1. Organizacja i zarządzanie - 1957-1993; 152 j.a. 1.1. Utworzenie i rozbudowa przedsiębiorstwa - 1957-1962; 6 j.a. 1.2. Organizacja przedsiębiorstwa - 1959-1991; 14 j.a. 1.3. Instrukcje i regulaminy - 1958-1993; 28 j.a. 1.4. Akty normatywne - zarządzenia wewnętrzne - 1958-1987; 41 j.a. 1.5. Akty normatywne - polecenia służbowe i pisma okólne - 1959-1988; 23 j.a. 1.6. Kontrole wewnętrzne - 1963-1975; 15 j.a. 1.7. Komisje i inne organy kolegialne, narady - 1958-1988; 19 j.a. 1.8. Racjonalizacja produkcji - 1959-1969; 1 j.a. 1.9. Monografie i informacje o przedsiębiorstwie, wycinki prasowe - 1962-1988; 5 j.a. 2. Planowanie - 1957-1989; 89 j.a. 2.1. Plany wieloletnie - 1958-1980; 8 j.a. 2.2. Plany roczne - 1959-1982; 9 j.a. 2.3. Plany techniczno-ekonomiczne - 1961-1988; 16 j.a. 2.4. Plany produkcji - 1959-1984; 23 j.a. 2.5. Plany finansowe - 1957-1982; 13 j.a. 2.6. Plany eksportu i sprzedaży - 1958-1989; 6 j.a. 2.7. Plany inwestycyjne i rozwoju - 1959-1986; 6 j.a. 2.8. Plany zatrudnienia i szkolenia zawodowego - 1974-1980; 5 j.a. 2.9. Plany w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy - 1970-1980; 3 j.a. 3. Sprawozdawczość - 1957-1991; 124 j.a. 3.1. Sprawozdania z działalności (roczne i wieloletnie) - 1959-1974; 12 j.a. 3.2. Sprawozdania z produkcji - 1959-1979; 13 j.a. 3.3. Sprawozdania finansowe i bilanse - 1957-1991; 29 j.a. 3.4. Sprawozdania gospodarcze - 1969-1989; 18 j.a. 3.5. Sprawozdania statystyczne - 1961-1982; 6 j.a. 3.6. Analizy stanu zatrudnienia - 1967-1985; 14 j.a. 3.7. Analizy wypadków przy pracy - 1965-1988; 10 j.a. 3.8. Sprawozdania w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy - 1971-1984; 3 j.a. 3.9. Sprawozdania ze sprzedaży i eksportu - 1982-1986; 5 j.a. 3.10. Inne sprawozdania i analizy - 1960-1981; 7 j.a. 3.11. Informacje opisowe - 1958-1987; 7 j.a. 4. Samorząd pracowniczy - 1959-1990; 24 j.a. 4.1. Statut samorządu załogi - 1981-1981; 1 j.a. 4.2. Konferencja Samorządu Robotniczego - 1959-1978; 11 j.a. 4.3. Rada zakładowa i rada robotnicza - 1967-1974; 3 j.a. 4.4. Związki zawodowe - 1980-1989; 4 j.a. 4.5. Inne organizacje społeczne - 1985-1987; 1 j.a. 4.6. Postulaty załogi i ich realizacja - 1972-1990; 4 j.a.

