I. Dominium Sucha: 1. Dominium jako organ administracji państwowej 1799-1855 (sygn. 29/241/1-59); 2. Dominium jako organ sądownictwa 1799-1855 (sygn. 29/241/60-78); 3. Dominium jako przedstawicielstwo właściciela wsi 1810-1855 (sygn. 29/241/79-97); 4. Pomoce kancelaryjne i kasowe 1823-1850 (sygn. 29/241/98-102); 5. Samorząd gromadzki 1825-1850 (sygn. 29/241/103-105). II. Dominum Ślemień: 1. Dominium jako organ administracji państwowej 1801-1855 (sygn. 29/241/106-165); 2. Dominium jako organ sądownictwa 1810-1855 (sygn. 29/241/166-187); 3. Dominium jako przedstawicielstwo właściciela wsi 1802-1850 (sygn. 29/241/188-199); 4. Pomoce kancelaryjne i kasowe 1810-1827 (sygn. 29/241/200-202); 5. Samorząd gromadzki 1811-1854 (sygn. 29/241/203-205); 6. Różne 1818-1846 (sygn. 29/241/206, 207).

Urzędy dominialne, istniejące w latach 1772-1855 (ich kancelarie funkcjonowały od 1784 r.). były organami państwowej władzy administracyjno-politycznej i sądowej. Prowadziły księgi ludności, nadzorowały emigrację i imigrację, wydawały paszporty krajowe i wizowały zagraniczne, sprawowały nadzór nad Żydami i duchowieństwem. Do nich należał pobór i rozdział podatku dominialnego oraz pobór podatku rustykalnego, jego egzekucja na chłopach i przekazywanie do kas. Dominia sporządzały fasje podatkowe, tak dla folwarku, jak i wsi oraz dla księży i wolnych posiadaczy. Likwidowały szkody powodziowe, organizowały spichlerze gromadzkie, opiekowały się szkołami, fundacjami, budynkami kościelnymi i parafialnymi, szpitalami; ustalały ceny rynkowe oraz sprawowały nadzór nad stanem sanitarnym ludności; zajmowały się sprawami rolnictwa, hodowli, leśnictwa; organizowały straż ogniową i policję miejscową. W dziedzinie wojskowej sporządzały spisy młodzieży poborowej zdolnej do służby wojskowej, wyznaczały i dostarczały rekruta, prowadziły ewidencję żołnierzy urlopowanych, powoływały na ćwiczenia, załatwiały sprawy kwaterunku i podwód dla wojska. Obowiązkiem dominium była publikacja zarządzeń i cyrkularzy, czyli ich tłumaczenie, ogłaszanie i doręczanie oraz sporządzanie i wysyłanie do cyrkułu sprawozdań z działalności urzędu. W sprawach poddanych wydawały dominia zwolnienia i przyjęcia w poddaństwo, zezwolenia na małżeństwa, udzielały zapomóg, nakładały mandaty karne w sprawach zaległych robocizn, dziesięcin, danin. Prowadziły one księgi gruntowe, a w związku z tym sporządzały wykazy, wydawały wyciągi, szacowały i przeprowadzały sekwestr i licytację nieruchomości, zajmowały się sprawami spadkowymi i opiekuńczymi. W ich rękach był wymiar sprawiedliwości w sprawach przestępstw policyjnych, kradzieży, długów, pobić, obrazy czci itp. Spełniały tu też funkcje pomocniczo-karne, jak aresztowanie przestępcy schwytanego na gorącym uczynku, przesłuchiwanie winnych, przeprowadzenie śledztwa, doniesienie o dokonanej zbrodni. W związku z tym musiały one budować i utrzymywać areszty oraz zatrudniać strażników. Dominia miały prawo do stosowania 4 środków przymusu – sekwestracji, aresztu, egzekucji wojskowej i asystencji wojskowej, stosowały też wobec poddanych kary wynikające ze sprawowania przez nie władzy sądowo-policyjnej. Funkcje zlecone przez cyrkuł właściciel wsi stanowiących dominium mógł wykonywać sam lub przy pomocy urzędników, za których był odpowiedzialny. Urzędnikami tymi w Galicji byli: justycjariusz, mandatariusz, sędzia policyjny, poborca podatkowy, aktuariusz oraz słudzy policyjni. Obok dominium istniały samorządy wiejskie, jednolicie zorganizowane ustawą z 1784 r., w których władzę pełnili chłopi. Wójt i przysięgli tworzyli sąd gromadzki, załatwiający ugodowo spory pomiędzy poddanymi, a w razie trudności oddający je do sądu dominialnego.