1. Korespondencja przychodząca od zakładów przemysłowych, urzędów, księgarń, wydawnictw, bibliotek, szkół, towarzystw, od różnych osób /mi.in. Kraszewskit, Bobrzyński, A. Prohaska, J. Kossak, S. Smolka, ks. Stojałowski) 1878-1918, 1936-1938 (sygn. D/Dan 1-49) 2. Rękopisy przeznaczone do druku (referat "Towarzystwo Warszawskie Przyjaciół Nauk 1800-1832" ilustrowany 76 totogratiami osób i budowli) 1905-1910 (sygn. D/Dan 50-53) 3. Zamówienia i ewidencja wykonanych druków (książki zamówień, tygodniowe zestawy drukowanych pozycji, filury oddania wykonanych druków) 1909-1941 (sygn. D/Dan 54-61) 4. Druki (Katalog międzynarodowej wystawy sztuki drukarskiej, Lipsk 1927; W. Anczyc. Stosunki drukarskie w Krakowie, Kraków 1930) 1927, 1930 (sygn. D/Dan 62-63) 5. Książki rachunkowe (wykazy dłużników i wierzycieli, książka pożyczek, książki kasowe, kopie rachunków, kartoteka finansowa., fundusz bezrobocia) 1910-1947 (sygn. D/Dan 64-75) 6.Kwity, listy przewozowe, rewersy, listy wypłat i składek 1883-1921 (sygn. D/Dan 76-90) 7.Plany budowlane budynków drukarni 1893-1949 (1951) (sygn. D/Dan 91-110)

Władysław Anczyc wraz z warszawskimi księgarzami nabył w 1875 r. byłą drukarnię „Kraju”. Drukarnia działała początkowo przy ul. Starowiślnej 76, następnie Kanoniczej 9. Po śmierci Władysława Anczyca w 1883 r. jego miejsce zajął syn Wacław, pod kierunkiem którego drukarnia zdobyła sławę europejską, a zakład unowocześniono. W 1900 r. siedzibę przeniesiono na ul. Zwierzyniecką 2. Drukarnia posiadała własną introligatornię, stereotypownię, drukowała wybitne utwory (Sienkiewicza, Mickiewicza, Konopnickiej, Staffa i in.). Drukowane przez nią książki trafiały do wszystkich zaborów. Po odzyskaniu niepodległości drukarnia nadal utrzymywała wysoki poziom, o czym świadczą liczne nagrody. Kryzys nadszedł w latach 30-tych. W 1938 r. drukarnię przejął Władysław Anczyc, który w czasie II wojny światowej zaginał bez wieści. W okresie okupacji drukarnię podporządkowano niemieckiemu powiernikowi zakładów drukarskich. Po upaństwowieniu nosiła ona nazwę Krakowskich Zakładów Graficznych nr 17, a od 1951 r. istniała jako Drukarnia Wydawnicza. W 1982 r. nadano jej imię Władysława Ludwika Anczyca.