Przedsiębiorstwo państwowe Fabryka Kabli „Załom”, pierwotnie pod nazwą Szczecińskie Zakłady Wytwórcze Materiałów Elektrotechnicznych w budowie, powołane zostało zarządzeniem nr 136 Ministra Przemysłu Ciężkiego z 12 sierpnia 1957 r., zmienionym następnie zarządzeniami nr 155/24 z 8.06.1959, nr 39 z 11.03.1960 r. i nr 320 z 31.12.1965 r. Zakład mieścił się przy ul. Kablowej 1 w miejscowości Załom, która w 1964 r. została włączona administracyjnie w granice Szczecina. Wpis do rejestru przedsiębiorstw państwowych nastąpił dnia 27 kwietnia 1959 r. 6 listopada 1958 r. decyzją Rady Ministrów nr 431 zatwierdzono założenia budowy fabryki. Na jej potrzeby postanowiono zaadaptować obiekty powstałe w okresie drugiej wojny światowej na potrzeby fabryki silników lotniczych Junkersa – Pommersche Motorenbau GmbH. Były one zniszczone w około 80% w wyniku nalotu alianckiego z 11 kwietnia 1944 r. Ocalałe budynki zajmował w latach 50. Okręgowy Zarząd Spichrzy Zbożowych w Szczecinie. W 1958 r. kompleks obejmował osiem hal produkcyjnych, pięć budynków pomocniczych, kotłownię, dwa biurowce, hamownie i zbiorniki paliwowe (przeznaczone do rozbiórki) oraz schrony przeciwlotnicze w stanie dobrym na 2000 ludzi. Cały teren był uzbrojony i oświetlony, dochodziła do niego bocznica kolejowa o długości 2,2 km, ponadto sieć dróg betonowych w bardzo dobrym stanie, stacja transformatorowa 50 kV zasilana liną napowietrzną ze Zdrojów 15 kV (ok. 10 km). W bezpośrednim sąsiedztwie zakładu istniała kolonia mieszkalna (tzw. osiedle awaryjne) składające się z 11 domów mieszkalnych, częściowo zniszczonych, a częściowo zamieszkałych. Produkcja w zakładzie (określanym także mianem K-15) ruszyła 21 lipca 1958 r. w jedynej czynnej hali. Pierwsze partie trafiły na eksport w 1963, a na większą skalę w 1968 r. Początkowo produkowano aluminiowe linki napowietrzne. Następnie przedmiot produkcji przedsiębiorstwa rozszerzał się – stanowiły go przewody nawojowe emaliowane, w otulinach gumowych, poliwinylowych itp., elektroenergetyczne przewody napowietrzne miedziane, aluminiowe i stalowo-aluminiowe, przewody instalacyjne, przewody do odbiorników, kable elektroenergetyczne, kable okrętowe, górnicze, sygnalizacyjne, przedłużacze, narzędzia i oprzyrządowanie maszyn. W 1968 r. produkowano już 58 asortymentów kabli i przewodów, zatrudniając 1196 pracowników, w tym 227 umysłowych. Zgodnie z zarządzeniem nr 39 Ministra Przemysłu Ciężkiego z 11 marca 1960 r. nastąpiła zmiana nazwy przedsiębiorstwa na Fabryka Kabli „Załom” w budowie. 1 września 1963 r. otwarto zasadniczą szkołę zawodową dla pracujących. Zajęcia teoretyczne odbywały się pięć razy w tygodniu w godzinach popołudniowych i raz w godzinach rannych na dwie zmiany. W 1966 r. zakończył się pierwszy etap budowy fabryki. Zmieniono wówczas nazwę zakładu na Fabryka Kabli „Załom”. Zarządzeniem nr 97/Org/69 Ministra Przemysłu Maszynowego z 30 grudnia 1969 r. fabryka została włączona z dniem 1 stycznia 1970 r. do Kombinatu Kabli „Polkabel” w Krakowie podlegającego Zjednoczeniu Przemysłu Kabli i Sprzętu Elektrotechnicznego „Unikabel” w Warszawie. Na przełomie lat 1970-1971 nastąpiło zakończenie drugiego etapu budowy i początek trzeciego - modernizacji i rozbudowy fabryki. Pod koniec 1974 r. oddano do użytku dwa nowe bloki mieszkalne na osiedlu Załom, w kwietniu 1975 r. otwarto hotel robotniczy, a latem tego samego roku – pierwsze obiekty sportowo-rekreacyjne. Zarządzeniem nr 2/4/Org/76 Ministra Przemysłu Maszynowego z 8 stycznia 1976 r. zakład otrzymał nazwę Fabryka Kabli „Elkam-Załom” (od sierpnia tego roku Fabryka Przewodów Elektrycznych „Ema-Załom”). 