1. Referat Ogólny 1949-1950; 1 j.a. – sprawy organizacyjne i administracyjne, protokoły z odpraw, zarządzenia. 2. Referat Prawny 1946-1948; 5 j.a. - sprawy odszkodowawcze 3. Referat Transportowy 1949-1950; 2 j.a. – repatrianci, wykazy ilościowe (1949-1950), transport ludności niemieckiej-wykazy imienne (1950). 4. Referat Statystyki i Ewidencji 1946-1947; 3 j.a. – wykazy ilościowe osadników (1946), chłonność osadnicza powiatu - rolnictwo, ludność, zakłady przemysłowe, handlowe (1947), repatrianci, spółdzielnie osadniczo-parcelacyjne. 5. Referat Osadnictwa 1945-1948; 16 j.a. – instrukcje, okólniki, zarządzenia (1947), stan osadnictwa-sprawozdania, osadnictwo miejskie, wiejskie (1946-1948), opuszczenie gospodarstw, dewastacja mienia (1947), działalność Powiatowej Komisji Osadnictwa Rolnego (1948), osadnictwo wiejskie, objęcie gospodarstw, zażalenia (1946), osadnictwo miejskie, przydział lokali, skargi, zażalenia (1945-1946), repatriacja-wykazy, korespondencja (1947-1948). 6. Referat Zdrowia 1946-1947; 3 j.a. – instrukcje, okólniki, sprawozdania z obrotu lekami, ruch chorych. 7. Punkt Etapowy 1946; 1 j.a. – ruch repatriantów-sprawozdania. 8. Biuro Likwidacyjne 1947-1951; 1 j.a. – akta końcowej likwidacji Punktu Etapowego i Oddziału Powiatowego.

PUR został powołany do życia na podstawie dekretu PKWN z dnia 7.X.1944 r. Do jego zadań należało organizowanie repatriacji ludności polskiej z obszarów innych państw, regulowanie planowego napływu repatriantów, opieka sanitarno-żywnościowa podczas przeprowadzania repatriacji, planowe rozmieszczenie repatriantów, udzielanie pomocy repatriantom, popieranie zrzeszeń i instytucji społecznych, których celem było niesienie pomocy i opieka nad repatriantami. W maju 1945 r. zadania PUR-u zostały rozszerzone o zagadnienia dotyczące osadnictwa. Organem naczelnym był Zarząd Centralny, działający początkowo w Lublinie, a od lutego 1945 r. w Łodzi. Na wyzwalanych terenach wraz z tworzeniem się administracji polskiej, tworzono także oddziały PUR: wojewódzkie – na szczeblu województwa i powiatowe na szczeblu powiatu. Na Pomorze Zachodnie pierwsze grupy operacyjne przybyły w kwietniu 1945 r. – jedna dotarła do Stargardu i utworzyła tu pierwszy Punkt Etapowy i oddział powiatowy (obwodowy), druga dotarła do Koszalina i utworzyła tu oddział powiatowy (obwodowy) przekształcony w czerwcu 1945 r. w oddział okręgowy (wojewódzki), kolejna grupa dotarła do Szczecinka i również utworzyła tu oddział powiatowy. Do końca lipca 1945 r. utworzono oddziały powiatowe (obwodowe) PUR na terenie całego województwa szczecińskiego. W Kołobrzegu Oddział PUR został utworzony 25.VII.1945 r. Obok oddziałów powiatowych tworzono także punkty etapowe, które miały zapewnić kilkudniowe zakwaterowanie, wyżywienie i opiekę lekarską repatriantom do momentu uzyskania przez nich miejsca zamieszkania. Tworzono też punkty sanitarno-odżywcze oraz inspektoraty osadnictwa. Na terenie województwa było 26 tego typu placówek. Akcja repatriacyjna trwała z dużym natężeniem do końca 1947 r. Później stopniowo ilość repatriantów zaczęła się zmniejszać. W kwietniu 1947 r. całą akcję osiedleńczą, a przede wszystkim przydzielanie gospodarstw repatriantom przejęły z oddziałów powiatowych PUR referaty osiedleńcze starostw. Wystąpiła więc konieczność likwidacji niektórych punktów etapowych. Zaczęto także stopniowo ograniczać organizację oddziałów powiatowych PUR. Do całkowitej likwidacji terenowych placówek PUR przystąpiono pod koniec 1949 r. Zajęło się tym specjalnie powołane przy Oddziale Wojewódzkim PUR na mocy zarządzenia nr 61 z dnia 18.V.1948 r. Biuro Likwidacyjne. Pierwszy zlikwidowany został 24.X.1949 r. OP PUR w Drawsku. Pozostałe placówki zaprzestały działalności w okresie od sierpnia do grudnia 1950 r. Jedynie w 4 miastach – w Stargardzie, Koszalinie, Szczecinku i Słupsku – działały one do początków 1951 r.

Zespół zdigitalizowany i zmikrofilmowany