Okres międzywojenny: Dział ogólno-organizacyjny z lat 1921-1924, 1927 (3 j.a.): protokoły z zebrań gminnych, uchwały zgromadzenia wsi Bubel Łukowisko, podania, wykazy, zaświadczenia, Dział finansowo-księgowy z 1928 r. (1 j.a.): budżet gminy, Dział administracyjno-społeczny z lat 1930-1939 (2 j.a.): księgi kontroli ruchu ludności. Okres okupacji: Dział ogólno-organizacyjny z lat 1940-1942 (1 j.a.): podania, wykazy, zaświadczenia, ewidencja ludności.

Pawłów na mocy dekretu władz Księstwa Warszawskiego wydanego w 1809 r. został jednowioskową gminą (Dz. P. K. W. t. I, s. 227-236). W wyniku podziału Królestwa Polskiego na powiaty i gminy, dokonanego na początku 1867 r. przez Komitet Urządzający (Dz. P. K. P. t.66, s. 279n.), gmina Pawłów znalazła się w powiecie konstantynowskim guberni siedleckiej (w latach 1912-1915 - gubernia chełmska). Obejmowała następujące wsie: Pawłów, Klonowica, Werchliś, Jakówki. W okresie międzywojennym znalazła się w województwie lubelskim, po likwidacji w 1932 r. powiatu konstantynowskiego została włączona do powiatu bialskiego (Dz. U. R. P. Nr 6, poz. 33). W okresie okupacji - dystrykt lubelski. Gminę Pawłów zlikwidowano w 1942 teren jej włączając do gminy Janów Podlaski. Siedziba gminy - Pawłów. Status prawny - jednostka podziału terytorialnego. Dekret z 23 lutego 1809 r. (Dz. P. K. W. t. I, s. 227-236) ustanowił gminy wiejskie jako jednostki administracji państwowej niższego stopnia i równocześnie komórki samorządu terytorialnego. Na czele gminy stał wójt, który był wykonawcą zarządzeń państwowych, opiekował się majątkiem gminy, jej instytucjami i zakładami, czuwał nad bezpieczeństwem, porządkiem i zdrowiem mieszkańców wsi. Nadzorował pracę sołtysów przewodzących gromadom, na które dzieliły się gminy. Ukaz z 19 lutego 1864 r. o urządzeniu gmin wiejskich (Dz. P. K. P. t. 62, s. 37) uzupełniony zarządzeniem z 1871 r., w miejsce jednoosobowej władzy wójta tworzył organy administracji gminnej: zebrania gminne, sądy gminne, wójtów i sołtysów. Po odzyskaniu niepodległości na ziemiach byłego zaboru rosyjskiego nadal obowiązywał częściowo ukaz z 1864 r. Dekret Naczelnika Państwa z dnia 27 listopada 1918 r. (Dz. P. Nr 18, poz. 48) wprowadził tylko pewne uzupełnienia. Zniósł instytucje pełnomocników gminnych ustanawiając radę gminną. W jej skład wchodził wójt, jego zastępca i 12 członków wybieranych podczas zgromadzenia gminnego. Rada stała się organem zarządzającym i kontrolnym gminy. Ustawa dla gmin z 23 marca 1933 r. (Dz. U. Nr 35, poz. 294) znosiła zgromadzenia gminne przekazując część ich kompetencji radzie gminnej. Organem wykonawczym został zarząd gminny. W okresie okupacji, na mocy rozporządzenia generalnego gubernatora z dn. 28 listopada 1939 r., gminy w GG zostały podporządkowane władzom okupacyjnym, a samorząd zniesiony. Gminą zarządzał jednoosobowo wójt mianowany przez starostę. Władza wójta miała charakter porządkowo-policyjny.