8 września 1978 r. nastąpiło przekazanie Fabryki Przewodów Elektrycznych „Ema-Załom” przez Zjednoczenie Przemysłu Maszyn i Aparatów Elektrycznych „Ema” (któremu podlegało od 1976 r.) dla Zjednoczenia Przemysłu Maszyn i Urządzeń Energetycznych „Megat” w imieniu Zjednoczenia Przemysłu Kablowego. Zarządzeniem Ministra Przemysłu Maszyn Ciężkich i Rolniczych z 22 grudnia 1978 r. Fabryka Przewodów Elektrycznych „Ema-Załom” otrzymała z dn. 1 stycznia 1979 r. nazwę Fabryka Kabli „Załom”. Nazwa ta obowiązywała do czasu przekształceń własnościowych zakładu w połowie lat 90. Przez krótki okres czasu (w latach 1976-1982) oddziałem szczecińskiej fabryki był Zakład Urządzeń Technologicznych „Człuchów” (Człuchów, ul. Sienkiewicza 21). Przy zakładzie funkcjonowały także: Zasadnicza Szkoła Zawodowa, przedszkole, przychodnia zakładowa (zatrudniała 21 lekarzy i dysponowała kilkoma specjalistycznymi gabinetami), klub i biblioteka, sala audiowizualna, hotel robotniczy, administracja zakładowych domów mieszkalnych, stołówka; wydawano dwutygodnik „Życie Załomia”, działała też rozgłośnia zakładowa (radiowęzeł). Fabryka dysponowała ponadto ośrodkami wypoczynkowymi w Glinnej i Łukęcinie. Nadzór nad przedsiębiorstwem sprawowało Zjednoczenie Przemysłu Kablowego. W 1986 r. Fabryka Kabli „Załom” była jednym z największych zakładów branży kablowej w Polsce (spośród siedmiu istniejących). Odbiorcami produktów był przemysł elektroniczny, elektrotechniczny, samochodowy, transport kolejowy, rolnictwo, budownictwo. 25% produkcji trafiało na eksport do II obszaru płatniczego (Francja, RFN, Austria, Szwecja, Jugosławia, Liban, Algieria, Hiszpania). Łącznie odpowiadał za 34% eksportu całej branży kablowej w Polsce i 25% krajowej produkcji kabli. Obok Stoczni Szczecińskiej im. A. Warskiego i Zakładów Chemicznych „Police” należał do największych pod względem produkcji zakładów na Pomorzu Zachodnim. Zatrudniał ok. 1800 pracowników, czego 40% stanowiły kobiety, a ponad połowa była poniżej 35 roku życia. 29 stycznia 1991 r. uchwalono nowy statut dla Fabryki Kabli „Załom”. Organem sprawującym nadzór było Ministerstwo Przemysłu. W 1991 r. fabryka wystąpiła do Ministerstwa Przekształceń Własnościowych z wnioskiem o wyrażenie zgody na przekształcenie w spółkę akcyjną. Z dniem 18 sierpnia 1994 r. została przekształcona z jednoosobowej spółki skarbu państwa w spółkę akcyjną. Nazwa zakładu brzmiała odtąd Fabryka Kabli „Załom” S. A. w Szczecinie. Przedmiotem działalności była wówczas produkcja kabli i przewodów, wyrobów elektrotechnicznych, produktów z tworzyw sztucznych, opakowań drewnianych, narzędzi i osprzętu kablowego, materiałów izolacyjnych do kabli i przewodów. W 1998 r. Skarb Państwa posiadał 4,14% akcji, przedsiębiorstwa państwowe 1,25%, zaś pozostała część należała do prywatnych osób prawnych i fizycznych. Największymi udziałowcami były Elektrim S.A. (40%), KGHM Polska Miedź S.A. Zakłady Chemiczne „Organika-Zachem” oraz Bank Gdański S.A. W lutym 1999 r. doprowadzono do konsolidacji (fuzji) w holdingu ELEKTRIM Kable S.A. z siedzibą w Bydgoszczy (potem przeniesionego do Warszawy) trzech największych zakładów branży kablowej w Polsce (Bydgoszcz, Szczecin, Ożarów Mazowiecki). W 2001 r. holding został sprzedany spółce Tele-Fonika Kable S.A. z Myślenic. W 2008 r. zaczęto stopniowo wygaszać produkcję i redukować zatrudnienie w zakładzie (zwolniono 600 z ponad 800 pracowników). W 2013 r. rozpoczęło się wyburzanie większości dawnych obiektów produkcyjnych. Na przestrzeni przedsiębiorstwo zmieniało nazwę: Szczecińskie Zakłady Wytwórcze Materiałów Elektrotechnicznych w budowie 12.08.1957 – 11.03.1960; Fabryka Kabli „Załom” w budowie 11.03.1960 – 31.12.1965; Fabryka Kabli „Załom” 31.12.1965 – 31.12.1969; Kombinat Przemysłu Kabli „Polkabel” w Krakowie – Fabryka Kabli „Załom” 1.01.1970 - 8.01.1976; Fabryka Kabli „Elkam-Załom” 01.1976 - 06.1976; Fabryka Przewodów Elektrycznych „Ema-Załom” 08.1976 – 31.12.1978; Fabryka Kabli „Załom” w Szczecinie 1.01.1979 – 18.08.1994; Fabryka Kabli „Załom” S. A. w Szczecinie 18.08.1994 – 2001; Tele-Fonika Kable S.A. Zakład w Szczecinie 2001 – 2014.

Zespół zatwierdzono decyzją KM z dnia 22.12.2016 r.