Allegaty 1826-1832, 1834-1850, 1856, 1863 sygn. 1-26, księgi urodzeń, małżeństw, zgonów 1826-1864, 1870, 1873 sygn. 27-67

Na mocy art.. 69 konstytucji z 1807r wprowadzony został w Księstwie Warszawskim Kodeks Napoleona, a wraz z nim urzędy i księgi stanu cywilnego. Dekret Króla Saskiego Fryderyka Augusta z 23.02. 1809r. regulował sposób prowadzenia akt stanu cywilnego (Dz PKW nr 9/10 art.. 1-12). W zasadzie księgi mieli prowadzić świeccy urzędnicy, w praktyce obowiązki te powierzono duchownym. Na mocy Kodeksu Cywilnego Królestwa Polskiego (Postanowienie Rady Administracyjnej z 3.11. 1825 Dodatek do rozdz. IV Dz. P. KP T.10) w 1825r akta stanu cywilnego złączono z księgami kościelnymi. Proboszcz parafii był jednocześnie urzędnikiem stanu cywilnego. Przepisy szczegółowo regulowały sposób prowadzenia ksiąg, ich kontroli (2 egz. protokółu sprawdzenia akt). Księgi prowadzono w formie duplikatów służących do zapisywania urodzeń, małżeństw, zgonów z jednego roku lub unikatów, gdzie zapisywano jeden rodzaj zdarzeń (tylko urodzenia, tylko małżeństwa, tylko zgonu) w jednej księdze z kilku lat aż do wyczerpania kart. Duplikaty przechowywały archiwa hipoteczne sądu pokoju, drugi w miejscu tworzenia. Nadzór nad księgami stanu cywilnego prowadzonymi przez proboszcza sprawował dziekan danego dekanatu oraz władze sądowe. Rada Państwa 04.06.1901r zwolniła sędziów pokoju z tego obowiązku (Zb. Pr i Rozp. Nr 67 poz.1346). Postanowieniem księcia namiestnika z 3.11. 1825r do spisywania aktów stanu cywilnego wyznań niechrześcijańskich wyznaczeni zostali burmistrzowie lub ich zastępcy. 24.06.1836 ukazało się prawo o małżeństwie (DzP KP T.18), które skutki cywilne zawarcia aktu oddawało sądom cywilnym,ograniczało swobodę wyznania dzieci z małżeństw mieszanych - katolików z prawosławnymi (musiały przyjąć prawosławie). (od 1847r odstępstwo od prawosławia karano jako przestepstwo.) Początkowo księgi prowadzono w języku polskim, od 1.01. 1868r na mocy rozporządzenia Komitetu Urządzającego w języku rosyjskim. W okresie XX-lecia Kościół Rzymskokatolicki opierał się na Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1917r. Dekretem z 25.09.1945r wprowadzona została od 1.01. 1946r świecka rejestracja stanu cywilnego wykonywana przez świeckie urzędy stanu cywilnego (Dz.U. Nr 48 poz. 272 Prawo o aktach stanu cywilnego i 273 Przepisy wprowadzające prawo o aktach stanu cywilnego). Rozporzadzenie Ministra Administracji Publicznej i Sprawiedliwości z 24.11. 1945r w sprawie wykonywania prawa o aktach stanu cywilnego oraz przepisów wprowadzajacych to prawo (Dz.U. Nr 54 poz. 304) regulowało sposób funkcjonowania USC. Bibliografia: Prawo cywilne obowiązujace w guberniach Królestwa Polskiego T. I Petersburg 1875. Zbiór przepisów prawnych w sprawach rejestracji stanu cywilnego wydanych po odzyskaniu niepodległości państwowej Warszawa 1931opr. J. Litwin, A. Rżewski. Kościół uposażony w 1666 r. przez Alberta Emeryka Mleczko, wojewodę podlaskiego i jego żonę Annę z Opalińskich; odbudowany w 1735 r. przez Franciszka Korybut-Woronieckiego. Obecny kościół parafialny murowany pod wezwaniem św. Antoniego Padewskiego, wybudowany w latach 1859-1867 przez Jeremiasza Woronieckiego, konsekrowany w 1932 r. Styl gotycki. Księgi metrykalne w parafii od 1672 r. Parafia w XIX w. Należała do dekanatów łosickiego, międzyrzeckiego, konstantynowskiego. Miejscowości należące do parafii: Huszlew, Bachorza, Dziadkowskie, Felin, Juniewicze, Kiełbaski, Kobylany, Kownaty, Krasna, Krzywośnity, Liwki, Ławy, Makarówka, Popławy, Sewerynów, Siwki włościańskie i szlacheckie, Waśkowólka , Władysławów, Wygoda, Wygnanki, Zienie, Żurawlówka, folwarki: Bachorza, Dziadkowskie, Huszlew, Kobylany, Makarówka, Dziadkowskie, Kownaty, Kraśna.

stan akt b. zły, zbibulenie, skamienienie Indeks urodzonych, zaślubionych, zmarłych z lat 1672-1811 sporządzony w 1853r w zespole 1737. Akta niniejszej parafii od 1865r (bez 1870, 1873) przechowuje AP Lublin.