Wydział Cywilny, l. 1945-1952, od sygn. 1 do sygn. 1814, od sygn. 2206 do sygn. 2220. Repertoria, l. 1945-1950, 1952, od sygn. 2206 do sygn. 2208, od sygn. 2211 do sygn. 2220. Skorowidz, l. 1945-1948, od sygn. 2209 do sygn. 2210. Akta spraw "C", l. 1945-50, od sygn. 1 do sygn. 132 o: zwrot, przywrócenie posiadania i wydanie inwentarza żywego, przywrócenie praw własności do nieruchomości, eksmisję, alimenty, uznanie i ustalenie ojcostwa. Akta spraw "N", l. 1949-1950, od sygn. 133 do sygn. 174 o: należność z weksla. Akta spraw "E", l. 1950-1950, od sygn. 175 od sygn. 190 o: złożenie wykazu majątku oraz przyrzeczenia. Akta spraw Ns, l. 1946-1950, od sygn. 191 do sygn. 1251 o: przysposobienie nieletnich, sprostowanie, odtworzenie aktów stanu cywilnego, stwierdzenie praw własności przez zasiedzenie, nadanie nieślubnemu dziecku nazwiska ojca, zwolnienie od obowiązku przedstawiania metryki urodzenia przy zawarciu związku małżeńskiego. Akta spraw Zg, l. 1946-1950, od sygn. 1252 do sygn. 1495 o: uznanie za zmarłego i o stwierdzenie zgonu. Akta spraw Sp, l. 1947-1950, od sygn. 1496 do sygn. 1801 o: stwierdzenie praw do spadku, otwarcie i ogłoszenie testamentu, zabezpieczenie spadku, działy spadku, złożenie oświadczenia o przyjęciu lub odrzuceniu spadku, ustanowienie kuratorem nad spadkiem, ustalenie praw do spadku, oddzielenie spadku od majątku spadkowego, odebranie deklaracji spadkowej, przyjęcie spadku wprost, odebranie oświadczenia do spadku, zgłoszenie się do spadku. Akta spraw Op, l. 1948-1950, od sygn. 1802 do sygn. 1814 o: ustanowienie opieki i zezwolenie władzy opiekuńczej na rozporządzanie majątkiem nieletnich. Wydział Karny l. 1947-1950 od sygn. 1815 do sygn. 2204, sygn. 2221. Repertoria, l. 1947-1950, sygn. 1815, 2221. Akta spraw Kg, l. 1947-1950, od sygn. 1816 do sygn. 2204 o: kradzież, znieważenie osób, matactwo, pobicie, groźby, obrazę godności osobistej, dobrowolne opuszczenie miejsca pracy, pomówienie, nabycie, zbycie, przechowywanie kradzionych przedmiotów, uszkodzenie mienia, nie uiszczenie opłaty za przejazd koleją, zniesławienie, niedopełnienie obowiązków służbowych, uszkodzenie mienia, zbycie zakwestionowanych rzeczy przez Urząd Skarbowy w Łęczycy, nielegalna uprawa roślin tytoniowych, niezabezpieczenie psa i pogryzienie, nie zgłoszenie mienia poniemieckiego, nieumyślne spowodowanie wypadku i włóczęgostwo. Akta komornika Sądu Grodzkiego w Łęczycy l. 1939-1949, sygn. 2205. Repertorium Km, l. 1939-1949, sygn. 2205.

Spośród działających w II Rzeczypospolitej organów wymiaru sprawiedliwości nie reaktywowano w powojennej Polsce: Najwyższego Trybunału Administracyjnego, Trybunału Stanu i Trybunału Kompetencyjnego. Zanikła również działalność sądów wyznaniowych. Natomiast wraz z wyzwalaniem się spod okupacji niemieckiej ziem polskich rozpoczynały swoją działalność orzeczniczą sądy powszechne i sądy pracy w oparciu o przedwojenne akty prawne regulujące ich organizację, nowo tworzone sądy ubezpieczeń społecznych oraz sądy wojskowe. Struktura i hierarchia sądów powszechnych przedstawiała się następująco: Sąd Najwyższy, sądy apelacyjne, sądy okręgowe i sądy grodzkie. Sądy grodzkie były sądami I instancji. Ich zadaniem było orzekanie w składzie jednoosobowym w drobnych sprawach cywilnych i karnych. Przy tych sądach tworzono sądy pracy (sądy szczególne). Składały się z jednego lub większej liczby sędziów mianowanych przez ministra sprawiedliwości, a po nowelizacji w 1929 r., prezydenta na wniosek ministra sprawiedliwości (od 1932 r. w porozumieniu z premierem), spośród których wyznaczano naczelnika sądu. Naczelnika od 1929 r. usuwano tylko za zgodą zgromadzenia ogólnego. Sądy, w których był duży napływ spraw, były dzielone na oddziały. Do każdego z nich należał jeden lub kilku sędziów, a na czele stał przewodniczący, którym zostawał tylko sędzia pracujący w danym sądzie. W każdym sądzie grodzkim istniał sekretariat, zajmujący się sprawami biurowymi oraz komornicy do pełnienia czynności egzekucyjnych. Tworzenie i znoszenie sądów grodzkich, okręgowych i apelacyjnych, ustalenie i zmiana ich okręgów następowała w drodze ustawy. Nastąpiła zmiana prawa o ustroju sądów powszechnych Ustawą z dnia 20 lipca 1950 r. powierzająca wymiar sprawiedliwości w sprawach cywilnych i karnych sądom powszechnym, czyli sądom powiatowym, sądom wojewódzkim i Sądowi Najwyższemu. Dotychczasowy Sąd Grodzki w Łęczycy staje się Sądem Powiatowym w Łęczycy dla powiatu łęczyckiego wraz z prowadzeniem i zakładaniem ksiąg wieczystych i zbiorów dokumentów na podstawie Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 27 listopada 1950 r. o dostosowaniu sądów powszechnych do nowych przepisów ustrojowych i o zniesieniu sądów zbędnych. Przekazane akta Sądu Grodzkiego w Łęczycy to akta z wydziału cywilnego i karnego oraz pomoce kancelaryjne w postaci skorowidzy, repertoriów. Brak akt organizacyjno-administracyjnych zawierających informacje o powstaniu, zadaniach, funkcjach, schemacie organizacyjnym, powiązaniach, przekazaniu wymiaru sprawiedliwości sądom powiatowym. Powyższe próbowano ustalić w dostępnych źródłach. Sąd Grodzki w Łęczycy mieścił się przy ul. Sikorskiego 48 i wydawał postanowienia m.in. w składzie sędziowskim: Stanisław Wyżnikiewicz, Kazimierz Irlik, Wł. Kryński, A. Nosalski, B. Tuszyńska. W Łęczycy, przy ul. Stalina nr 11 m. 21 w latach powojennych mieściło się Biuro pisania podań do Władz Administracyjnych i Sądowych, które prowadził Szczepan Kaźmierczak.Zachowane archiwalia stały się w jakimś stopniu źródłem przedstawiającym zadania wykonywane przez twórcę zespołu.