I Gimnazjum i Liceum dla Dorosłych przy I Gimnazjum i Liceum im. J. Słowackiego w Przemyślu: katalogi główne I-IV klasy gimnazjalnej i I-II klasy licealnej, protokoły i świadectwa ukończenia gimnazjum oraz egzaminu dojrzałości 1945-1947, sygn. 1-5; II Trzyletnia Szkoła Średnia Ogólnokształcąca o ustroju semestralnym dla Dorosłych ZNP w Przemyślu: katalogi główne klas I-VI, protokoły i świadectwa dojrzałości, 1947-1948, sygn. 6-18; III Państwowe Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcące dla Dorosłych im. B. Limanowskiego w Przemyślu: katalogi główne klas I-VI, protokoły i świadectwa egzaminu dojrzałości 1948-1950, sygn. 19-57.

Gimnazja i licea dla dorosłych zostały powołane do życia zarządzeniem Ministerstwa Oświaty z dnia 14.07.1945r. Dnia 29 VIII 1945 wydany został ogólnik, określający cele, zadania i organizację gimnazjum i liceów dla dorosłych. Zadania państwowej szkoły średniej ogólnokształcącej dla dorosłych zostały w dość szczegółowy sposób zawarte w Statucie Państwowej Trzyletniej Szkoły Średniej dla Dorosłych o ustroju semestralnym; w myśl Rozporządzenia Ministerstwa Oświaty z 21.II.1947 r. Szkoły średnie ogólnokształcące dla dorosłych, obejmowały zakres materiału programowego gimnazjum i liceum ogólnokształcącego dziennego zmianami wynikającymi z potrzeb dostosowania programu nauczania do zasad kształcenia dorosłych. Wymienione szkoły dzieliły się pod względem programowym na 2 typy: humanistyczny i matematyczno-przyrodniczy. Nauka języka łacińskiego była obowiązkowa na wszystkich semestrach tylko typu humanistycznego. Najczęściej były to szkoły koedukacyjne. System nauczania w szkole średniej ogólnokształcącej dla dorosłych składał się z 6-ciu kolejno po sobie następujących semestrów o półrocznym kursie nauki każdy. W szczególnych wypadkach można było przedłużyć czas trwania nauki do jednego roku. Aby wyrównać różnice w przygotowaniu umysłowym uczniów, organizowane były przyszkolne semestry wstępne. Klasa składała się najmniej z 20, a najwięcej z 45 uczniów, uczących się w danym semestrze wszystkich przedmiotów obowiązkowo, według wspólnego programu. Gdy liczba uczniów uczęszczających na ten sam semestr przekraczała 45 osób, wówczas klasy dzielono na oddziały równoległe. Maksymalnie w szkole mogło być 12 takich oddziałów, o większej liczbie oddziałów decydował dyrektor w porozumieniu z władzami oświatowymi. Warunkiem ukończenia średniej szkoły ogólnokształcącej dla dorosłych było złożenie egzaminu dojrzałości, który upoważniał absolwentów do ubiegania się o przyjęcie do szkół wyższych i na wszystkie stanowiska gdzie wymagane byłoby ukończenie średniej szkoły ogólnokształcącej. Szkoła średnia ogólnokształcąca dla dorosłych w zasadzie przeznaczona była dla osób pracujących zawodowo, niepracujący mogli być przyjęci do tego typu szkoły tylko w wypadku, gdy po przyjęciu wszystkich zgłaszających się, a zatrudnionych pozostawały miejsca. Liceum Ogólnokształcące dla Pracujących w Przemyślu pierwotnie nosiło nazwę: Gimnazjum i Liceum dla Dorosłych przy I Państwowym Gimnazjum i Liceum im. J. Słowackiego. Najstarsze akta tego Liceum pochodzą z lat 1945–1947. W roku 1947 na bazie istniejącego liceum wyrosła nowa placówka pod nazwą: Trzyletnia Szkoła Średnia Ogólnokształcąca o ustroju semestralnym dla Dorosłych ZNP w Przemyślu. Po roku, to jest w 1948 istniejące Liceum zmieniło nazwę na Państwowe Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcące dla Dorosłych im. B. Limanowskiego w Przemyślu. [Na podstawie wstępu do inwentarza, oprac. K. Szajny, Przemyśl 1987]