Akta prezydialne z lat 1946-1954, sygn. 1-3 Sprawozdania z działalności z lat 1946-1954, sygn. 4-9 Protokoły polustracyjne z lat 1947-1950, sygn. 10-11 Protokoły odpraw inspektorów z lat 1947-1950, sygn. 12 Oryginały postanowień o ukaraniu grzywną oraz akta umorzonych dochodzeń w sprawach o spekulację i inne przestępstwa (sprawy KS, Sp, Ksp, RS, I RS, II RS) z lat 1946-1950, sygn. 13-537 Oryginały orzeczeń oraz akta spraw karnych o różne przestępstwa, zakończonych osadzeniem sprawcy w obozie lub skazaniem na grzywnę (sprawy DKS) z lat 1950-1954, sygn. 538-1598, brak sygn. 1424 Repertoria i skorowidze z lat 1946-1954, sygn. 1599-1639 Protokoły zdawczo-odbiorcze akt z lat 1950-1955, sygn. 1640-1643

Utworzona dekretem z 16 listopada 1945 roku Komisja Specjalne do Walki z Nadużyciami i Szkodnictwem Gospodarczym miała za zadanie wykrywanie i ściganie przestępstw godzących w interesy życia gospodarczego i społecznego, a zwłaszcza przywłaszczeń , grabieży mienia publicznego oraz będącego pod zarządem publicznym, korupcji, łapownictwa, spekulacji i szabrownictwa. Komisja mieściła się w Warszawie, miała tam swoje biura wykonawcze, a na terenie poszczególnych województw posiadała delegatury. Delegatury prowadziły śledztwa o określone przestępstwa, po czym kierowały akty oskarżenia do sądu albo występowały z wnioskami do Komisji Specjalnej w Warszawie o umieszczenie sprawców w obozach pracy przymusowej. Od czasu wejścia w życie ustawy z 2 czerwca 1947 roku o zwalczaniu drożyzny i nadmiernych zysków w obrocie handlowym delegatury Komisji rozpoznawały sprawy karne, orzekając kary grzywien albo kierowały wnioski do Komisji o umieszczenie w obozie. Od 19 września 1950 roku, tj. od wejścia w życie jednolitego tekstu dekretu z 16 listopada 1945 roku, delegatury Komisji orzekały umieszczenie sprawcy w obozie pracy na okres do 2 lat , grzywny, przepadek towarów, zamknięcie przedsiębiorstwa, pozbawienie uprawnień handlowych i przemysłowych lub prawa do zajmowania lokalu użytkowego, zakaz pobytu sprawcy w województwie jego dotychczasowego zamieszkania. Do tego czasu delegatury korzystały z takich samych uprawnień z wyjątkiem prawa umieszczania w obozie pracy. Delegatura posiadała następujące komórki organizacyjne: kancelarię prezydialną, rachubę, wydziały: spekulacyjny, karny, egzekucyjny oraz referat depozytowy. Delegatura Komisji Specjalnej w Katowicach rozpoczęła działalność 20 stycznia 1946 roku, obejmowała zasięgiem swej działalności teren województwa śląskiego. Od 1 sierpnia 1946 roku istniały niezależne od niej delegatury w Bielsku (dla powiatów bielskiego, cieszyńskiego i żywieckiego) oraz w Częstochowie (dla powiatów częstochowskiego i włoszczowskiego). Zostały one zniesione w połowie września 1950 roku, a ich uprawnienia przeszły na Delegaturę w Katowicach. Komisja Specjalna została zniesiona dekretem z 23 grudnia 1954 roku, a jej uprawnienia przejęły sądy. [na podstawie wstępu do inwentarza, oprac. mgr M. Rożkowicz, Katowice 1966]

KM 16.09.1968