Zespół
Content:
Akta notarialne z lat 1898 - 1915, 1919 - 1921, sygn. 1 - 70; Repertoria do akt notarialnych z lat 1898 - 1915, 1919 - 1921, sygn. 71 - 94; Skorowidze do akt notarialnych z lat 1898 - 1915, 1919 - 1921, sygn. 95 - 113; Księgi weksli z lat 1913 - 1914, sygn. 114 - 116; Skorowidz ograniczeń praw własności z lat 1904 - 112, sygn. 117; Księgia depozytów z lat 1880 - 1912, sygn. 118. Wpisy notariusza Władysława Piatkowskiego z lat 1880 - 1898; Księga wpłat z lat 1903 - 1913, sygn. 119; Księgi opłat notarialnych z lat 1898 - 1914, sygn. 120 - 130; 132-139 Dziennik korespondencyjny z lat 1898 - 1905, sygn. 131.
The history of the creator:
Działalność kancelarii notarialnych na terenie Królestwa Polskiego w II połowie XIX wieku opierała się na przepisach z dnia 19 lutego 1875 roku „O zastosowaniu do Warszawskiego okręgu sądowego Najwyżej zatwierdzonej dnia 14 kwietnia 1866 roku ustawy notarialnej”. Kandydat na to stanowisko musiał zdać egzamin przed komisją składającą się z prezesa sądu okręgowego, prokuratora i jednego czynnego notariusza. Kancelarie notariuszy miały być prowadzone przy kancelariach hipotecznych sądów okręgowych i sędziów pokoju. Po upływie każdego roku kalendarzowego notariusz obowiązany był połączyć w porządku chronologicznym wszystkie sporządzone akty notarialne z należącymi do nich załącznikami w postaci jednego lub kilku zeszytów. Każdy zeszyt miał być przesznurowany, opieczętowany przez notariusza i złożony wraz z repertorium do archiwum hipotecznego. Po śmierci notariusza, zwolnieniu go ze służby lub wydaleniu z urzędu pozostałe po nim akta, księgi, repertoria i pieczęć odbierać miał niezwłocznie sekretarz wydziału hipotecznego. Odebrane akta, repertoria, księgi i pieczęć złożone miały być wraz z spisem ksiąg do archiwum hipotecznego z nadpiłowaną na krzyż pieczęcią notariusza. Zgodnie z „Ukazem Rządzącego Senatu (Pierwszy Departament) z dnia 2 lipca 1876 roku z dołączeniem rozkładu liczby notariuszów urzędujących przy sądach okręgowych i sędziach pokoju należących okręgu Izby Sądowej Warszawskiej” przy Sądzie Pokoju w Częstochowie działało 2 notariuszy. 3 lipca 1918 roku Rada Regencyjna Królestwa Polskiego wydała „Dekret w przedmiocie przepisów tymczasowych o notariacie”. Powtarzała ona przepisy o notariacie wydane w latach 1881 – 1882. Powyższe akty prawne obowiązywały w II Rzeczypospolitej na terenach byłego zaboru rosyjskiego do 1933 roku. Stanisław Leopold Biernacki pełnił funkcję notariusza częstochowskiego w kancelarii przy Sądzie Pokoju w Częstochowie Guberni Piotrkowskiej. Prowadził kancelarię w Częstochowie w latach 1898 – 1915, 1919 – 1921 w domu przy ulicy Najświętszej Marii Panny pod numerem 20. Cezurę początkową działalności stanowi rozpoczęcie pracy notariusza Stanisława Leopolda Biernackiego w Częstochowie w dniu 20 sierpnia 1898 roku, cezurę końcową stanowi zakończenie działalności przez Stanisława Leopolda Biernackiego jako notariusza w dniu 1 października 1921 roku. Zmarł w wieku 76 lat w dniu 3 października 1921 roku.
Border dates:
[1880]1898-1915, 1919-1921
Classification:
instytucje ochrony prawa i wymiaru sprawiedliwości
The name of the creator:
Dates:
1880-1915, 1919-1921.
Former name:
Kancelaria notariusza Leopolda S. Biernackiego w Częstochowie
Foreign language name:
Languages:
rosyjski, polski
Availability:
Available in full
Total archival files:
143
Total archival files processed:
131
Total archival files without records:
0
Total linear metres
13.89
Total linear metres processed
12.95
Total archival files without records
0.0
Total archival files:
0
Total files:
0
Total size (in MB):
0.0
Total documents
0
Total cases
0
Total classes
0
Total archival files:
0.0
Total running meters :
0.0
Dates of non-archival documentation :
Name | Inventory tax | uwagi |
---|---|---|
Book inventory approved | No data | Inwentarz nr 346 |
Delivery and acceptance list | No data | 8 j.a., 1 j.a., 3 j.a. |
Wstęp i inwentarz sporządził mgr Robert Sikorski (2007). Inwentarz wpisany do bazy danych IZA.