księga wpisów aktów wyzwolin na majstrów i wpisów zgłoszeń kandydatów na majstrów 1834-1912 sygn. 1, księga do wpisywania wyzwolonych uczniów kowalskich i stolarskich 1833-1875 sygn.2, książka do wpisywania czeladników kowalskich i stolarskich 1833-1865 sygn.3, książka wpływów budżetowych 1840-1866 sygn. 4, księga cechu do zapisywania wyzwolonych czeladników 1887-1927 [1947] sygn. 5, księga do zapisywania majstrów 1912-1928 sygn. 6, księga protokółów cechu kowali i ślusarzy 1750-1832 sygn. 7

Węgrów jako miasto na prawie chełmińskim lokany został w 1441r. Wiadomo, że w 1621r było w mieście 5 kowali, ale brak informacji o dacie formalnego zrzeszenia się. Księga protokółów cechu zaczyna się w 1750r i jest to data początkowa zespołu. Cech organizował wszystkie dziedziny życia rzemieślników: polityczną, wojskową, towarzyską, ale przede wszystkim był organizacją gospodarczą chroniącą interesy swych członków, dbającą jednocześnie o odpowiedni poziom wykonania usług przez rzemieślników. Organizację bracką tworzyli: cechmistrz (starszy cechu), podstarszy, bracia, czeladź i uczniowie. Bierne i czynne prawo wyborcze mieli tylko bracia.. Celem zrzeszenia była ochrona interesów zawodowych i regulowanie stosunków między wytwórcą a klientem. Statut ustalał rozdział zamówień i surowca między warsztaty, normy jakościowe wytworów, a także zakaz nieuczciwej konkurencji. Cechy ustalały ceny towarów, kontrolowały ich jakość, zezwalały na działalność, wyzwalały mistrzów. Miały własne sądownictwo. Rada miejska decydowała jednak o obsadzie starszych cechowych będących przełożonymi cechu oraz członkami rady.