Podstawy działania spółdzielni: akta założycielskie i statut (akta organizacyjno – prawne, regulamin), deklaracje członkowskie i rejestr członków; 2 j.a. (1954 – 1958); Organa kolegialne: własne narady, konferencje, odprawy (protokoły posiedzeń, zebrań); 4 j.a. (1954 – 1958); Planowanie i sprawozdawczość: plany wieloletnie, plany i sprawozdania roczne (bilanse, sprawozdania z działalności, wykonania planów), plany operatywne; 12 j.a. (1954 – 1958); Współzawodnictwo, wynalazczość i racjonalizatorstwo: 4 j.a. (1954 – 1957); Sprawy socjalne i bytowe: (akcja socjalne, sprawy kulturalno – oświatowe); 2 j.a. (1954 – 1957); Akta i ewidencja osobowa: (akta pracowników i ankiety personalne); 12 j.a. (1954 – 1958); Fundusze specjalnego przeznaczenia: (fundusz socjalny); 1 j.a. (1957); Księgowość: dokumentacja płac (listy płac); 1 j.a. (1958).

Inicjatorami założenia Spółdzielni Pracy „Fotografika” w Opolu byli trzej fotografowie: Ryszard Mentzel z Prudnika, Eugeniusz Kosun z Opola oraz Jan Hawryluk z Namysłowa. Walne Zgromadzenie Założycielskie odbyło się 31 maja 1954 roku przy ul. Ozimskiej 55 Opolu. Brało w nim udział 22 członków założycieli oraz 5 innych osób. Przewodniczącym został Marian Litwak, a sekretarzem Janina Apostolska. Głównym zadaniem Zgromadzenia było nadanie struktur organizacyjnych poprzez uchwalenie statutu, złożenie deklaracji członkowskich (wpisowe 50 zł) oraz określenie celów Spółdzielni. Do podstawowych założeń należały organizacja i rozwój fotografii, chemigrafii i fotografiki oraz innych usług wchodzących w zakres fotografii . Zgodnie z przyjętym regulaminem dwa razy w roku zwoływane były Walne Zgromadzenia, tak zwane Wiosenne i Jesienne. Wybierano na nich w razie potrzeby członków Zarządu, członków działającej przy Zgromadzeniu pięcioosobowej Komisji Rewizyjnej oraz Komisji Socjalno – Bytowej i Kulturalno – Oświatowej funkcjonujących przy Radzie Nadzorczej. Projekt działalności gospodarczej Spółdzielni w zakresie usługowo – wytwórczym, opierał się na planie technicznym i finansowo – przemysłowym. Spółdzielnia zamierzała świadczyć swoje usługi na potrzeby osób prywatnych oraz miejscowych firm i instytucji. Uchwalony preliminarz budżetowy na pierwszy kwartał funkcjonowania Spółdzielni był wstępem do ustalenia przez Zarząd pełnych planów finansowych, opartych na funduszach obrotowych, inwestycyjnych oraz udziałach członkowskich. Jak wynika ze sprawozdania z pierwszych dwóch miesięcy działalności, Spółdzielnia powstała na bazie fotograficznych punktów usługowych należących do Powiatowych Spółdzielni Wielobranżowych w Kluczborku i Prudniku oraz Rzemieślniczej Spółdzielni Pracy Fryzjerów w Opolu. Przejęła punkty w Niemodlinie, Paczkowie, Głuchołazach, Prudniku, Kluczborku, Namysłowie i Wołczynie. W tym czasie zorganizowała też punkt usługowy w Głogówku oraz punkt naprawy sprzętu fotograficznego. W planach były jeszcze punkty w Brzegu, Lewinie Brzeskim i Zawadzkiem. Od 16 października 1954 roku, przy Spółdzielni rozpoczęła działalność Podstawowa Organizacja Partyjna P.Z.P.R., która według Zarządu miała wykorzystać potencjał polityczny działaczy i wzmocnić świadomość polityczną pracowników Spółdzielni. Dążono też do zacieśnienia współpracy ze strukturami partyjnymi w ramach poszerzenia swej działalności statutowej na innych obszarach województwa opolskiego. Współpraca z innymi Spółdzielniami między innymi z Łodzi, Wrocławia czy Warszawy miała na celu wymianę doświadczeń oraz pozyskanie odpowiedniego materiału i sprzętu. Posiedzenia Zarządu, narady produkcyjne, robocze oraz odprawy kierowników punktów usługowych miały pozytywnie wpłynąć na sprawne funkcjonowanie Spółdzielni. Spotkania te były jednak utrudnione ze względu na niedostateczne warunki lokalowe. Biuro Spółdzielni bowiem zorganizowane było w jednym pokoju, a większość punktów fotograficznych działało w prywatnych mieszkaniach . Sytuacja w Spółdzielni uległa pogorszeniu ze względu na nieodpowiednie zarządzanie. Niekompletne dokumenty statutowe (brak aktu rejestrowego z właściwego Sądu, deklaracji członkowskich), straty finansowe, nieefektywne planowanie, nieuczciwość pracowników, nieudane próby uzdrowienia stanu faktycznego doprowadziły do postawienia Spółdzielni w stan likwidacji. Podczas trzech kolejnych Walnych Zgromadzeń w marcu 1958 roku przegłosowano wnioski o przekazanie punktów usługowych na rzecz Spółdzielni Fryzjerów w Prudniku oraz o likwidację Spółdzielni (29.03) .

Inwentaryzacja przeprowadzona w oparciu o bazę danych IZA 6.01