Boża Wola, Kolonia Swoboda, Siodło, Zglechów z kolonią Truszczyn, Huta Żakowska, Żaków, Drozdówka, Ptaki, Kulki, Wólka Dłużewska, Kąty, Bestwiny, Lasomin, Nowodwór, Zalesie, Kolonia Dąbrowa, Gągolina, Świderszczyzna, młyn. Parafia erygowana w 1528 r. W roku 1818 r. Siennica stanowiła siedzibę dekanatu dla 17 parafii z diecezji warszawskiej, po kasacji dekanatu siennickiego w 1868r w dekanacie nowomińskim. Kościół ufundowany w latach 1750-1761 spalony przez okupanta 26 lipca 1944 roku. Na mocy art.. 69 konstytucji z 1807 r. wprowadzony został w Księstwie Warszawskim Kodeks Napoleona, a wraz z nim urzędy i księgi stanu cywilnego. Dekret Króla Saskiego Fryderyka Augusta z 23.02. 1809r. regulował sposób prowadzenia akt stanu cywilnego (Dz PKW nr 9/10 art.. 1-12). W zasadzie księgi mieli prowadzić świeccy urzędnicy, w praktyce obowiązki te powierzono duchownym. Na mocy Kodeksu Cywilnego Królestwa Polskiego (Postanowienie Rady Administracyjnej z 3.11. 1825 Dodatek do rozdz. IV Dz. P. KP T.10) w 1825 r. akta stanu cywilnego złączono z księgami kościelnymi. Proboszcz parafii był jednocześnie urzędnikiem stanu cywilnego. Przepisy szczegółowo regulowały sposób prowadzenia ksiąg, ich kontroli (2 egz. protokółu sprawdzenia akt). Księgi prowadzono w formie duplikatów służących do zapisywania urodzeń, małżeństw, zgonów z jednego roku lub unikatów, gdzie zapisywano jeden rodzaj zdarzeń (tylko urodzenia, tylko małżeństwa, tylko zgonu) w jednej księdze z kilku lat aż do wyczerpania kart. Duplikaty przechowywały archiwa hipoteczne sądu pokoju, drugi w miejscu tworzenia. Nadzór nad księgami stanu cywilnego prowadzonymi przez proboszcza sprawował dziekan danego dekanatu oraz władze sądowe. Rada Państwa 04.06.1901 r. zwolniła sędziów pokoju z tego obowiązku (Zb. Pr i Rozp. Nr 67 poz.1346). Postanowieniem księcia namiestnika z 3.11. 1825 r. do spisywania aktów stanu cywilnego wyznań niechrześcijańskich wyznaczeni zostali burmistrzowie lub ich zastępcy. 24.06.1836 ukazało się prawo o małżeństwie (Dz. P KP T.18), które skutki cywilne zawarcia aktu oddawało sądom cywilnym, ograniczało swobodę wyznania dzieci z małżeństw mieszanych - katolików z prawosławnymi (musiały przyjąć prawosławie). (od 1847 r. odstępstwo od prawosławia karano jako przestępstwo.) Początkowo księgi prowadzono w języku polskim, od 1.01. 1868 r. na mocy rozporządzenia Komitetu Urządzającego w języku rosyjskim. W okresie XX-lecia Kościół Rzymskokatolicki opierał się na Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1917 r. Dekretem z 25.09.1945 r. wprowadzona została od 1.01. 1946 r. świecka rejestracja stanu cywilnego wykonywana przez świeckie urzędy stanu cywilnego (Dz.U. Nr 48 poz. 272 Prawo o aktach stanu cywilnego i 273 Przepisy wprowadzające prawo o aktach stanu cywilnego). Rozporządzenie Ministra Administracji Publicznej i Sprawiedliwości z 24.11. 1945 r. w sprawie wykonywania prawa o aktach stanu cywilnego oraz przepisów wprowadzających to prawo (Dz.U. Nr 54 poz. 304) regulowało sposób funkcjonowania USC. Bibliografia: Prawo cywilne obowiązujące w guberniach Królestwa Polskiego T. I Petersburg 1875. Zbiór przepisów prawnych w sprawach rejestracji stanu cywilnego wydanych po odzyskaniu niepodległości państwowej Warszawa 1931 opr. J. Litwin, A. Rżewski

Zmikrofilmowane księgi UMZ z lat 1826-1857 nr mikr. 304080-304111