Gmina Mierzęcice: sprawy szkolne, podatkowe, rolne, Komitet Gminny, wybory sołtysów i wójtów z lat 1915-1918, sygn. 1-28 Zarząd Gminy Mierzęcice: Dział Ogólnoorganizacyjny: statystyka, wybory sołtysów i wójtów, personel gminny, protokoły zebrań z lat 1919-1937, sygn. 29-57 Dział Finansowo-Budżetowy: sprawy podatkowe, Kasa Pożyczkowo-Oszczędnościowa z lat 1919-1933, sygn. 58-78 Dział Gospodarki Gminnej: statystyka rolna, sprawy gruntowe z lat 1920-1939, sygn. 79-93 Dział Administracji Społecznej : szkolnictwo, instytucje społeczne, sprawy zdrowotne, niezamożni mieszkańcy gminy, bezrobotni z lat 1918-1939, sygn. 94-128 Gmina Mierzęcice: Administracja Ogólna: zarządzenia, ogłoszenia władz , sprawy aprowizacyjne i zatrudnienie z lat 1939-1941, sygn. 177-187 Policja: sprawy karne z lat 1940, sygn. 188-192 Szkolnictwo z lat 1940-1941, sygn. 193-194 Opieka społeczna i opieka nad młodocianymi: ubezpieczenia i zasiłki z lat 1939-1940, sygn. 195 Rozwój gospodarczy: sprawy rolne, leśne, weterynaryjne, handlu i przemysłu z lat 1940-1941, sygn. 196-201 Finanse: budżet, wykazy gruntów gminnych z lat 1940-1941, sygn. 202-203 Spis roboczy: katalogi ocen uczniów, wykazy stanu zatrudnienia pracowników fizycznych z lat 1938-1940, 6 j.

W 1864 roku nastąpiły zmiany w dotychczasowej organizacji władz wiejskich na terenie Królestwa Polskiego. Ukaz o urządzeniu gmin wiejskich z dnia 19 lutego (2 marca) 1864 roku (Dziennik Praw Królestwa Polskiego, t. 62) stanowił, że gmina wiejska składać się miała z wiosek, kolonii oraz folwarków i dworów właścicieli ziemskich, a władzę w gminie sprawować miał samorząd gminny reprezentowany przez: zebranie gminne, wójta oraz sołtysów. Sprawy sporne rozpatrywane były przez sądy gminne. Nowego podziału na gminy miał, zgodnie z wspomnianym ukazem, dokonać Komitet Urządzający. Zebranie gminne stanowiło organ uchwałodawczy, władzę wykonawczą sprawowali, wybierani na zebraniach gminnych, wójt i sołtysi. Bieżące czynności kancelaryjne wykonywał pisarz gminny. W razie potrzeby mogli być zatrudniani inni urzędnicy, tacy jak: poborca podatków, inspektor szkół i szpitali, gajowy. Według ukazu do kompetencji wójta należało: zwoływanie zebrań gminnych, wykonywanie ich uchwał, zarządzanie funduszami gminnymi, wydawanie paszportów, nadzór nad działalnością sołtysów, szkół i innych instytucji funkcjonujących na terenie gminy, utrzymywanie dobrego stanu dróg ogłaszanie rozporządzeń władz nadrzędnych, czuwanie nad porządkiem w miejscach publicznych oraz bezpieczeństwem osób, zapobieganie włóczęgostwu i żebractwu, przeciwdziałanie pożarom, i innym klęskom żywiołowym, sprawy zakwaterowania wojska. Podlegał on naczelnikowi powiatu. Nową organizację władz gminnych wprowadziły przepisy Dekretu Naczelnika Państwa z 27 listopada 1918 roku o utworzeniu Rad Gminnych na obszarze byłego Królestwa Kongresowego (Dziennik Praw Państwa Polskiego Nr 18, poz. 48). W skład Rady Gminnej wchodzili: wójt i 12 radnych wybieranych na 3 lata. Do zakresu kompetencji Rady należało: przygotowywanie wniosków i budżetów na zgromadzenie gminne oraz czuwanie nad wykonaniem jej uchwał, zawiadywanie nieruchomościami i funduszami gminnymi, kierownictwo i nadzór nad instytucjami i zakładami gminnymi, mianowanie, kontrola i zwalnianie urzędników oraz kontrola działalności wójta. Ostatecznie strukturę i organizację władz gminnych określiły przepisy ustawy z dnia 23 marca 1933 roku o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorialnego (Dz.U.R.P. Nr 35, poz. 294) oraz Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 2 sierpnia 1934 roku w sprawie wykonania ustawy o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorialnego (Dz.U.R.P. Nr 71, poz. 688). Zgodnie z powyższymi aktami prawnymi organami władz gminnych stały się: rada gminy, zarząd gminy, wójt i jego zastępcy (podwójci). Członkami rady gminnej byli: wójt, podwójci i radni gminy. Zarząd składał się z wójta, podwójta i 2 ławników. Ustawa z dnia 23 marca 1933 roku wprowadzała w miejsce dotychczasowych gmin jednostkowych, gminy zbiorowe składające się z kilku gromad. Nadzór nad gminami wiejskimi sprawowały wydziały powiatowe. Postanowienia ustawy z 1933 roku przetrwały bez zmian do września 1939 roku. Po wybuchu II wojny światowej na obszary wcielone do Rzeszy rozciągnięto obowiązującą od 1 kwietnia 1935 roku niemiecką ordynację gminną (Deutsche Gemeindeordnung vom 30. I. 1935). Zgodnie z obowiązującą zasadą jednoosobowego kierownictwa całość spraw gminnych skupiała się w ręku burmistrza. Sprawował on również zwierzchnictwo nad radą gminną, która była tylko organem doradczym. Władzę zwierzchnią sprawował starosta, który stał na czele powiatu.