Zespół kompletny, ma charakter zamknięty i zawiera następujące grupy materiałów: 1. Księgi urodzeń z lat 1874-1889, sygnatury 1-16; 2. Księgi małżeństw z lat 1874-1889, sygnatury: 17-32; 3. Księgi zgonów z lat 1874-1889, sygnatury: 33-48; 4. Skorowidze z lat 1874-1889, sygn. 49-51 (alfabetyczny skorowidz do ksiąg urodzeń, małżeństw i zgonów); 5. Akta nieopracowane z lat 1874-1888, sygn. 52-64 (akta zbiorcze do ksiąg małżeństw, zapowiedzi ślubne).

USC w Mozowie czyli Standesamt Mosau został powołany na mocy ustaw z 01.10.1874 roku „Gesetz über die Beurkundung und die Form der Eheschließung” i 06.02.1875 roku „Reichsgesetz über die Beurkundung und die Form der Eheschließung“, które oddzieliły rejestrację stanu cywilnego ludności od spraw kościelnych. Wprowadziły one obowiązek rejestrowania urodzeń, małżeństw i zgonów wszystkich obywateli bez względu na wyznanie, w trzech rodzajach ksiąg. Zakres terytorialny działalności urzędów nie pokrywał się zasadniczo z obrębem administracyjnym lokalnych władz państwowych, ponieważ za kryterium ich ustanowienia przyjęto gęstość zaludnienia obszaru. Stąd też okręgi stanu cywilnego obejmowały niejednokrotnie kilka gmin wiejskich (co najmniej 1500 mieszkańców), zaś w dużych gminach miejskich (powyżej 50.000 mieszkańców) tworzono kilka okręgów. Standesamt Mosau swoim zasięgiem obejmował następujące miejscowości: Mozów (Mosau), Bobrówek (Angersaue). W 1890 roku USC w Mozowie zlikwidowano, a podległe mu miejscowości przyporządkowano do USC w Sulechowie (Standesamt Züllichau).