Akta władz przedsiębiorstwa z lat 1924 - 1942, sygn. 1 -29, w tym: protokoły walnych zebrań akcjonariuszy, sprawozdania Zarządu, protokoły badania ksiąg handlowych, odpisy z rejestru handlowego, świadectwa przemysłowe, informacje wywiadowni handlowych o firmach, akta sądowe dłużników Fabryki; Akta księgowe i handlowe z lat 1899 - 1947, sygn. 30 - 137, 143 - 144, w tym: bilanse, inwentarze, księgi główne, dzienniki specyfikacja silników elektrycznych, akta dotyczące dostaw, księga wekslowa, księgi magazynowe i kasowe, raporty nocne, korespondencja handlowa; Akta dotyczące załogi z lat 1927 - 1939, sygn. 138 - 142, w tym: listy płac personelu biurowego i technicznego.

Ubezpieczalnie społeczne były podstawowymi instytucjami polskiego ubezpieczenia społecznego, powołanymi do życia na mocy ustawy z 28 marca 1933 r. o ubezpieczeniu społecznem , która gruntownie reorganizowała cały system ubezpieczeń, a która weszła w życie z dniem 1 stycznia 1934 roku. Ubezpieczalnie społeczne miały przede wszystkim zapewniać opiekę lekarską i środki utrzymania ubezpieczonym, którzy ze względów zdrowotnych nie mogli czasowo świadczyć pracy. Ubezpieczalnie przejęły więc rolę, którą pełniły wcześniej kasy chorych. Na podstawie Rozporządzenia Ministra Opieki Społecznej z dnia 30 grudnia 1933 roku O przekształceniu się kas chorych na ubezpieczalnie społeczne i ustaleniu okręgu i siedzib ubezpieczalni kasy chorych uległy likwidacji, a ich majątek został przekazany nowoutworzonym ubezpieczalniom społecznym. Ubezpieczalnie społeczne w świetle ustawy powołane były do wykonywania wszelkich czynności dotyczących: - prowadzenia ewidencji ubezpieczonych i zakładów pracy - orzecznictwa o obowiązku ubezpieczenia - zaliczania zakładów pracy do poszczególnych kategorii niebezpieczeństwa - wymiaru i poboru składek ubezpieczeniowych i opłat na rzecz Funduszu Pracy - załatwiania spraw związanych ze świadczeniami z zakresu ubezpieczenia chorobowego, wypadkowego i emerytalnego pracowników umysłowych i robotników - braku pracy pracowników umysłowych - świadczeń na rzecz inwalidów wojennych i członków bratnich ubezpieczalni. W porównaniu do kas chorych nieco zmniejszono niezależność ubezpieczalni oraz ograniczono niektóre dotychczasowe kompetencje organów samorządowych. Formalnie jednak respektowano zasady samorządności, niezależności i organizacyjnej odrębności ubezpieczalni. Najwyższą władzą ubezpieczalni miały być rady, z tym że część ich członków miało pochodzić z nominacji władz państwowych. Pewną różnicą było również to, że ubezpieczenie przestało się opierać na charakterystycznej dla kas chorych konstrukcji członkostwa. W 1889 roku w Rudnikach koło Częstochowy powstała Fabryka Przetworów Chemicznych "Rędziny" jako spółka akcyjna. Statut Towarzystwa Akcyjnego Fabryki Przetworów Chemicznych "Rędziny" został zatwierdzony 4 marca 1899 roku. Kapitał zakładowy wynosił 600.000 rubli podzielonych na 2.400 akcji po 250 rubli każda. W 1925 roku kapitał firmy ustalony został na sumę 1.200.000 złotych podzielonych na 2.400 akcji po 500 złotych każda. Zarząd Spółki w tym okresie stanowili: Aleksander Schacht, Stanisław Bielski, Tadeusz Makólski, Edward Wagner i Karol Well. Po 1928 roku jego skład wchodzili: St. Bielski, J. Herse, K. Kozłowski, K. Karszo-Siedlewski, A. Schacht, J. Stegman, K. Żórawski. Obowiązki dyrektora sprawował Stanisław Bielski. Siedzibą prawną Zarządu były Rudniki koło Częstochowy Zakład produkował: ałun, siarczan glinowy, superfosfat, kwas siarkowy, kwas azotowy, kwas solny, szkło wodne, siarczan sodowy, krzemofluorek sodu. Dostawcami surowców był; Algier, Egipt, Włochy, Grecja, Norwegia, Portugalia, Austria, Niemcy. Liczba pracowników zatrudnionych w fabryce wynosiła 200 osób.

Wstęp i inwentarz sporządziła Krystyna Kowalik (1968), uzupełnienia Dorota Czech (1997). Inwentarz wpisany do bazy danych IZA.