1. Testamenty, administracja fundacji, korespondencja 1685-1909; sygn. 1-39; 39 j.a. 2. Sprawy procesowe 1686-1897; sygn. 40-68; 29 j.a. - korespondencja w sprawach procesów sądowych prowadzonych przez fundację. 3. Prośby o zapomogi i stypendia 1820-1910; sygn. 69-161; 93 j.a. 4. Korespondencja w sprawie wypłat zapomóg i rent 1718-1897; sygn. 162-194; 33 j.a. 5. Finanse a. preliminarze budżetowe 1746-1945; sygn. 195-245; 51 j.a. b. sprawozdania finansowe 1695-1943; sygn. 246-692; 447 j.a. - rachunki, pokwitowania, sprawozdania finansowe, korespondencja w sprawach finansowych.

W lutym 1726 r. pułkownik Michael Schweder i jego szwagier landrat Gabriel Loewe założyli w Koszalinie fundację rodzinną. W 1730 r. król pruski Fryderyk Wilhelm I zatwierdził jej statut. Celem fundacji była opieka nad samotnymi i starszymi wiekiem członkami rodzin Schweder i Loewe, pomoc materialna dla uczącej się młodzieży i realizowanie innych form zapomóg m.in. fundowanie posagów dla panien na wydaniu. Według umowy z 26 lutego 1726 r. na potrzeby fundacji przekazano dobra ruchome i nieruchome, kierując się wskazaniami testamentu Jacoba Schwedera z 1685 r. Fundacja przejęła kapitał o wartości 10 tys. talarów, część dochodów z ordynacji i legat rodziny Loewe. Odsetki uzyskiwane z kapitału przynosiły rentę przeznaczoną dla uczących się dzieci członków obu rodzin i ich krewnych. Ze stypendium fundacji korzystali m.in. spokrewnieni z rodziną Schweder bracia Aleksander i Wilhelm v. Humboldt. Fundacją kierowali administratorzy (Administratores), których działalność nadzorowana była przez wybieralnych inspektorów (Inspektores). Zgodnie z wolą założyciela, w budynku fundacji zbudowanym w 1738 r. przy Papenstraße 2 w Koszalinie (obecnie ul. Bolesława Chrobrego) istniał przytułek dla 7-9 panien i wdów. Przytułek ten funkcjonował do 1945 r. We wspomnianym budynku założono również bibliotekę fundacji, której zbiory zaczęto gromadzić od nowa po wielkim pożarze w 1718 r., podczas którego spłonął ratusz a wraz z nim cenne księgozbiory tak zasłużonej dla miasta rodziny Schwederów oraz archiwum miejskie Koszalina. Biblioteka fundacji Schwederów liczyła w 1903 r. 950 woluminów w większości starodruków i rękopisów wśród nich była Biblia z 1550 r., „Medycyna” Paracelsusa z 1618 r., a z rękopisów kronika Koszalina Johanna Dawida Wendlanda z 1749 r. Kronika ta obecnie przechowywana jest w Archiwum Państwowym w Koszalinie. Jak wynika z preliminarzy budżetowych, dochody fundacji pochodziły z dzierżaw majątków, czynszów hipotecznych, papierów wartościowych. Fundacja działała do wiosny 1945 r. Do II wojny światowej akta fundacji przechowywano prawdopodobnie w jej siedzibie. W czasie wojny akta zostały zabezpieczone na terenie Koszalina. W marcu 1947 r. Archiwum Państwowe w Szczecinie otrzymało informację od delegata Ministerstwa Oświaty, iż w ówczesnym Muzeum Miejskim w Koszalinie znajdują się archiwalia. Z nadesłanego wkrótce spisu wynikało, że w muzeum przechowywano m.in. akta fundacji Schweder-Loewe. 22 kwietnia 1947 r. Ministerstwo Oświaty zwróciło się do Muzeum Miejskiego w Koszalinie z poleceniem przekazania odnalezionych akt do Archiwum Państwowego w Szczecinie.

Niewielka część zespołu, na którą składają się listy fundacji z 1851 r. znajduje się w zbiorach historycznych Muzeum Okręgowego w Koszalinie.