1. Cegielnia, czynsze i daniny poddanych, uchwały Rady Gminnej, wybory, okólniki władz nadrzędnych 1717-1910 (sygn. 29/65/1-9). 2. Majątek gminy, inwentarz, księgi rachunkowe, spis parcel budowlanych 1847-1910 (sygn. 29/65/10-19). 3. Ewidencja bydła 1897-1904 (sygn. 29/65/20). 4. Ludność, książki meldunkowe 1887-1910 (sygn. 29/65/21-29). 5. Akta w układzie numerycznym i alfabetycznym 1833-1910 (sygn. 29/65/30-36). 6. Dzienniki podawcze 1903-1910 (sygn. 29/65/37-40).

Wieś Zakrzówek była własnością prywatną (w XV w. Jakuba Wątróbki ze Strzelc), a następnie należała do kanoników katedralnych. Po pierwszym rozbiorze Polski w 1772 r. wsie podkrakowskie leżące na prawym brzegu Wisły m. in. Zakrzówek dostały się pod rządy austriackie i pozostały w tej zależności do poł. XIX w. Ustawa z 1866 r. dała gminom szerokie uprawnienia i nowe zasady organizacji samorządowej - rada gminna wybierała zwierzchność gminną (wójta i asesorów), gminy wiejskie podlegały samorządom powiatowym. Wsie Zakrzówek i Kapelanka podlegały w pionie samorządowym wydziałowi powiatowemu w Wieliczce, w pionie państwowym c.k. starostwu w Podgórzu. Według tej ustawy samodzielnymi gminami stały się nawet niewielkie przysiółki, jednakże szybko się połączyły z większymi (Kapelanka z Zakrzówkiem). Ustawa z 1868 r. przekształciła urzędy powiatowe w starostwa, utworzono także starostwo krakowskie, do którego włączono okręg urzędu powiatowego w Liszkach i Mogile. Końcem XIX w. podjęto próby włączenia gmin do Krakowa. W 1902 r. powstała komisja rozszerzenia granic Krakowa, z prezydentem Juliuszem Leo na czele. Uchwała sejmu krajowego z 13.11.1909 r. zatwierdziła przyłączenie gmin podmiejskich do Krakowa. W rok później oficjalnie i faktycznie Zakrzówek wszedł w obręb miasta.