Zespół zawiera: katalogi klasowe (księgi główne) ocen z lat 1916-1932 (sygn. 1), metryki szkolne (rejestry uczniów urodzonych w latach 1910-1935) z lat 1920-1946 (sygn. 2), księgi ocen z lat 1932-1940 (sygn. 3), projekt organizacji roku szkolnego 1938/39 (sygn. 4), arkusze ocen uczniów uczęszczających do szkoły w latach 1944-1950 (sygn. 5-6), arkusz powizytacyjny szkoły z 1945 roku (sygn. 7), zawiadomienie wysłane do Inspektoratu Szkolnego w Jędrzejowie dotyczące rozpoczęcia kursu dokształcającego z roku 1945 (sygn. 8), dane dotyczące liczby dzieci i nauczycieli w szkole, przesłane na prośbę Zarządu Gminy Sędziszów w 1946 roku (sygn. 9), Opis budynku szkolnego ze szkicem sytuacyjnym osady szkolnej z lat 1947-48 (sygn. 10), pismo Inspektoratu Szkolnego w Jędrzejowie dotyczące przeszeregowania nauczycielki Stanisłwy Kubas z 1949 roku (sygn. 11), sprawozdania roczne na lata szkolne 1950/51. 1951/52 (sygn. 12-13), dane dotyczące liczby dzieci i nauczycieli w szkole, przesłane na polecenie Wydziału Oświaty PPRN w Jędrzejowie w 1952 roku (sygn. 14).

Organizację szkolnictwa polskiego funkcjonującego po I wojnie światowej regulowały przepisy Tymczasowej Rady Stanu Królestwa Polskiego z 10 VIII 1917 r. uzupełniane przez ustawy - o obowiązku szkolnym z 7 lutego 1919 r.; o tymczasowym ustroju władz szkolnych z dnia 4 VI 1920 r. Ostatecznie ustrój szkolnictwa polskiego ustalony został ustawą z dnia 17 lutego 1922 roku „O zakładaniu i utrzymywaniu publicznych szkół powszechnych” (Dz. U. RP z 1922 roku, Nr 18, poz. 143 z poprawką: Dz. U. RP z 1925, Nr 126, poz. 898) oraz ustawą z dnia 11 marca 1932 roku „O ustroju szkolnictwa”, Dz.U. (1932) Nr 38, poz. 389, art. 12. Przepisy te obowiązywały do 1948 roku z przerwą na lata okupacji niemieckiej, kiedy obowiązywały rozporządzenia o szkolnictwie w Generalnym Gubernatorstwie z dnia 31 października 1939 roku oraz z dnia 29 sierpnia 1942 roku . Szkoła Elementarna w Gniewięcinie istniała od 1914 roku . Z okresu 1916-1945 zachowały się kompletne katalogi ocen i metryki szkolne uczniów, z których wynika, że szkoła funkcjonowała w tych latach nieprzerwanie - początkowo jako szkoła trzyklasowa, a od końca lat 20-tych dwuklasowa. Nauczaniem zajmowało się małżeństwo Józef i Emilia Wcisło, która była kierowniczką szkoły do 1945 roku . W roku szkolnym 1938/39 nauka odbywała się nadal w podziale na cztery oddziały, a ogólna liczba uczniów wynosiła 130. Obwód szkolny obejmował jedynie wieś Gniewięcin . Po wojnie szkoła kontynuowała swoją działalność jako szkoła I stopnia o dwóch nauczycielach . Mieściła się w murowanym budynku wybudowanym z przeznaczeniem na siedzibę straży pożarnej, zajmowała 4 izby lekcyjne . Na obwód szkolny składały się prócz Gniewięcina części wsi Piła i kolonii Krężoły. W roku 1948 nastąpiła reorganizacja szkolnictwa polskiego, mająca na celu utworzenie 7 klasowych szkół podstawowych i czteroletnich liceów ogólnokształcących – od początku roku szkolnego 1948/49 weszło w życie Zarządzenie Ministra Oświaty z dnia 10 czerwca 1948 roku w sprawie przejściowego programu nauczania w jednolitej szkole średniej na rok szkolny 1948/49, od tego momentu dotychczasowe Publiczne Szkoły Powszechne zmieniły oficjalną nazwę na Szkoły Podstawowe . W roku szkolnym 1952/53 podniesiono stopień organizacyjny szkoły ze szkoły o dwóch nauczycielach do szkoły o trzech etatach nauczycielskich, ponieważ dwoje nauczycieli, prowadzących szkołę od 1945 do lat siedemdziesiątych – małżeństwo Stanisława i Stanisław Kubasowie - nie mogli podołać pracy z sześcioma oddziałami i były problemy z realizacją programu nauczania.

dawny numer zespołu 22/92 w oddziale zamiejscowym w Jędrzejowie