I. Arkusze Ocen z lat 1908-1971 /Sygn.4-43/ II. Księgi uczniów z lat 1958-1971 /Sygn.43-44/ III. Projekty organizacyjne szkoły z lat 1949-1971 /Sygn.45/ IV. Kronika szkoły z lat 1961-1971 /Sygn.46/ W kronice opisano dzieje szkoły od powstania w 1908 roku do likwidacji w 1971 roku V. Protokół z nadzwyczajnego egzaminu z kl.VII dla uczniów kursu w Brzezince z lat 1945, 1969 /Sygn.47/ Z roku 1969 pochodzą załączone zaświadczenia o ukończeniu szkoły

Do 1908 roku gmina Brzezinka należała do związku szkolnego w Brzeźnicy. W roku szkolnym 1908/1909 otwarto jednoklasową Szkołę ludową mieszaną w Brzezince ad Kopytówka. Do szkoły zapisano 60 dzieci. Szkołę zorganizował tymczasowy nauczyciel Stanisław Danieluk. Szkoła powstała i funkcjonowała aż do końca okresu galicyjskiego na mocy Ustawy z dnia 23.Maja 1895, o zakładaniu i urządzeniu publicznych szkół ludowych i obowiązku posyłania do nich dzieci. Pierwszym aktem prawnym, który regulował organizację szkolnictwa w niepodległym państwie polskim był Dekret Naczelnika państwa z dnia 7 lutego 1919 roku o obowiązku szkolnym. Wprowadzał on obowiązek szkolny w zakresie siedmiu klas szkoły powszechnej. Dekret ten rozciągał się na teren byłego zaboru rosyjskiego. Dla Szkoły w Brzezince miał to znaczenie, że od 1920 roku nazywała się Szkołą powszechną w Brzezince ad Kopytówka. Ustawa z dnia 17 lutego 1922 r. o zakładaniu i utrzymywaniu publicznych szkół powszechnych regulowała organizację szkolnictwa na obszarze całego państwa również byłej Galicji. Określała ona stopień organizacyjny szkół w zależności od liczby zamieszkałych w obwodzie dzieci w wieku szkolnym. Szkoła w Brzezince ad Kopytówka w dniu wejścia w życie ustawy liczyła 31 uczniów podzielonych na 4 oddziały. Pozostała więc publiczną szkołą powszechną jednoklasową z jednym nauczycielem. Unifikację szkół powszechnych w II Rzeczypospolitej przeprowadziła Ustawa z dnia 11 marca 1932 roku, o ustroju szkolnictwa. W myśl ustawy wszystkie szkoły utrzymywane przez państwo wspólnie z samorządem terytorialnym nosiły nazwę szkół publicznych. Podstawą organizacyjną i programową ustroju szkolnictwa stanowić miała siedmioletnia szkoła powszechna. Pod względem organizacyjnym rozróżniono szkoły powszechne trzech stopni. W myśl ustawy szkoła w Brzezince ad Kopytówka spełniała kryteria szkoły I-stopnia. Szkoły powszechne w okupowanym obszarze Generalnego Gubernatorstwa zostały otwarte w październiku 1940 roku. Podstawą prawną do uruchomienia szkół stanowiło Rozporządzenie o szkolnictwie w Generalnym Gubernatorstwie z dnia 31 października 1939 roku. W styczniu 1940 roku włączono Wadowice do Rzeszy Niemieckiej, wskutek czego Brzezinka ad Kopytówka została włączona do powiatu Krakau Land z inspektorem obwodowym w Myślenicach. Szkoły polskie otrzymały nową władzę szkolną Kreisschulrat w Krakowie. Do administracji szkolnej wprowadzono język niemiecki. Z programu szkolnego usunięto naukę historii i geografii. Zaraz po wyzwoleniu na przedwojennych ziemiach polskich odtwarzano ustrój i podział administracyjny szkolnictwa z 1939 r. Organizacja szkolnictwa powszechnego w Polsce w latach 1944-1948 opierała się na przepisach Ustawy z dnia 11 marca 1932 r. o ustroju szkolnictwa z późniejszymi zmianami, z których najistotniejsza to Dekret z dnia 23 listopada 1945 r. o organizacji szkolnictwa w okresie przejściowym. Innowację w stosunku do niej stanowiło zlikwidowanie w 1944 roku odrębności programowej szkół poszczególnych stopni i wprowadzenie realizacji przez wszystkie szkoły powszechne jednakowego programu nauczania. Dzieci starsze z rejonu szkół niepełnych miały uczęszczać do wyższych klas najbliżej szkoły siedmioletniej zwanej wtedy szkołą zbiorczą. Na skutek przeprowadzonej w szkolnictwie powszechnym reformy w 1945 roku, Publiczna Szkoła Powszechna w Brzeźnicy stała się szkołą pełną zbiorczą dla szkół w Brzezince, Chrząstowicach i Kossowej. Dzieci z tych szkół począwszy od klasy V musiały uczęszczać do szkoły zbiorczej w Brzeźnicy. Istotna zmiana w szkolnictwie nastąpiła z początkiem roku szkolnego 1948/49, kiedy część szkół powszechnych została połączona z państwowymi gimnazjami i liceami ogólnokształcącymi w jednolite jedenastoletnie szkoły ogólnokształcące stopnia podstawowego i licealnego. Pozostałe szkoły powszechne działały odtąd jako szkoły ogólnokształcące stopnia podstawowego. Okres działalności szkół podstawowych siedmioklasowych zamyka wprowadzenie w życie Ustawy z dnia 15 lipca 1961 roku o rozwoju systemu oświaty i wychowania. Wprowadzono 8-klasową szkołę podstawową, umożliwiono też dalsze kształcenie młodzieży w klasach zawodowych przy szkołach podstawowych. Szkoła Podstawowa w Brzezince ad Kopytówka uczyła programowo dzieci czterech klas szkoły podstawowej podzielonych na dwa oddziały: oddział pierwszy obejmował dzieci klas I i II, oddział drugi dzieci klas III i IV. Po ukończeniu klasy IV dalsza kontynuacja nauki odbywała się w zbiorczej szkole w Brzeźnicy. W okresie powojennym liczba uczniów szkoły wahała się pomiędzy 17 w roku szkolnym1951/52 a liczbą -38 w roku szkolnym 1956/57. W latach sześćdziesiątych liczba uczniów stopniowo spadała. W ostatnim roku funkcjonowania, roku szkolnym 1970/71 szkoła liczyła 21 uczniów. [opracowano na podstawie wstępu do inwentarza autorstwa Joanny Sieranc-Guzdek]

K.M.16.11.2009 r.